سندروم داون چیست؟ سندروم داون، یکی از بیماریهای ژنتیکی است که باعث تاخیر و اختلال در رشد جسمی و ذهنی فرد میشود. نیازهای کودک مبتلا به سندروم دان، کاملا متفاوت بوده و باید پرستاری از کودک سندروم دان، به شکلی کاملا تخصصی صورت بگیرد. در این مطلب قصد داریم نگاهی به نحوه مراقبت از کودک سندروم دان بیندازیم. اگر شما نیز به اطلاعات بیشتر درباره این موضوع نیاز دارید، تا انتهای این مطلب با ما همراه شوید.
آنچه باید در مورد سندرم دان بدانید
برای آشنایی با سندرم داون، یک تعریف ابتدایی از این عارضه داریم. سندروم داون، به دلیل یک کپی اضافه از کروموزوم 21ام در جنین روی میدهد. این سندروم تاخیر در رشد جسمی و مغزی نوزاد را رقم زده و معمولا موجب معلولیت جسمی یا ذهنی همیشگی میشود. البته برخی از مراقبتها و درمانهای نگهدارنده وجود دارد که باعث خواهد شد تا فرد مبتلا به سندرم دان، سطح زندگی بهتری را تجربه کند.
مراقبت از کودک سندروم دان چگونه است؟
با توجه به درمانهای کمککننده و نگهدارنده، این روزها میتوان طول عمر مبتلایان به سندروم داون را افزایش داد. در این دوران، مراقبت از کودک سندروم داون و پرستاری از او، اهمیت بسیاری دارد. نگهداری از چنین کودکانی، باید به لحاظ مراقبتهای جسمانی و روانی، به شکل توأم باشد مانند:
- مراقبت از سلامت جسمانی
- مراقبت از سلامت جسمانی
- مراقبت از تغذیه
- ورزش و نرمش
در مورد مراقبت ها و روش های نگهداری کودکان مبتلا به سندوروم دان در این مطلب از مقاله موسسه پرستاری پرستار اول میپردازیم.
مراقبت از سلامت جسمانی
یک کودک سندروم داون، آسیبپذیری بیشتری به لحاظ عفونتهای معمولی دارد. به این معنا که اگر یک کودک سالم، با احتمال ضعیفی سرماخوردگی با شدت بالا را تجربه میکند، این ریسک در خصوص کودک مبتلا به سندرم دان، چندین برابر بالاتر است. همین طور مشکلات قلبی و عروقی، مغز و اعصاب، بیماریهای مختلف سیستم ایمنی و …؛ در کودکان مبتلا به اختلال سندروم داون، ریسک بالاتری دارد.
از این روی لازم است که حتما پرستار کودک متخصص، مراقبتهای جسمی قابل توجهی از یک کودک سندروم داون، به عمل بیاورد. پرستار باید حتما المانهای مختلف مربوط به اختلالات گوناگون را به طور مرتب بررسی کرده و در صورت مشاهده کوچکترین علامتی از این بیماریها، پیگیریهای بعدی در خصوص آن را انجام دهد.
همین طور از آن جایی که کودکان مبتلا به سندروم داون، ریسک عفونتهای بیشتری دارند و حتی در مقابل ویروسهای معمولی و رایج، آسیبپذیر هستند، پرستار باید مراقبت بیشتری از این کودکان، به عمل بیاورد. به طور مثال مراقبتی که از یک کودک معمولی برای پیشگیری از سرماخوردگی انجام میشود، در خصوص یک کودک مبتلا به سندرم دان، باید با شدت بیشتری صورت بگیرد. یک سرماخوردگی ساده در این کودکان، خود را معمولا با شدت بیشتری نشان داده و طول دوره درمان نیز طولانیتر خواهد بود.
مراقبت روحی و روانی
به همین ترتیب آسیبپذیری روحی کودکان مبتلا به این سندروم نیز به مراتب بیشتر است. پرستار باید نوع تعامل با این کودک و شرایط درک آنها از محیط اطراف و روابط اجتماعی را شناخته و متناسب با همان روحیات، ارتباط با کودک را برقرار کند. در نظر داشته باشید که کودکان مبتلا به این اختلال کروموزومی، نیاز زیادی به دریافت محبت داشته و لازم است که حتما پرستار ظرافت بیشتری در رفتار و عملکرد خود، داشته باشد.
