چگونه اختلال یادگیری کودکان را زود تشخیص دهیم؟ راهنمای والدین و پرستاران کودک

اختلال یادگیری در کودکان (Learning Disorders in Children) یکی از نگرانی‌های رایج والدین و پرستاران است، چون می‌تواند مسیر تحصیلی و حتی اعتماد به‌ نفس کودک را تحت‌تأثیر قرار دهد. این اختلال به معنای کم‌ هوشی یا تنبلی نیست، بلکه مغز کودک اطلاعات را به شکل متفاوتی پردازش می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود در مهارت‌های پایه مثل خواندن، نوشتن یا ریاضیات دچار مشکل شود. خبر خوب این است که با تشخیص به موقع و آموزش هدفمند، بیشتر کودکان مبتلا می‌توانند نقاط قوت خود را کشف کرده و پیشرفت چشمگیری در تحصیل و زندگی داشته باشند.

اگر شما هم متوجه شده‌اید فرزندتان در یادگیری کندتر از همسالانش پیش می‌رود یا در انجام تکالیف دچار مشکل است، مشاوره با یک  روانشناس کودک در منزل می‌تواند اولین قدم مطمئن باشد. در این مقاله به زبان ساده توضیح می‌دهیم که اختلال یادگیری چیست، چه نشانه‌هایی دارد، چرا ایجاد می‌شود و آیا روش های درمان موثری برای اختلالات یادگیری و حمایت از کودک وجود دارد و چگونه.

تعریف اختلال یادگیری در کودکان چیست؟

اختلال یادگیری یک نوع اختلال عصبی-رشدی است که بر توانایی کودک در یادگیری مهارت‌های پایه مانند خواندن، نوشتن یا انجام محاسبات ریاضی تأثیر می‌گذارد. این اختلالات ربطی به هوش کلی کودک ندارند. بسیاری از کودکان مبتلا دارای هوش عادی یا حتی بالاتر از متوسط هستند، اما مغز آن‌ها اطلاعات را به شکل متفاوتی پردازش می‌کند.

در زبان تخصصی، پزشکان و روانشناسان از اصطلاح “اختلال یادگیری خاص” (Specific Learning Disorder) استفاده می‌کنند. این اصطلاح در کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) تعریف شده است و می‌تواند شامل سه زمینه باشد:
۱. خواندن
۲. نوشتن
۳. ریاضی

براساس آمار معتبر منتشر شده در سایت مرکز ملی اختلالات یادگیری آمریکا – National Center for Learning Disabilities (NCLD):

حدود 5 تا 15 درصد از کودکان با اختلال خواندن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، که آن را شایع‌ترین نوع اختلال یادگیری می‌دانند. همچنین، اختلال نوشتن که به مشکلات در نگارش و املا مربوط است، تقریباً 5 تا 10 درصد از کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در نهایت، اختلال ریاضی یا دیسکالکولیا کمتر شایع است و حدود 3 تا 6 درصد از کودکان را مبتلا می‌کند. این آمار نشان می‌دهد که اختلالات یادگیری چقدر می‌توانند گسترده باشند و اهمیت تشخیص و حمایت به موقع، از جمله کمک گرفتن از یک روانشناس کودک در منزل، برای پیشگیری از مشکلات تحصیلی و عاطفی بیشتر را برجسته می‌کند.

در بسیاری از موارد، کودکان مبتلا به اختلال یادگیری هم‌زمان دچار اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) نیز هستند. این دو اختلال ممکن است مهارت تمرکز، توجه و انجام تکالیف را بسیار دشوار کنند. حدود 20 تا 40 درصد از کودکان مبتلا به اختلال یادگیری، علائم ADHD را هم دارند.

