هر آنچه که لازم است درباره سرخک  در کودکان و بزرگسالان  بدانید

سرخک Measles ، یا روبولا ، یک عفونت ویروسی است که از سیستم تنفسی شروع می شود. علیرغم وجود واکسن ایمن موثر ، هنوز هم ریشه کن نشده است و چالش مهمی در سراسر جهان باقی مانده است.

براساس سازمان بهداشت جهانی (WHO) در سال ۲۰۱۷ حدود ۱۱۰،۰۰۰ مرگ  در سطح جهان مربوط به سرخک رخ داده است که بیشتر آنها در کودکان زیر ۵ سال است. در سال های اخیر موارد سرخک نیز در ایالات متحده در حال افزایش است.

علائم سرخک

علائم سرخک به طور کلی در طی ۱۰ تا ۱۲ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود.  عبارتند از:

سرفه کردن

تب

آبریزش بینی

چشمان قرمز

گلو درد

لکه های سفید داخل دهان

بثورات پوستی گسترده نشانه کلاسیک سرخک است. این بثورات می تواند تا ۷ روز ادامه داشته باشد و به طور کلی در طی ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود. معمولاً روی سر ایجاد می شود و به آرامی به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.

علل سرخک

سرخک به دلیل عفونت با ویروسی از خانواده پارامیکسو ویروس ایجاد می شود. ویروس ها میکروب های بسیار ریز هستند. هنگامی که آلوده شدید ، ویروس به سلول های میزبان حمله کرده و از اجزای سلولی برای تکمیل چرخه زندگی خود استفاده می کند.

ویروس سرخک ابتدا دستگاه تنفسی را آلوده می کند. با این حال ، سرانجام از طریق جریان خون به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.

سرخک فقط در انسان دیده می شود و در حیوانات دیگر دیده نمی شود. انواع ژنتیکی سرخک شناخته شده وجود دارد ، اگرچه در حال حاضر فقط ۶ مورد در آن شیوع دارد.

آیا سرخک از طریق هوا منتقل می شود؟

سرخک از طریق هوا از قطرات تنفسی و ذرات کوچک آئروسل منتشر می شود. فرد آلوده ممکن است هنگام سرفه یا عطسه ویروس را در هوا آزاد کند.

این ذرات تنفسی همچنین می توانند روی اجسام و سطوح قرار بگیرند. اگر در تماس با یک شی آلوده مانند دستگیره درب قرار بگیرید و سپس صورت ، بینی یا دهان خود را لمس کنید ، ممکن است آلوده شوید.

ویروس سرخک می تواند در خارج از بدن بیش از آنچه تصور می کنید زندگی کند. در واقع ، می تواند تا دو ساعت در هوا یا روی سطح عفونی باقی بماند.

آیا سرخک مسری است؟

سرخک بسیار مسری است. این بدان معنی است که عفونت به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

یک فرد مستعد در معرض ویروس سرخک ۹۰ درصد احتمال آلوده شدن دارد. علاوه بر این ، یک فرد آلوده می تواند ویروس را در بین ۹ تا ۱۸ فرد حساس گسترش دهد.

فردی که مبتلا به سرخک است می تواند ویروس را به دیگران منتقل کند حتی قبل از اینکه از ابتلای خود مطلع شود. فرد آلوده قبل از ظهور بثورات مشخص چهار روز توانایی انتقال ویروس مسری را دارد.

بعد از ظاهر شدن بثورات ، بیمار تا چهار روز دیگر نیز توانیی انتقال ویروس مسری را دارد.

واکسیناسیون نکردن عامل اصلی خطر ابتلا به سرخک است. بعلاوه ، برخی از گروهها در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض ناشی از عفونت سرخک هستند ، از جمله کودکان خردسال ، افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف و زنان باردار.

