ناتوانی های رشدی Developmental Disabilities گروهی از اختلالات هستند که بر رشد کودکان تأثیر می گذارد. این ناتوانی های رشدی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، عوامل محیطی و سایر مشکلات پزشکی باشد.
همچنین بخوانید: پرستار کودک
این ناتوانی های رشدی اغلب در اوایل کودکی یا نوزادی ظاهر می شوند، اما ممکن است تا زمانی که در فعالیت های روزانه تداخل نداشته باشند، مورد توجه قرار نگیرند.
بسته به سرعت شروع عملکردهای طبیعی همه این ناتوانی ها را می‌توان در هر مقطعی از زندگی تشخیص داد.تعدادی از این مشکلات ممکن است بعداً به دلیل تصادفات یا سایر بیماری ها مانند بیماری آلزایمر رخ دهند.
درمان هایی خاصی برای این ناتوانی ها وجود دارد که شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، خدمات آسیب شناسی گفتار-زبان و غیره است. این فعالیت ها بستگی به نوع ناتوانی فرد دارد. یک پزشک یا یک متخصص اطفال می تواند در شناسایی این ناتوانی های رشدی کمک کند.
پنج نوع ناتوانی رشدی وجود دارد که شامل اختلال طیف اوتیسم (ASD)، فلج مغزی (CP)، ناتوانی ذهنی (ID)، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلالات یادگیری است.
لازم است افرادی که دارای ناتوانی های رشدی هستند تحت درمان مناسب قرار گیرند تا بتوانند برای زندگی مستقل تا حد امکان توانایی داشته باشند. علایم اغلب در اوایل کودکی یا نوزادی ظاهر می شوند، اما ممکن است تا زمانی که این مشکلات در فعالیت های روزانه تداخل نداشته باشند، مورد توجه قرار نگیرند. هر پنج بیماری علائم و درمان های خاص خود را دارند.
اختلال طیف اوتیسم (ASD)
اختلال طیف اوتیسم یک ناتوانی رشدی است که بر نحوه ارتباط افراد، تعامل با دیگران و تجربه آنها از جهان تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به ASD ممکن است در تعامل اجتماعی و مهارت های ارتباطی با مشکل مواجه شوند.
آنها همچنین اغلب رفتارها یا علایق تکراری را از خود نشان می دهند. این علائم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
فلج مغزی (CP)
فلج مغزی اختلالی است که مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد. این مشکل می تواند بر حرکت، تون عضلانی، رفلکس ها، وضعیت بدن، تعادل و هماهنگی تأثیر بگذارد. انواع مختلفی از فلج مغزی با درجات متفاوتی از شدت وجود دارد.
شایع ترین علائم فلج مغزی شامل سفتی عضلات، حرکات غیر ارادی، مهارت های برنامه ریزی حرکتی ضعیف، مشکل در بلع و صحبت کردن، تشنج یا سایر مشکلات عصبی مانند ناتوانی های ذهنی است.
ناتوانی ذهنی (ID)
ناتوانی ذهنی یک اصطلاح کلی برای هر نوع اختلال شناختی یا ذهنی قابل توجهی است که بر توانایی فرد برای عملکرد در زندگی روزمره تأثیر می گذارد. این ناتوانی ها می توانند در یادگیری چیزهای جدید، به خاطر سپردن اطلاعات، حل مشکلات و برقراری ارتباط موثر با مشکل مواجه شوند.
افراد مبتلا به ID معمولاً با محدودیت های عملکردی فکری و انطباقی، از خفیف تا شدید مشخص می شوند. شدت این اختلال بسته به سن و محیط فرد بسیار متفاوت است.
اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD)
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) یک اختلال روانی است که بر تنظیم رفتار مغز تأثیر می گذارد. علائم ADHD شامل مشکل در توجه، بیش فعالی و تکانشگری است.