انواع اختلال یادگیری در کودکان

در گذشته، اصطلاحاتی مانند دیسلکسی (برای خواندن)، دیسگرافی (برای نوشتن) و دیسکلکولیا (برای ریاضی) استفاده می‌شد. امروزه این‌ها زیرشاخه‌های اختلال یادگیری خاص در نظر گرفته می‌شوند:

۱. اختلال یادگیری با مشکل در خواندن (دیسلکسی)

این نوع از اختلال، یکی از رایج‌ترین انواع است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در شناسایی و تطبیق صداها با حروف
• اشتباه در تلفظ کلمات
• جا انداختن یا جابجا نوشتن حروف
• خواندن کند و ناهماهنگ
• درک پایین از متن خوانده‌شده
• سختی در شناسایی غلط‌های املایی

۲. اختلال یادگیری با مشکل در نوشتن (دیسگرافی)

در این نوع، کودک برای نوشتن درست و واضح دچار مشکل است. برخی علائم رایج عبارتند از:

• دست‌خط ناخوانا یا عجیب
• جا انداختن حروف یا کلمات
• نداشتن فاصله مناسب بین کلمات
• مشکل در به‌کار بردن قواعد نگارشی
• سختی در گرفتن مداد یا خودکار
• کندی در نوشتن یا تایپ کردن
• مشکل در بیان افکار از طریق نوشتار

برخی از این علائم می‌توانند با مشکلات حرکتی یا رشدی همپوشانی داشته باشند.

۳. اختلال یادگیری با مشکل در ریاضیات (دیسکلکولیا)

در این نوع، کودک در درک مفاهیم عددی و حل مسائل ریاضی دچار مشکل است. این اختلال ممکن است از دوران پیش‌دبستانی آشکار شود. نشانه‌های رایج عبارتند از:

• تأخیر در یادگیری شمارش
• درک ضعیف از نشانه‌های ریاضی مثل «+» یا «-»
• سختی در تشخیص الگوها
• مشکل در تشخیص زمان، فاصله یا جهت
• ناتوانی در تخمین قیمت‌ها یا جمع زدن اعداد ساده
• دشواری در خواندن نمودارها و جدول‌ها

علت اختلال یادگیری ریاضی چیست؟

دیسکلکولیا یا اختلال یادگیری ریاضی، زمانی رخ می‌دهد که مغز کودک در پردازش اعداد و روابط ریاضی دچار دشواری باشد. این مشکل صرفاً ناشی از تلاش نکردن یا تنبلی کودک نیست، بلکه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، تفاوت‌های عصبی در مغز و گاهی مشکلات آموزشی یا محیطی می‌تواند باعث بروز آن شود.

کودکان مبتلا ممکن است در شمارش، جمع و تفریق ساده، تشخیص الگوها و حتی تخمین اعداد با مشکل مواجه شوند و این دشواری‌ها از سنین پیش‌ دبستانی یا اوایل ابتدایی قابل مشاهده هستند. تشخیص زودهنگام و استفاده از روش‌های آموزشی مناسب می‌تواند مهارت‌های ریاضی کودک را تقویت کند و اعتماد به‌ نفس او را افزایش دهد.

چه چیزی باعث اختلال یادگیری در کودکان می‌شود؟

علت دقیق اختلالات یادگیری هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما تحقیقات برخی عوامل را در بروز آن مؤثر می‌دانند:

۱. ژنتیک و سابقه خانوادگی

اختلالات یادگیری معمولاً در خانواده‌ها دیده می‌شوند. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر دچار چنین مشکلی باشد، احتمال ابتلای کودک بیشتر است.

۲. تفاوت در ساختار مغز

مطالعات تصویربرداری مغزی نشان داده‌اند که مغز کودکانی با اختلالات یادگیری، بخش‌های خاصی را متفاوت از کودکان دیگر پردازش می‌کند. به‌عنوان مثال، در دیسلکسی، نواحی مرتبط با خواندن عملکرد متفاوتی دارند.

۳. مصرف الکل در دوران بارداری

الکل می‌تواند بر رشد مغز جنین اثر بگذارد و در قالب اختلالاتی مانند «اختلال طیف الکل جنینی» (FASD) منجر به مشکلات یادگیری شود.

۴. آسیب مغزی

ضربه به سر یا آسیب‌های مغزی در دوران کودکی یا حتی زایمان می‌توانند با اختلال در پردازش اطلاعات همراه باشند.