تشخیص سرخک

اگر شک دارید که به سرخک مبتلا شده اید یا در معرض فرد مبتلا به سرخک قرار گرفته اید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک می تواند وضعیت شما را ارزیابی کند تا تشخیص دهند آیا به این عفونت مبتلا هستید یا خیر؟

پزشکان می توانند با بررسی بثورات پوستی و بررسی علائم مشخصه بیماری مانند لکه های سفید دهان ، تب ، سرفه و گلودرد ، سرخک را تأیید کنند.ممکن است گاهی آزمایش خون برای تشخیص بیماری لازم باشد.

درمان سرخک

هیچ درمان خاصی برای سرخک وجود ندارد. برخلاف عفونت های باکتریایی ، عفونت های ویروسی به آنتی بیوتیک ها حساس نیستند. ویروس و علائم به طور معمول در طی دو یا سه هفته از بین می روند.

برخی از مداخلات برای افرادی که ممکن است در معرض ویروس قرار بگیرند وجود دارد. این موارد می توانند به جلوگیری از عفونت یا کاهش شدت آن کمک کنند. آنها عبارتند از:

یک واکسن سرخک ، در طی ۷۲ ساعت بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس ، تزریق شود

یک دوز پروتئین های ایمنی به نام ایمونوگلوبولین ، که تا شش روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس مصرف می شود

دکتر شما ممکن است موارد زیر را برای کمک به بهبودی شما توصیه کند:

استامینوفن (Tylenol) یا ایبوپروفن (Advil) برای کاهش تب

استراحت کنید تا به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند

مایعات فراوان

یک شربت نرم کننده سینه برای تسکین سرفه و گلودرد

مکمل های ویتامین A

سرخک در بزرگسالان

اگرچه اغلب با بیماری دوران کودکی همراه است ، بزرگسالان نیز می توانند به سرخک مبتلا شوند. افرادی که واکسینه نشده اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قرار دارند.

به طور کلی پذیرفته شده است که بزرگسالانی که در سال ۱۹۵۷ یا قبل از آن متولد شده اند به طور طبیعی در برابر سرخک ایمن هستند. دلیل این امر این است که این واکسن برای اولین بار در سال ۱۹۶۳ مجوز گرفت. قبل از آن ، بیشتر افراد به طور طبیعی در سالهای نوجوانی در معرض عفونت قرار گرفته بودند و در نتیجه ایمن شدند.

طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ، عوارض جدی نه تنها در کودکان خردسال بلکه در بزرگسالان بالای ۲۰ سال نیز شایع است. این عوارض می تواند مواردی مانند ذات الریه ، انسفالیت و کوری باشد.

اگر فرد بالغی هستید که واکسینه نشده اید یا از وضعیت واکسیناسیون خود مطمئن نیستید ، برای دریافت واکسن باید به پزشک مراجعه کنید. حداقل یک دوز واکسن برای بزرگسالان واکسینه نشده توصیه می شود.

سرخک در نوزادان

واکسن سرخک تا حداقل ۱۲ ماهگی به کودکان داده نمی شود. قبل از دریافت اولین دوز واکسن ، زمانی است که بیشتر در معرض ابتلا به ویروس سرخک هستند.

نوزادان از طریق ایمنی غیرفعال که از مادر به کودک از طریق جفت و در دوران شیردهی تأمین می شود ، مقداری از سرخک محافظت می شوند.

با این حال تحقیقات نشان داده است که این ایمنی بدن می تواند در مدت بیش از ۲٫۵ ماه پس از تولد یا زمان قطع شیردهی از بین برود.

کودکان زیر ۵ سال به دلیل سرخک بیشتر دچار عوارض می شوند. این عوارض می تواند مواردی مانند ذات الریه ، انسفالیت و عفونت گوش باشد که می تواند منجر به کاهش شنوایی شود.

دوره کمون برای سرخک

دوره کمون یک بیماری عفونی زمانی است که بین قرار گرفتن در معرض بیماری و زمان بروز علائم می گذرد. دوره کمون برای سرخک بین ۱۰ تا ۱۴ روز است.

پس از دوره کمون اولیه ، ممکن است علائم غیر اختصاصی مانند تب ، سرفه و آبریزش بینی را تجربه کنید. بثورات چند روز بعد شروع به توسعه می کنند.

