بی اختیاری ادرار در سالمندان( بخش دوم)

تشخیص از طریق ادرار باقی مانده در مثانه

بعد از ادرار کردن و پس از انقباض مثانه، ممکن است در سالمندان مقداری از ادرار در مثانه باقی مانده باشد. که به آن ادرار ماندگار (PVR) نیز گفته می شود. مقدار ادرار باقی مانده در مثانه را می توان با یک کاتتر و یا توسط ultrasonography اندازه گیری کرد. لازم به ذکر است که این ادرار باقی مانده در مثانه بی شک بی اختیاری ادرار را بدتر می کند و یا ممکن است نشانه دیگری از علایم اورولوژی مانند عفونت ادراری باشد. اندازه گیری ادرار باقی مانده می تواند به پزشک شما کمک کند که علت بی اختیاری ادرار را تشخیص دهد.

بی اختیاری ادرار در سالمندان و تست پد

در طول آزمایش پد، پزشک از شما می خواهد از پد جذب کننده استفاده کنید. معمولا این آزمایش از 1 تا 24 ساعت طول می کشد. از شما خواسته می شود مقدار ادرار جذب شده توسط پد را وزن کنید. دکتر شما جزئیات کامل این آزمون را به شما می گوید. تست پد همیشه آسان نیست و باید با همکاری کامل پزشک انجام شود.

ارزیابی Urodynamic

ارزیابی Urodynamic آزمایشی برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد چرخه ادرار سالمند و چگونگی آن می باشد. البته باید بدانید این روش به دلیل گران بودن و همچنین زمان بر بودن در ارزیابی روش بی اختیاری ادرار معمولی معمولا انجام نمی شود.

uroflowmetry

یک معاینه ساده است که به صورت الکترونیکی میزان جریان ادرار را اندازه گیری می کند. این ارزیابی می تواند به راحتی در بیمارستان ها و یا مراکز پزشکی انجام شود. در معاینه uroflowmetric، شما باید ادرار را به ابزار uroflowmetry ادرار کنید.

آزمایشات تهاجمی تستوسترون

اگر درمان جراحی برای بی اختیاری ادرار انجام شود و یا اگر این جراحی اولین روش  نیست، که در بی اختیاری ادرار در سالمندان به کار می رود معاینه ترومبوتیک مهاجم می تواند انجام شود. معاینه اورودینامیک همچنین زمانی می تواند انجام شود که تشخیص قطعی پزشک مشخص نباشد.
در معاينه ترومبوآمبي مهاجم، پزشک يا پرستار کاتتر را در داخل مجراي ادراري و ماکولا، با فشار داخل مثانه قرار مي دهد. در طی تراوشات مهاجم، یک کاتتر مایع مانند داخل مجرای ادرار قرار می گیرد و یک کیسه ادرار به طور طبیعی پر می شود. زمانی که کیسه ادرار شما پر شد. همه این تستها به نام کیستودرمی پر شدن و تخلیه نامیده می شود.
نتایج تست شما بر روی صفحه نمایش که در آن کاتترها متصل هستند ظاهر می شود. در برخی موارد ممکن است یک تست دوم برای اطمینان از این که کاتترها بتوانند بدون برداشت دقیق تر تشخیص دهند مورد نیاز است.

بی اختیاری ادرار در سالمندان و سیستوسکوپی

در این آزمایش، پزشک می تواند با استفاده از یک دوربین کوچک، داخل مجرای ادرار و ادرار را نگاه کند. این آزمایش زمانی ضروری است که علائم دیگری مانند خونریزی در ادرار  در بیمار وجود داشته باشد. و همراه بیمار و یا فردی که پرستاری از سالمند را بر عهده دارد گزارش کند. شبیه به معاینه ارولوکتیک می تواند باشد. همچنین  تشخیص می تواند در صورت مشکوک بودن پزشک در بیماری های دیگر نیز انجام شود.

بی اختیاری ادرار در سالمندان و سونوگرافی

پزشک یا پرستار می تواند دستگاه ادراری بیمار را با سونوگرافی بررسی کند. این تکنیک به پزشک امکان می دهد که مثانه و دستگاه ادراری یا سایر قسمت های مجرای ادرار را با صداهای فراوانی ببینید. تصویربرداری از دستگاه ادراری در بین آزمایشهای اولیه بی اختیاری ادرار در سالمندان قرار دارد.

مدیریت شخصی بی اختیاری ادرار

روش های درمان بسیاری برای بی اختیاری ادرار وجود دارد. اگر نشانه ها بر بیمار تاثیر می گذارد، باید با دکتر خانوادگی، پزشک عمومی یا اورولوژیست صحبت کنید.
هیچ درمان خاصی برای همه موارد مربوط به بی اختیاری ادرار در سالمندان وجود ندارد. اقدامات انجام شده در مورد درمان بی اختیاری ادرار می تواند به طور قابل توجهی مشکلات ثانوی بی اختیاری ادرار در سالمندان را تحت تاثز مثبت قرار داده و همچنین به بهبود کیفیت زندگی سالمند کمک قابل توجهی نماید. اقدامات پزشکی، تغییرات شیوه زندگی، ورزش های عضلانی مثانه و لگندر این زمینه به طور قابل ملاحظه ای می تواند موثر باشد. روش هایی مانند جراحی و درمان دارویی می تواند در صورت جواب نگرفتن از این روش ها مورد استفاده قرار گیرد.

تغییرات شیوه زندگی

تغییرات شیوه ی زندگی در بی اختیاری ادرار در سالمندان بسیار مهم می باشد. رژیم غذایی روزانه سالمند ممکن است بر بی اختیاری ادرار تاثیر بگذارد. تغییرات در رژیم غذایی ممکن است بروز بی اختیاری ادرار را تصحیح کند. مصرف بیش از حد مایعات در طول روز ممکن است بر بی اختیاری ادرار سالمند تاثیر بگذارد و آن را تشدید کند. شما باید با پزشک خود درمورد میزان مایعاتی که هر روز باید مصرف کنید صحبت کنید. به شما توصیه می شود از پرستار سالمند در منزل استفاده نمایید تا بتوانید بر شیوه زندگی سالمند نظارت داشته باشید. البته باید بسیار مواظب باشید زیرا گاهی اوقات کاهش مایعات می تواند برای سالمند خطرناک باشد. به مانند کاهش مصرف مایعات ممکن است بدن را مستعد، عفونت ادراری، سنگ های دستگاه ادراری و یبوست کند. به همین دلیل توصیه می شود همان طور هم که قبلا ذکر شد با پزشک در خصوص مصرف مایعات سالمند خود مشورت کنید.
کافئین، الکل و نوشیدنی های غیر غذایی باعث ایجاد بی اختیاری در ادرار نمی شود، اما در بعضی از افراد احساس گرسنگی و ادرار مکرر را افزایش می دهد. اجتناب از چنین نوشیدنی ها ممکن است وضعیت سالمند را بهبود بخشد.
برخی غذاها ممکن است مثانه را تحریک کنند. در میان رایج ترین این نوع غذاها؛ غذاهای تند، لیمو و پنیر فرنی سنگین می باشد. اجتناب از نوشیدنی هایی که فکر می کنید سبب افزایش بی اختیاری ادرار می شود به سالمند کمک می کند.
یبوست و اضافه وزن بیش از حد با بی اختیاری ادرار همراه است. مهم است که وزن سالم و عادات منظم روده ای داشته باشیم. اگر وزن سالمند کاهش یابد، ممکن است علائم بی اختیاری ادرار در سالمند را بهبود ببخشید.