نکاتی که باعث اختلال یادگیری نمی‌شوند

در رابطه با اختلالات یادگیری، باورهای نادرست و کلیشه‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند درک صحیح از این اختلالات را دشوار کند. مهم است بدانیم که اختلال یادگیری ناشی از تنبلی، بی‌توجهی یا کم‌هوشی کودک نیست. در واقع، موارد زیر از دلایل شکل‌گیری این اختلالات محسوب نمی‌شوند:

• تنبلی یا نداشتن تلاش کافی از سوی کودک
• شیوه‌های تربیتی والدین یا سبک زندگی خانوادگی
• کمبود انگیزه یا علاقه‌مند نبودن کودک به یادگیری
• نداشتن دسترسی به مدرسه یا معلم باکیفیت

اختلال یادگیری یک مشکل واقعی در نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز است و هیچ ربطی به میزان هوش یا استعداد کودک ندارد. یادگیری متفاوت، به‌هیچ‌وجه به معنای ناتوانی نیست؛ بلکه نشان‌دهنده‌ی نیاز کودک به روش‌ها و حمایت‌های آموزشی متناسب با سبک یادگیری منحصر به‌فرد اوست.

اختلال در یادگیری چه تاثیری بر زندگی کودکان دارد؟

کودکانی که با اختلالات یادگیری مواجه‌اند اما بدون تشخیص یا حمایت مناسب رها می‌شوند، ممکن است با پیامدهای عاطفی، تحصیلی و اجتماعی قابل‌توجهی روبه‌رو شوند. این شرایط می‌تواند تأثیر منفی عمیقی بر ذهن و رفتار آن‌ها بگذارد. برخی از این پیامدها عبارت‌اند از:

• کاهش اعتمادبه‌نفس و خودپنداره منفی
• دل‌زدگی و بی‌انگیزگی نسبت به محیط مدرسه یا فرایند آموزش
• افزایش احتمال بروز اضطراب در کودکان یا حتی افسردگی
• شکل‌گیری احساس ناتوانی، ناامیدی یا بی‌ارزشی
• تجربه طرد یا تمسخر از سوی همسالان یا حتی سرزنش از سوی بزرگ‌ترها
• دشواری در برقراری روابط اجتماعی یا مدیریت فعالیت‌های روزمره

با این حال، این اثرات لزوماً دائمی نیستند. تشخیص به‌موقع و دریافت حمایت‌های تخصصی، از جمله همکاری با روانشناس کودک، می‌تواند به کاهش یا پیشگیری از این مشکلات کمک کند و زمینه را برای رشد و شکوفایی کودک فراهم سازد.

پیامدهای عدم تشخیص اختلال یادگیری در کودکان

اگر اختلال یادگیری در کودکان به‌موقع تشخیص داده نشود، ممکن است در مسیر رشد تحصیلی، عاطفی و اجتماعی آن‌ها اختلالاتی جدی ایجاد شود. این کودکان گاهی بدون اینکه اطرافیان متوجه دلیل اصلی چالش‌هایشان شوند، مورد قضاوت یا فشار قرار می‌گیرند. در نتیجه، علاوه‌بر افت تحصیلی، ممکن است دچار کاهش اعتمادبه‌نفس، گوشه‌گیری یا حتی اضطراب در کودکان شوند. تشخیص دیرهنگام می‌تواند پیامدهای بلندمدتی بر رفتار، احساسات و آینده آن‌ها بگذارد.

چگونه تشخیص دهیم کودک دچار اختلال یادگیری است؟

تشخیص اختلال یادگیری کودکان فرایندی چندمرحله‌ای و چندرشته‌ای است که نیاز به همکاری متخصصان حوزه‌های مختلف دارد. در این مسیر، از ابزارهای تشخیص اختلال یادگیری مانند آزمون‌های استاندارد تحصیلی، ارزیابی‌های روان‌شناختی و مشاهده‌های بالینی استفاده می‌شود. هدف از این فرایند، شناسایی دقیق نوع اختلال، شدت آن و تمایز آن از سایر مشکلات مشابه است. مراحل رایج در تشخیص علمی به‌صورت زیر انجام می‌گیرد:

