خروپف: علل، علایم، عوارض، روش های پیشگیری و درمان
خروپف Snoring صدای خشنی است که هنگام عبور هوا از بافت‌های شل شده در گلو ایجاد می‌شود و باعث می‌شود بافت‌ها در حین نفس کشیدن به ارتعاش درآیند.
تقریباً همه گهگاهی خروپف می کنند، اما برای برخی از افراد می تواند یک مشکل مزمن باشد. گاهی اوقات ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی نیز باشد. علاوه بر این، خروپف می تواند برای شریک زندگی شما آزاردهنده باشد.
تغییرات سبک زندگی، مانند کاهش وزن، اجتناب از مصرف الکل یا خوابیدن به پهلو، می تواند به توقف خروپف کمک کند. علاوه بر این، تجهیزات پزشکی و جراحی در دسترس هستند که ممکن است خروپف را کاهش دهند. با این حال، استفاده از جراحی برای همه کسانی که خروپف می کنند مناسب یا ضروری نیستند.
علائم خروپف
خروپف اغلب با یک اختلال خواب به نام آپنه انسدادی خواب (OSA) همراه است. همه خروپف کنندگان آپنه خواب ندارند، اما اگر خروپف با هر یک از علائم زیر همراه باشد، ممکن است نشانه ای برای مراجعه به پزشک برای ارزیابی بیشتر مشکل آپنه باشد:
شاهد مکث تنفس در هنگام خواب
خواب آلودگی مفرط در طول روز
مشکل در تمرکز
سردردهای صبحگاهی
گلو درد هنگام بیدار شدن
خواب بی قرار
نفس نفس زدن یا خفگی در شب
فشار خون بالا
درد قفسه سینه در شب
صدای خروپف آنقدر بلند است که خواب همسر را مختل می کند
خرو پف در کودکان سبب دامنه توجه ضعیف، مشکلات رفتاری یا عملکرد ضعیف در مدرسه می شود
آپنه در خواب اغلب با خروپف با صدای بلند و به دنبال آن دوره‌های سکوت یا تقریباً توقف تنفس مشخص می‌شود. در نهایت، این کاهش یا مکث در تنفس ممکن است به باعث بیدار شدن فرد از خواب شود و ممکن است و فرد ممکن است با صدای خرخر بلند یا صدای نفس نفس زدن از خواب بیدار شود.
فرد ممکن است به دلیل اختلال در خواب، سبک بخوابد. این الگوی مکث های تنفسی ممکن است بارها در طول شب تکرار شود. افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب معمولاً دوره هایی را تجربه می کنند که در طول هر یک ساعت خواب، حداقل پنج بار به سختی تنفس می کنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت داشتن هر یک از علائم بالا به پزشک مراجعه کنید. این علایم ممکن است نشان دهند که خروپف با آپنه انسدادی خواب مرتبط است. اگر کودک خروپف می کند، باید به پزشک مراجعه گردد.
کودکان نیز ممکن است دچار آپنه خواب شوند. مشکلات بینی و گلو – مانند بزرگ شدن لوزه ها – و چاقی اغلب می تواند راه هوایی کودک را تنگ کند و منجر به ایجاد آپنه در کودک شود.
علل خروپف
خروپف می تواند به دلیل عوامل متعددی مانند آناتومی دهان و سینوس ها، مصرف الکل، آلرژی، سرماخوردگی و وزن زیاد ایجاد شود. وقتی فرد چرت می‌زند و از یک خواب سبک به خواب عمیق می‌رود، ماهیچه‌های سقف دهان (کام نرم)، زبان و گلو شل می‌شوند. بافت‌های گلو می‌توانند به اندازه‌ای شل شوند که تا حدی راه هوایی را مسدود کرده و در اثر عبور هوا به لرزه درآیند.
هرچه راه هوایی فرد باریک تر باشد، جریان هوا قوی تر می شود. این جریان ارتعاش بافت را افزایش می دهد و باعث می شود خروپف فرد بلندتر شود.
شرایط زیر می تواند بر راه هوایی تأثیر بگذارد و باعث خروپف شود:
آناتومی دهان – داشتن کام نرم و ضخیم می تواند راه هوایی را باریک کند. افرادی که اضافه وزن دارند ممکن است بافت های اضافی در پشت گلوی خود داشته باشند که ممکن است راه های هوایی آنها را باریک کند. به همین ترتیب، اگر قطعه مثلثی شکل آویزان از کام نرم (uvula) کشیده شود، جریان هوا می تواند مسدود شود و ارتعاش افزایش یابد.