این علائم می تواند عملکرد افراد مبتلا به ADHD را در زندگی روزمره یا مدرسه دشوار کند. افراد مبتلا به ADHD ممکن است مشکلات دیگری مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات یادگیری یا اختلالات طیف اوتیسم نیز داشته باشند.
ناتوانی های یادگیری
ناتوانی های یادگیری بر توانایی مغز برای دریافت، پردازش، ذخیره و پاسخ به اطلاعات تأثیر می گذارد. اصطلاح ناتوانی یادگیری اغلب با اصطلاحات دیگری مانند ناتوانی ذهنی، اختلال شناختی یا اختلال رشد استفاده می شود.
ناتوانی های یادگیری بیماری های روانی نیستند بلکه اختلالات عصبی هستند. انواع مختلفی از ناتوانی های یادگیری وجود دارد و می تواند در اثر عوامل متعددی از جمله ژنتیک، آسیب مغزی یا تأثیرات محیطی در هر سنی ایجاد شود.
چگونه می توان از یک فرد دارای ناتوانی های رشدی حمایت کنید؟
برای درک بهتر اینکه چگونه می توانیم از فرد معلول حمایت کنیم، باید آنها را درک کنیم و در مورد نیازهای آنها بیاموزیم. در حالی که برخی از مکان ها پیشرفت هایی را در زمینه ادغام و حمایت از معلولان بر عهده دارند متاسفانه هنوز زمینه های زیادی برای پوشش دادن وجود دارد.
10 نکته برای کار با افراد دارای معلولیت ذهنی
1. آنها را بچه خطاب نکنید. این افراد از 2 سال تا 78 سال به بالا هستند!
2. از زبان واضح و ساده استفاده کنید و سعی کنید آهسته تر صحبت کنید نه بلندتر. معلولان درجات مختلفی از ناتوانی ذهنی دارند، اما لزوماً همه آنها کم شنوا نیستند – بلندتر صحبت کردن باعث نمی شود آنها اطلاعات را بهتر درک کنند.
3. انتظارات را تعیین کنید. بسیاری از معلولان باید از قبل بدانند چه اتفاقی خواهد افتاد. همانطور که مراحل خود را طی می کنید، آنچه را که اکنون انجام خواهید داد و شاید یکی دو مرحله بعدی که در پی خواهد آمد نیز شرح دهید.
4. همانطور که با همسالان خود رفتار می کنید با آنها رفتار کنید. با آنها حرف طبیعی حرف بزنید. آنها مانند ما عاشق یک شوخی خوب، خندیدن یا چالش هستند.
5. مرزها را ترسیم کنید. به آنها اجازه ندهید که با دیگران رفتارهای بد داشته باشند – همانطور که به کسی که ناتوانی ذهنی ندارد اجازه نمی دهید رفتار بدی داشته باشد.
6. افکارشان را از آنها بپرسید و اجازه دهید پاسخ دهند. کلمات را در دهان آنها نگذارید.
7. قبل از اقدام و فرض اینکه واقعاً به کمک نیاز دارند، بپرسید که آیا می توانید به آنها کمک کنید.
8. انتظار داشته باشید که سوالات زیادی بپرسند. بسیاری از معلولان در مورد کاری که انجام می دهید و همچنین در مورد شما بسیار کنجکاو هستند. اگر سؤالات بیش از حد تهاجمی هستند، بد نیست بگویید: “من راحت نیستم به این سوال جواب بدهم.”
9. لذت ببرید و از صراحت آنها لذت ببرید! برای رک گویی آنها آماده باشید. کودکان معلول معمولا بسیار صادق هستند.
10. مشتاق، خوش بین و حرفه ای باشید. و اگر این کار گاهی طاقت فرسا است، اشکالی ندارد که درخواست استراحت کنید تا ذهن خود را به حالت اولیه برگردانید.
شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.
چنانچه نیاز به مشاوره و راهنمایی در مورد خدمات پرستاری؛ دارید کارشناسان ما به صورت شبانه‌روزی آماده پاسخگویی به سوالات شما هستند.