مراقبت از تغذیه
تغذیه و رعایت رژیم غذایی سالم و مناسب برای مبتلایان به سندرم داون، به حدی اهمیت دارد که زمینه آسیب رسانی فیزیولوژیکی آنها را پررنگ یا کمرنگتر خواهد کرد. به طور نمونه در یک کودک شیرخوار سندروم، باید مکیدن را برای او سادهتر کرده و با ماساژ دادن لثهها، شیر خوردن را ممکن کنید. همین طور یک نوزاد مبتلا به این سندروم، معمولا فرایند شیر خوردن معمولی ندارد و باید تعداد دفعات شیر دادن را زیاد کرده و حجم هر بار را کمتر از حد معمول کرد.
در مورد کودکان بزرگتر هم با همین وضعیت مشابه روبرو هستیم. به طور معمول کودکان سندروم داون، نمیتوانند مانند سایر کودکان عادی وعدههای غذایی روزانه طبیعی را داشته باشند. این کودکان، معمولا در هر وعده غذایی، حجم غذای کمتری از کودکان عادی میل کرده و شما باید تعداد دفعات غذا خوردن آنها را افزایش دهید. به علاوه باید چربی غذاهای این کودکان را به حداقل رسانده و به جای آن از سبزیجات تازه استفاده کنید.
ورزش و نرمش
ورزش و نرمش برای یک کودک سندرم داون، موجب ارتقا سطح روحیه و بهبود شرایط فیزیکی خواهد شد. یک کودک سندروم، معمولا در ریسک بیشتری برای بیماریهای قلبی و تنفسی قرار دارد و ورزش کردن، این مشکلات را بهبود بخشیده یا حداقل به تاخیر میاندازد. در خصوص کودکان مبتلا به سندرم دان که از حمایت پرستار و مراقب برای انجام ورزش روزانه برخوردار هستند، به مراتب کمتر عوارض قلبی و عروقی را شاهد هستیم. همین طور این کودکان، وضعیت جسمانی بهتری دارند.
نکاتی برای بزرگسالان مبتلا به سندرم داون
بسته به میزان کنترل یا پیشروی بیماری سندروم داون در بزرگسالان، این افراد شرایط زندگی متفاوتی را تجربه میکنند. برخی توان رانندگی و رسیدگی به امور روزمره خود را داشته و برخی دیگر همه وقت نیازمند یک مراقب و همراه هستند. اما این افراد نیز با پشتکار و کمک گرفتن از یک مراقب عالی، میتوانند مهارتهای لازم برای داشتن یک زندگی طبیعی را آموخته و سطح و کیفیت زندگی آنها، بیشتر به چیزی که افراد عادی تجربه میکنند، نزدیک شود.
یادگیری کودکان سندروم دان
قطعا یادگیری یک کودک سندروم دان، به مراتب کمتر از چیزی است که در کودکان معمولی داریم. از این در جهت مراقبت از کودک مبتلا به سندروم دان، باید پرستار این نکته را در نظر داشته و زمان و انرژی بیشتری برای پرستاری از کودک سندروم دان و آموزش به او، اختصاص دهد.
سخن پایانی
در این مطلب دیدیم که سندروم داون چیست و مراقبت از کودک مبتلا به سندروم دان، باید با چه شرایط و استانداردهایی همراه شود. شما در خصوص نحوه نگهداری از کودک سندروم دان، چه توصیههایی دارید که در این مطلب به آنها، اشارهای نشده باشد؟ حتما نظرات و تجربیات خود در این باره را با ما به بحث و اشتراک بگذارید.
سوالات متداول
آیا پیشگیری از سندروم داون امکان پذیر است؟
در نظر داشته باشید که رژیم غذایی یا رفتاری خاصی برای پیشگیری از به دنیا آوردن یک کودک سندروم داون وجود ندارد، اما شما میتوانید با استفاده از غربالگری دوران بارداری این سندرم را شناسایی کنید.
آیا درمان سندرم دان ممکن است؟
درمان قطعی برای سندروم داون وجود ندارد، اما شما میتوانید با پرستاری از کودک سندروم دان، کیفیت زندگی او را بهبود ببخشید.
طول عمر بیماران سندرم داون چقدر است؟
در حال حاضر با تغییر رسیدگیهای پزشکی و پاسخ دادن به نیازهای کودک مبتلا به سندروم دان، طول عمر این افراد، طبیعی و حتی تا 50 و 60 سال خواهد بود.
از کجا بفهمیم نوزاد سندروم داون دارد؟
در دوران بارداری، میتوان با غربالگری و پس از تولد با معاینات اولیه پزشکی، این سندروم را تشخیص داد.