لازم به یادآوری است که هنوز می توانید چهار روز قبل از بروز بثورات ، عفونت را به دیگران منتقل کنید. اگر فکر می کنید در معرض سرخک قرار گرفته اید و واکسینه نشده اید ، باید در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.

پیشگیری از سرخک

چند روش برای جلوگیری از بیمار شدن با سرخک وجود دارد.

واکسیناسیون

واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از سرخک است. دو دوز واکسن سرخک ۹۷ درصد در جلوگیری از عفونت سرخک موثر است. دو واکسن در دسترس است – واکسن MMR و واکسن MMRV. واکسن MMR یک واکسیناسیون سه در یک است که می تواند شما را در برابر سرخک ، اوریون و سرخچه محافظت کند.

واکسن MMRV در برابر عفونتهای مشابه واکسن MMR محافظت می کند و همچنین شامل محافظت در برابر آبله مرغان است.

کودکان می توانند اولین واکسن خود را در ۱۲ ماهگی یا در صورت مسافرت در سطح بین المللی زودتر و دوز دوم بین سنین ۴ تا ۶ سالگی را دریافت کنند.

بزرگسالانی که هرگز واکسیناسیون دریافت نکرده اند می توانند واکسن را از پزشک خود درخواست کنند.

برخی از گروه ها نباید واکسیناسیون علیه سرخک انجام دهند. این گروه ها شامل:

• افرادی که قبلاً به واکسن سرخک یا اجزای آن واکنش تهدیدکننده زندگی داشته اند
• زنان حامله
• افراد دارای نقص ایمنی ، که می تواند شامل افراد مبتلا به HIV یا ایدز ، افرادی که تحت درمان سرطان هستند یا افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مصرف می کنند

عوارض جانبی واکسن

عوارض جانبی واکسیناسیون معمولاً خفیف است و در عرض چند روز از بین می رود. این عوارض شامل  مواردی مانند تب و بثورات خفیف را شامل شوند.

در موارد نادر ، این واکسن با تعداد کم پلاکت یا تشنج مرتبط بوده است. بیشتر کودکان و بزرگسالانی که واکسن سرخک دریافت می کنند ، عوارض جانبی را تجربه نمی کنند.

برخی معتقدند که واکسن سرخک می تواند در کودکان اوتیسم ایجاد کند. در نتیجه ، طی سالیان متمادی مقدار زیادی مطالعه به این موضوع اختصاص یافته است. این تحقیق نشان داده است که هیچ ارتباطی بین واکسن ها و اوتیسم وجود ندارد.

سایر روشهای پیشگیری

همه نمی توانند واکسیناسیون سرخک را دریافت کنند. اما روش های دیگری نیز وجود دارد که می توانید در جلوگیری از شیوع سرخک به آنها کمک کنید.

اگر مستعد ابتلا به عفونت هستید:

بهداشت دست را رعایت کنید. دستان خود را قبل از غذا خوردن ، بعد از استفاده از دستشویی و قبل از لمس صورت ، دهان یا بینی بشویید.

وسایل شخصی را با افرادی که ممکن است بیمار باشند به اشتراک نگذارید. این می تواند شامل مواردی مانند ظروف غذا خوردن ، لیوان نوشیدن و مسواک باشد.

از تماس با افراد بیمار خودداری کنید

اگر به بیماری سرخک مبتلا هستید:

تا زمانی که مسری آلوده هستید ، از محل کار یا مدرسه و سایر مکان های عمومی  دور بمانید.

از تماس با افرادی که ممکن است در برابر عفونت آسیب پذیر باشند مانند نوزادان خیلی کوچک برای واکسیناسیون و افراد دارای نقص ایمنی خودداری کنید.

در صورت نیاز به سرفه یا عطسه ، بینی و دهان خود را بپوشانید. تمام دستمال های استفاده شده را به سرعت دور بیندازید. ا

حتما دستان خود را مرتباً بشویید و سطح یا اشیایی را که مرتباً لمس می کنید ضد عفونی کنید

مرکز پرستاری پرستار اول با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.