مصرف الکل- خروپف همچنین می تواند با مصرف بیش از حد الکل قبل از خواب ایجاد شود. الکل ماهیچه های گلو را شل می کند و دفاع طبیعی را در برابر انسداد راه هوایی کاهش می دهد.
مشکلات بینی – احتقان مزمن بینی یا دیواره کج بین سوراخ های بینی (انحراف تیغه بینی) ممکن است باعث خروپف شود.
کم خوابی- نداشتن خواب کافی می تواند منجر به شل شدن بیشتر بافت گلو شود.
وضعیت خواب- خروپف معمولاً هنگام خوابیدن به پشت بیشترین و بلندترین صدا را دارد زیرا تأثیر جاذبه زمین روی گلو راه هوایی را باریک می کند.
عوامل خطر ساز بروز خروپف
عوامل خطری که ممکن است باعث بروز خروپف شود عبارتند از:
مرد بودن احتمال خروپف کردن یا آپنه خواب در مردان بیشتر از زنان است.
اضافه وزن داشتن. افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند بیشتر در معرض خروپف یا آپنه انسدادی خواب هستند.
داشتن راه هوایی باریک برخی از افراد ممکن است کام نرم بلند یا لوزه های بزرگ یا آدنوئید داشته باشند که می تواند راه هوایی را باریک کرده و باعث خروپف شود.
نوشیدن الکل. الکل ماهیچه های گلو را شل می کند و خطر خروپف را افزایش می دهد.
داشتن مشکلات بینی اگر یک نقص ساختاری در راه هوایی فرد وجود داشته باشد، مانند انحراف سپتوم، یا بینی به طور مزمن گرفتگی داشته باشد خطر خروپف در فرد بیشتر است.
داشتن سابقه خانوادگی خروپف یا آپنه انسدادی خواب به دلیل وراثت نسبتا شایع است.
عوارض خروپف
فردی که دچار خروپف می شو ممکن است علاوه بر این که برای خواب همسر و اطرافیان خود ایجاد مزاحمت نماید ممکن است در معرض عوارض دیگری نیز باشید، از جمله:
خواب آلودگی در طول روز
ناامیدی مکرر
عصبانیت
مشکل در تمرکز
خطر بیشتر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری های قلبی و سکته مغزی
افزایش خطر مشکلات رفتاری، مانند پرخاشگری یا مشکلات یادگیری
افزایش خطر تصادفات وسایل نقلیه به دلیل کمبود خواب
درمان خروپف
برای درمان خروپف، احتمالاً پزشک ابتدا تغییراتی در شیوه زندگی فرد توصیه می کند، مانند:
کاهش وزن
اجتناب از الکل نزدیک به زمان خواب
درمان گرفتگی بینی
پرهیز از کم خوابی
پرهیز از خوابیدن به پشت
برای خروپف همراه با آپنه پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
وسایل خوراکی. دستگاه‌های دهانی – دندانی مناسبی وجود دارند که به بهبود موقعیت فک، زبان و کام نرم کمک می‌کنند تا مسیر هوای فرد باز بماند.
اگر استفاده از دستگاه دهانی را انتخاب می کنید، با متخصص دندانپزشکی برای بهینه سازی تناسب و موقعیت دستگاه برنامه ریزی کنید.
ترشح بیش از حد بزاق، خشکی دهان، درد فک و ناراحتی در صورت از عوارض احتمالی استفاده از این وسایل است.
فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP). این رویکرد شامل پوشیدن ماسک روی بینی یا دهان هنگام خواب است. ماسک هوای تحت فشار را از یک پمپ کوچک کنار تخت به راه هوایی بدن هدایت می کند تا در هنگام خواب آن را باز نگه دارد.
این دستگاه خروپف را از بین می برد و اغلب برای درمان خروپف زمانی که با آپنه همراه است استفاده می شود. اگرچه این روش مطمئن ترین و مؤثرترین روش برای درمان آپنه است، برخی افراد آن را ناراحت کننده می دانند یا در تنظیم صدا یا احساس دستگاه مشکل دارند.