1. غربالگری اولیه در محیط آموزشی: معمولاً اولین نشانه‌ها توسط معلمان، مشاوران مدرسه یا والدین شناسایی می‌شود؛ به‌ویژه زمانی که کودک در مهارت‌هایی مانند خواندن، نوشتن یا ریاضی به‌طور معنادار از هم‌سالان خود عقب می‌ماند.
2. ارزیابی روان‌شناختی و تحصیلی تخصصی: تشخیص تخصصی توسط روانشناس کودک یا روانشناس آموزشی انجام می‌شود. این مرحله شامل مجموعه‌ای از آزمون‌های استانداردشده است که مهارت‌های شناختی، زبانی، حافظه، دقت، توانایی پردازش دیداری-شنیداری و عملکرد تحصیلی کودک را ارزیابی می‌کند. در برخی موارد از ابزارهایی مانند WISC-V (مقیاس هوش وکسلر برای کودکان) یا آزمون‌های پیشرفت تحصیلی استفاده می‌شود.
3. ارزیابی پزشکی برای سایر علل: برای اطمینان از اینکه مشکلات یادگیری کودکان ناشی از مسائل پزشکی دیگر (مانند اختلالات بینایی، شنوایی، نورولوژیکی یا اختلالات رشدی مانند اوتیسم) نیست، کودک باید توسط پزشک اطفال یا متخصص مغز و اعصاب کودکان معاینه شود.
4. مشاهده در محیط آموزشی و اجتماعی: برای تشخیص دقیق، ضروری‌ست که عملکرد کودک در محیط مدرسه بررسی شود تا تفاوت عملکرد او نسبت به میانگین سنی و تحصیلی مشخص گردد. این مشاهده می‌تواند از طریق بازخورد معلمان یا اجرای تست‌ اختلال یادگیری استاندارد انجام شود.
5. مصاحبه با والدین و تحلیل سابقه رشدی: در کنار ارزیابی‌های عینی، اطلاعاتی که والدین درباره‌ی تاریخچه رشد زبانی، حرکتی، هیجانی و رفتاری کودک ارائه می‌دهند نقش مکمل و مهمی در تکمیل تشخیص دارد.

تست اختلال یادگیری کودکان

برای تشخیص دقیق اختلال یادگیری، استفاده از تست اختلال یادگیری کودکان اهمیت زیادی دارد. این تست‌ها مهارت‌های خواندن، نوشتن و ریاضی کودک را ارزیابی می‌کنند و کمک می‌کنند مشکلات احتمالی زودتر شناسایی شوند. علاوه بر این، پر کردن فرم ارزیابی اختلالات یادگیری توسط والدین یا متخصصان، اطلاعات تکمیلی درباره رفتارها، توانایی‌ها و چالش‌های کودک ارائه می‌دهد. ترکیب این ابزارها امکان طراحی برنامه آموزشی و درمانی متناسب با نیازهای هر کودک را فراهم می‌کند و روند یادگیری او را هموارتر می‌سازد.

تست اختلال یادگیری کودکان

تست اختلال یادگیری کودکان، ابزاری است که به منظور غربالگری و شناسایی زودهنگام کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری طراحی شده است. این تست به والدین و مربیان کمک می‌کند تا در صورت وجود مشکلات یادگیری در فرزندشان، اقدامات لازم را برای مداخله به موقع انجام دهند. برای نمونه، تست اختلال یادگیری در کودکان ارائه شده توسط کلینیک روانشناسی نوین مشاوره، به بررسی و ارزیابی این اختلالات می‌پردازد.

فرم ارزیابی اختلالات یادگیری

فرم ارزیابی اختلالات یادگیری ابزاری است که توسط روانشناسان و متخصصان برای تشخیص و ارزیابی مشکلات یادگیری در کودکان استفاده می‌شود. این فرم‌ها معمولاً شامل مجموعه‌ای از سوالات و مقیاس‌ها هستند که به کمک آن‌ها می‌توان نوع و شدت اختلالات یادگیری را شناسایی کرد. برای مثال، فرم گزارش طرح شناسایی دانش‌آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری ارائه شده توسط سایت پاکدلها، به والدین و مربیان کمک می‌کند تا وضعیت یادگیری کودک را ارزیابی کنند.

این ابزارها می‌توانند به عنوان گام اول در شناسایی و مداخله به موقع برای کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری مورد استفاده قرار گیرند. با استفاده از این تست‌ها و فرم‌ها، می‌توان برنامه‌های آموزشی و درمانی مناسبی را برای کودک طراحی کرد.

