چگونه با کودکان بیش فعال خود ارتباط برقرار کنیم؟

ارتباط با کودکان بیش فعال :

به اطرافیان خود نگاه کنید. آیا تا به حل شاهد کودکانی بوده اید که رفتارهای تکانشگری زیاد و بی حد و حصری را نشان می دادند؟ آیا شما پرستار کودک بیش فعال بوده اید؟ آیا شما هم جزء پرستار کودک یا والدینی هستید که اطلاعات درستی در خصوص ارتباط با کودکان بیش فعال ندارید؟ ما در این مقاله سعی کردیم تا حدودی شما را با این اختلال آشنا کنیم.

بیش فعالی چیست؟ارتباط با کودکان بیش فعال چگونه باید باشد؟
اختلال بیش فعالی و نقص توجه معمولا در توصیف کودکانی به کار برده می شود که همواره و به طور مکرر در دو حیطه ی کلی بی توجهی و تکانش گری – بیش فعالی, رفتارهای نا متناسب با سن خویش نشان میدهند. انجمن روانپزشکی آمریکا علاقه به تحقیق درباره ی این اختلال در دهه گذشته به شدت افزایش یافته است.به عناوینی چند که همین اواخر در روزنامه ها و مجلات  به چاپ رسیده است.ارتباط با کودکان بیش فعال به آسانی ممکن نیست.

توجه کنید :

.متخصصان هشدار می دهند که در مدرسه از برچسب زدن به کودکان بدرفتار اجتناب کنید.

.اختلال نقص توجه با ژنتیک مرتبط است.

.مربیان مدارس رسمی, کودکان پر سر و صدا و اخلالگر  را به سمت داروها سوق می دهند. زیرا که این افراد درک درستی از ارتباط با کودکان بیش فعال ندارند.

بیش فعالی از چه زمانی مورد توجه قرار گرفت؟

توصیف الگوهای بیش فعالی و رفتارهای مهار نشده در کودکان به بیش از صد سال قبل بازمی گردد. در کتاب داستان های کودک برای اولین بار بیش فعالی در کودکان را توصیف کرد. این داستان نافرمانی کودکی  را به هنگام غذا خوردن توصیف می کند که روی صندلی آرام ندارد وول میخورد و میجنبد و عقب و جلو میشود و صندلی خود را کج می کند. وقتی صندلی  می افتد, جیغ میزند, رومیزی را می کشد و لیوان, بشقاب, کارد و چنگال…روی زمین می ریزد. آیا معلمان در آن زمان درک مناسبی از ارتباط با کودکان بیش فعال داشته اند؟

هر کسی با مشاهده ی رفتار های کودکان مبتلا آنها را شگفت انگیز و متناقض خواهد یافت. رفتار عجولانه و آشفته ی کودک ,منبع اصلی فشار روانی و ناکامی برای خود وی, والدین, خواهران و برادران ,معلمان و همکلاسی هایش به حساب می آید. چرا ؟ اولین دلیل این است که آنها ارتباط با کودکان بیش فعال را نمی دانند. و همچنین دلایل مرتبط با خود کودک: نمی تواند روی صندلی آرام بنشیند؟ چرا نمی تواند هر کاری را به پایان برساند؟ چرا این همه مرتکب خطاهای ناشیانه می شود ؟ چرا قادر به اجرای برنامه هایش نیست؟ چرا تکلیف هایش را انجام می دهد ,اما فراموش می کند آنها را به مدرسه ببرد ؟ چرا در هر بازی بر قوانینی که خودش وضع می کند, اصرار دارد؟ با این حال, کودک مبتلا  در بعضی اوقات روز یا در موقعیت های مشخصی, عادی و خوب به نظر می رسد. این گونه ناهمسانی های جدی اگر بیشتر تلاش کند یا اگر والدین و معلمانش محدودیت های جدی تری اعمال کنند, می تواند این رفتار های به ظاهر بچگانه ی خود را کنترل کند. تلاش زیاد و مقررات خشک ممکن است به برخی کودکان کمک کند,

دیدگاه دیگران در خصوص ارتباط با کودکان بیش فعال چیست؟

اما بیشتر کودکان مبتلا در همین حد نیز بیشتر از ظرفیت خود تلاش می کنند. آنها قصد دارند کارها را به نحو احسن انجام دهند, اما ظرفیت محدود شان در خویشتن داری, مانع از این کار می شود. و همچنین اینکه ارتباط با کودکان بیش فعال مطلبی نیست که هر کسی مخصوصا پرستار کودک بیش فعال  به درستی از عهده  ی آن بر بیاید. زیرا به دلیل بی توچهی, مقصر شناخته می شوند, به آنها تهمت (سر به هوا بودن) زده می شود. ممکن است به آنها توهین شود یا تحقیر شوند یا ممکن است آنها ندانند که چرا کارشان اشتباه بوده است؟ یا چطور می شود آن کار را به نحو دیگری هم انجام داد؟ ر خصوص ارتباط با کودکان بیش فعال هر دو سوی ارتباط آسیب دیده است هم والدین هم پرستار کودک و هم خود کودک.

دیگران در خصوص کودک بیش فعال چه نظری دارند؟

احساس ناکامی و نا امیدی که سراپای کودک مبتلا را فرا می گیرد, در اظهارات علی, پسری ۹ ساله مبتلا  نمایان است : {دوستان خوبی ندارم چون نمی توانم خوب بازی کنم (ارتباط با کودکان بیش فعال برای هم سن و سال های او راحت نیست)  و وقتی آنها من را حسین پخمه و مهدی خواب آلو خطاب می کنند ,من  هم گریه می کنم, واقعاً چاره ای ندارم (ارتباط با کودکان بیش فعال برای خود فرد هم ناراحت کننده است) }  اظهاراتی قبیل اظهارات علی بدون شک نشانگر این است که می تواند به شدت زندگی روزانه ی کودک را مختل سازد, مقدار زیادی انرژی مصرف کند, به بروز مشکلات عاطفی و کاهش عزت نفس منجر شود و به روابط کودک در خانه و مدرسه به طور جدی آسیب برساند.