جراحی راه هوایی فوقانی تعدادی از روش ها وجود دارد که به دنبال باز کردن راه هوایی فوقانی و جلوگیری از باریک شدن قابل توجه در طول خواب از طریق تکنیک های مختلف انجام می شود.
به عنوان مثال، در روشی به نام uvulopalatopharyngoplasty (UPPP)، فرد تحت بیهوشی عمومی قرار داده می شود و جراح بافت های اضافی گلوی او را سفت و کوتاه می کند که نوعی لیفت برای گلو است.
روش دیگری به نام پیشرفت فک بالا (MMA) شامل حرکت دادن فک بالا و پایین به سمت جلو است که به باز شدن راه هوایی کمک می کند. تخریب بافت با فرکانس رادیویی از یک سیگنال فرکانس رادیویی با شدت کم برای کوچک کردن بافت در کام نرم، زبان یا بینی استفاده می‌شود.
یک روش جراحی جدیدتر به نام تحریک عصب هیپوگلوسال از محرکی استفاده می‌کند که روی عصب اعمال می‌شود که حرکت رو به جلوی زبان را کنترل می‌کند تا هنگام نفس کشیدن، زبان راه هوایی را مسدود نکند.
اثربخشی این جراحی ها متفاوت است و پیش بینی نتیجه جراحی می تواند چالش برانگیز باشد.
اصلاح شیوه زندگی و درمان های خانگی خروپف
برای جلوگیری یا آرام کردن خروپف، این نکات را امتحان کنید:
اگر اضافه وزن دارید، وزن کم کنید. افرادی که اضافه وزن دارند ممکن است بافت های اضافی در گلو داشته باشند که به خروپف کمک می کند. کاهش وزن می تواند به کاهش خروپف کمک کند.
به پهلو بخوابید دراز کشیدن به پشت باعث می شود که زبان به سمت عقب در گلوی فرد بیفتد و راه هوایی او را باریک کند و تا حدی جریان هوا را مسدود کند. سعی کنید به پهلو بخوابید اگر متوجه شدید که همیشه در نیمه شب به پشت می خوابید، سعی کنید یک توپ تنیس را در پشت لباس خواب خود بدوزید.
سر تخت خود را بالا بیاورید. بالا بردن سر تخت در حدود ۴ اینچ ممکن است به بهبود خروپف کمک کند.
نوارهای بینی یا گشادکننده خارجی بینی. نوارهای چسبی که روی پل بینی اعمال می شود به بسیاری از افراد کمک می کند تا مساحت مجرای بینی خود را افزایش دهند و تنفس خود را تقویت کنند. گشاد کننده بینی یک نوار چسب سفت شده است که به صورت خارجی روی سوراخ های بینی اعمال می شود که ممکن است به کاهش مقاومت جریان هوا کمک کند تا فرد راحت تر نفس بکشید. با این حال، نوارهای بینی و گشادکننده‌های خارجی بینی برای افراد مبتلا به آپنه مؤثر نیستند.
انسداد یا گرفتگی بینی را درمان کنید. داشتن آلرژی یا انحراف سپتوم می تواند جریان هوا را از طریق بینی محدود کند. این کار فرد را مجبور می کند از طریق دهان نفس بکشد و احتمال خروپف را افزایش دهد.
اگاهی استفاده از اسپری استروئیدی در بهبود احتقان مزمن کمک می کند.
مصرف الکل و آرام بخش را محدود کنید یا از آن اجتناب کنید. همواره از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید و قبل از مصرف داروهای آرام بخش، پزشک خود را از خروپف خود مطلع کنید. آرام بخش ها و الکل سیستم عصبی مرکزی را تحت فشار قرار می دهند و باعث شل شدن بیش از حد عضلات از جمله بافت های گلو می شوند.
ترک سیگار. ترک سیگار علاوه بر مزایای فراوانی که برای سلامتی دارد ممکن است خروپف را کاهش دهد.
به اندازه کافی خوابیدن. بزرگسالان باید حداقل هفت ساعت در شب بخوابند. ساعات خواب توصیه شده برای کودکان بسته به سن متفاوت است.
کودکان پیش دبستانی باید ۱۰ تا ۱۳ ساعت در روز بخوابند. کودکان در سنین مدرسه به ۹ تا ۱۲ ساعت در روز خواب نیاز دارند و نوجوانان باید ۸ تا ۱۰ ساعت در شبانه روزبرای خواب خود وقت داشته باشند.
شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.