اختلال یادگیری در کودکان پیش دبستانی چگونه خود را نشان می‌دهد؟

شناسایی اختلال یادگیری در کودکان پیش دبستانی و ابتدایی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما توجه به نشانه‌های زودهنگام به والدین کمک می‌کند مداخله مناسب را سریع‌تر آغاز کنند. در این سن، مشکلات کوچک در مهارت‌های پایه ممکن است اولین علامت باشند و اگر نادیده گرفته شوند، در دوران مدرسه تشدید می‌شوند. از جمله مهم‌ترین علائم هشداردهنده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دشواری در یادگیری شعرها و قافیه‌ها
• مشکل در شمارش یا تشخیص اعداد ساده
• کندی در درک مفاهیم پایه مانند رنگ‌ها، اشکال و اندازه‌ها
• فراموشی سریع و ناتوانی در دنبال کردن دستورالعمل‌های ساده

تشخیص زودهنگام و اقدام سریع، به‌ویژه با کمک یک روانشناس کودک در منزل، می‌تواند مسیر یادگیری کودک را هموارتر کند و اعتمادبه‌نفس او را تقویت نماید.

روش های درمان اختلالات یادگیری در کودکان چیست؟

تشخیص اختلال یادگیری تنها نقطه آغاز مسیر است. آنچه اهمیت دارد، انتخاب روش‌های درمانی مؤثر و حمایت مستمر از کودک است. در ادامه با مهم‌ترین راهکارهای تخصصی و آموزشی آشنا می‌شوید.

1. کمک گرفتن از مشاوره کودک و نوجوان

فرزندان ما در سنین مختلف ممکن است دچار مسائلی شوند که برای حل آن نیاز به یک متخصص داریم، مشاور کودک و نوجوان می تواند موضوع اختلال یادگیری را بررسی و ریشه یابی کند و همچنین با تخصص خود بهترین راه درمان را شروع کند.

2. آموزش‌های تخصصی

کودکانی که اختلال یادگیری دارند، می‌توانند از طریق آموزش‌های خاص در مدرسه یا با معلمان خصوصی، مهارت‌های خود را تقویت کنند. روش‌های آموزشی باید متناسب با نوع اختلال کودک باشد.

3. درمان‌های مکمل

بسته به شرایط کودک، موارد زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد:

• کاردرمانی: کاردرمانی به بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف کودک کمک می‌کند؛ یعنی توانایی‌های کوچکی مثل گرفتن درست مداد، قیچی کردن، بستن بند کفش و سایر حرکات دقیق دست‌ها و انگشتان. این مهارت‌ها برای نوشتن و انجام فعالیت‌های روزمره مثل لباس پوشیدن یا غذا خوردن ضروری هستند. کاردرمانگر با تمرین‌های هدفمند و بازی‌های حرکتی، هماهنگی بین چشم و دست و قدرت کنترل عضلات کوچک را افزایش می‌دهد.

• گفتاردرمانی: اگر کودک در بیان کلمات، تلفظ صحیح صداها یا ساخت جملات مشکل دارد، گفتاردرمانی می‌تواند کمک کند. گفتاردرمانگر با تمرینات مختلف و تکنیک‌های تخصصی، مهارت‌های زبانی و ارتباطی کودک را تقویت می‌کند. این خدمات برای کودکانی که لکنت دارند، صداها را به درستی تلفظ نمی‌کنند یا دچار تأخیر در گفتار هستند، بسیار مفید است.

• روان‌درمانی: کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ممکن است به دلیل مشکلات تحصیلی و اجتماعی دچار اضطراب، استرس یا حتی افسردگی شوند. روان‌درمانی به آن‌ها کمک می‌کند احساساتشان را بهتر بشناسند، مدیریت کنند و اعتمادبه‌نفس خود را تقویت کنند. این درمان می‌تواند شامل جلسات بازی‌درمانی، درمان شناختی-رفتاری (CBT) و مشاوره حمایتی باشد.

• آموزش خانواده: آموزش خانواده به والدین و نزدیکان کودک کمک می‌کند تا بهتر شرایط فرزندشان را درک کنند و بدانند چگونه می‌توانند به صورت مؤثر از او حمایت کنند. این آموزش‌ها شامل راهنمایی‌هایی برای ایجاد محیطی آرام و مثبت در خانه، نحوه تعامل با کودک، مدیریت رفتارهای چالش‌برانگیز و شناخت نیازهای آموزشی خاص اوست. وقتی خانواده با اطلاعات و مهارت‌های لازم مجهز باشد، روند درمان و پیشرفت کودک بهتر و سریع‌تر خواهد بود.

۳. فناوری‌های کمکی

ابزارهایی مانند نرم‌افزارهای خواندن با صدای بلند (text-to-speech)، نوشتار صوتی (speech-to-text)، ابزارهای سازمان‌دهی و برنامه‌ریزی، اپلیکیشن‌های ریاضی و … می‌توانند نقش مهمی در پیشرفت کودک داشته باشند.

نقش والدین و معلمان

حمایت عاطفی و انگیزشی والدین و معلمان از اهمیت زیادی برخوردار است. نکاتی که باید رعایت شود:

• تمرکز بر توانمندی‌ها، نه ضعف‌ها
• تحسین تلاش، حتی اگر نتیجه کامل نباشد
• حمایت در برابر قضاوت یا تمسخر دیگران
• ارائه بازخورد مثبت
• تشویق به استقلال و اعتمادبه‌نفس

در ایران، قوانین و مقرراتی برای حمایت از کودکان دارای اختلالات یادگیری یا نیازهای ویژه آموزشی وجود دارد، اما برخلاف کشورهایی مثل ایالات متحده که ساختار مشخصی مثل برنامه آموزش فردی (IEP) دارند، این حمایت‌ها در ایران بیشتر از طریق نهادهای خاص و سیاست‌های عمومی انجام می‌گیرد.

وضعیت قوانین و حمایت‌ها در ایران

1. سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور
   این نهاد زیرمجموعه وزارت آموزش‌وپرورش است و مسئول ارائه خدمات آموزشی، توان‌بخشی و روان‌شناختی به دانش‌آموزان با نیازهای ویژه، از جمله اختلال یادگیری، می‌باشد. آن‌ها طرح‌هایی از قبیل موارد زیر را در شهرهای مختلف راه‌اندازی کرده‌اند:
   • ارزیابی روان‌شناختی
   • کلاس‌های تلفیقی
   • مراکز اختلال یادگیری
2. کمیسیون‌های تشخیص اختلال یادگیری
   در برخی مناطق آموزش‌وپرورش، کمیسیون‌های تخصصی برای بررسی وضعیت تحصیلی، رفتاری و شناختی دانش‌آموزان وجود دارد که می‌توانند ارجاع به مراکز اختلال یادگیری را صادر کنند.
3. برنامه‌ریزی آموزشی فردی (غیررسمی)
   گرچه برنامه‌ای به‌نام IEP رسمی مثل ایالات متحده وجود ندارد، در برخی مدارس خاص یا مدارس با مشاور توانمند، نوعی برنامه‌ریزی آموزشی فردی برای کمک به پیشرفت دانش‌آموزان صورت می‌گیرد.
4. خدمات توان‌بخشی و مشاوره خارج از مدرسه
   والدین می‌توانند با ارجاع از مراکز آموزشی یا روانشناس، از خدمات روانشناس کودک در منزل، مراکز مشاوره، گفتاردرمانی، کاردرمانی و روان‌سنجی بهره‌مند شوند.

کلام آخر

اختلالات یادگیری، مانعی برای موفقیت نیستند، بلکه تنها به این معنا هستند که کودک شما روش متفاوتی برای درک، یادگیری و ابراز توانایی‌هایش دارد. آنچه اهمیت دارد، تشخیص به‌موقع، درک عمیق احساسات کودک و انتخاب مسیر حمایتی درست است. با آموزش هدفمند، مداخلات تخصصی و البته عشق بی‌قید و شرط والدین، بسیاری از این کودکان می‌توانند نه‌تنها بر چالش‌ها غلبه کنند، بلکه در مسیر زندگی خود بدرخشند و به بهترین نسخه از توانایی‌هایشان برسند.

در مؤسسه پرستاری پرستار اول، ما با بهره‌مندی از تیمی متخصص و مجرب، جزو اولین مراکزی هستیم که خدمات روانشناس کودک در منزل را به‌صورت حرفه‌ای ارائه می‌دهیم. ما معتقدیم مداخله به‌موقع در محیطی امن، آشنا و بدون استرس مانند خانه، می‌تواند مسیر درمانی کودک را بسیار هموارتر و مؤثرتر کند. اگر نگران آینده آموزشی فرزندتان هستید، مشاوران ما آماده‌اند تا در کنارتان باشند، در خانه‌ی خودتان، با احترام، دقت و تخصص.

سوالات متداول