ضربان قلب نرمال در افراد

نقش ضربان قلب در تعیین میزان سلامتی افراد چیست؟

تعداد ضربان قلب  Heart beat در زمان استراحت در واقع نشانگر کارکرد عضله قلب است. تعداد ضربان قلب می تواند متأثر از شرایط سلامتی و سن و سال فرد باشد. در هر صورت اهمیت تعداد ضربان قلب در دقیقه به قدری است که یکی از روش های معاینه سلامتی فرد است.

می توانید با انجام چند تمرین ساده عملکرد عضلات قلب خود را چک کنید.

برای انجام این کار به راحتی دو انگشت نشانه و میانی خود را روی مچ خود گذاشته و درست بالاتر از شست قرار دهید. محل دیگری که برای این کار خوب است یکی از طرفین گردن است. می توانید نبض خود را اندازه گیری کنید. به مدت ۳۰ ثانیه تعداد ضربان را بشمرید و عدد بدست آمده را در دو ضرب کنید..

این کار را چند بار تکرار کنید تا عدد درستی را بدست آورید. ضربان قلب بین ۶۰ الی ۹۰ در دقیقه مناسب است. اکثر افراد سالم کمتر از ۹۰ نبض در دقیقه دارند.

با استفاده از تعداد نبض و میزان کلسترول و فشار خون بیمار می توان به برخی امراضی که ممکن است در بدن فرد وجود داشته باشد پی برد.

دانشمندان بر این عقیده اند که پایین بودن ضربان قلب نشانه ای از تناسب اندام و بالا بودن ضربان حین استراحت می تواند نشان از مشکلات قلبی باشد.

گذشته از این دانشمندان به این نتیجه رسیدن اند که بالا بودن ضربان قلب در بیمار می تواند علاملی برای مشکلات قلبی و حتی مرگ باشد.

در سال ۲۰۱۳ در مطالعه ای بر روی سه هزار مرد به مدت ۱۶ سال انجام شد مشخص شد که بالا بودن میزان نبض افراد با کاهش میزان تناسب اندام آنها افزایش می یابد. افرادی که تعداد نبض بالایی دارند معمولاً از تناسب اندام کمتر، فشار خون بالاتر، وزن بیشتر و چربی خون رنج می برند.

هر چه تعداد ضربان قلب در دقیقه در حالت استراحت بیشتر باشد احتمال خطر مرگ ناگهانی در فرد بیشتر است.

این خطر برای ضربان قلب بین ۸۱ تا ۹۰ دوبرابر و برای تعداد نبض در دقیقه بالاتر از ۹۰ سه برابر افراد عادی است.

البته پایین بودن تعداد نبض نیز ممکن است نشان از مشکلی در قلب فرد داشته باشد. این حالت بیشتر در افرادی مسن رخ می دهد که ناشی از پیری عضله قلب و ایجاد تحریکات نابجا در قلب است و باید حتماً پیگیری شود.

پزشکانت توصیه می کنند چند بار در طول هفته میزان نبض خود را اندازه بگیرید. ضربان قلب تحت تأثیر استرس، اضطراب، هورمون های خونی و داروها ممکن است تغییر کند.

یکی از روش های اصولی و درست برای کاهش میزان ضربان نبض در دقیقه ورزش است. میزان اندک ورزش بر سلامت قلب و تقویت عضله قلب بسیار موثر است.

در مطالعه ای که بر روی افراد ۵۵ ساله انجام شد نشان داده شد حدود یک ساعت ورزش شدید هوازی در هفته می تواند میزان نبض و ضربان قلب در حالت استراحت را به اندازه قابل توجهی کاهش دهد.

منظور از تعداد ضربان قلب در حالت استراحت این است که قلب در حالت استراحت چند بار در دقیقه تپش می کند. تعداد این ضربات برای افراد ۱۰ سال به بالا و بزرگسالان و سالمندان بین ۶۰ تا ۱۰۰ تپش در دقیقه باید باشد.

به عنوان یک اصل کلی هر چه تعداد ضربان قلب پایین تر باشد نشان از قدرت سیستم قلبی عروقی فرد بوده و قلب فرد می تواند با تعداد تپش های کمتری قابلیت های خود را داشته باشد و وظایف خود را انجام دهد این امر باعث می شود مثلا در ورزش کاران تعداد ضربان قلب در حالت استراحت به حدود ۴۰ تپش در دقیقه برسد.

عوامل متعددی در تعداد ضربان قلب هر فرد موثر هستند که عبارتند از:

• سن
• میزان تناسب اندام و فعالیت بدنی
• مصرف سیگار
• ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، کلسترول بالا یا دیابت
• دمای هوا
• وضعیت بدن مثلاً ایستاده یا دراز کشیده
• احساسات
• اندازه‌ی بدن
• دارو‌ها

ضربان قلب به صورت نرمال نباید زیاد بالا و یا زیاد پایین باشد این مسئله ممکن است به علت وجود بیماری یا عوامل دیگر رخ داده باشد.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

۷ درمان خانگی برای بهبود کبودی های بدن

کبودی  bruise یک پاسخ طبیعی به آسیب است. رگ های خونی ریزی که در زیر پوست قرار دارند ممکن است حتی با یک ضربه کوچک آسیب ببینند و خون در زیر پوست تجمع کند.

این خون جمع شده در نهایت با بهبود جراحت توسط بدن دوباره جذب می شود. در عین حال، می‌تواند لکه‌ای خاکستری، آبی یا بنفش باقی بگذارد که در هنگام لمس حساس و دردناک است.

درمان کبودی ها می تواند دشوار باشد، زیرا بیشتر آسیب در زیر سطح پوست است. با این حال، برخی از درمان‌های خانگی ممکن است بتوانند روند بهبود را تسریع کنند، تیرگی در ظاهر آن‌ها را به حداقل برسانند و از بروز آن‌ها در وهله اول جلوگیری کنند.

درمان‌های خانگی زیر برای کبودی‌های جزئی بی‌خطر هستند و ممکن است به خلاص شدن سریع‌تر از شر کبودی‌ها کمک کنند.

۱٫ آرنیکا مونتانا

کبودی ها معمولا خود به خود محو می شوند، اما راه هایی برای تسریع روند بهبودی وجود دارد. آرنیکا مونتانا یا آرنیکا گیاهی است که به طور گسترده برای درد و کبودی استفاده می شود. این امر به این دلیل است که گیاه آرنیکا حاوی ترکیباتی است که دارای اثر ضد التهابی هستند و می توانند از طریق پوست جذب شوند.

براساس تحقیقات افرادی که پس از جراحی بینی آرنیکا خوراکی مصرف کردند، میزان کبودی بعد از جراحی در آنها کاهش یافت. مطالعه دیگری نشان داد که استفاده از پماد ۲۰ درصدی آرنیکا روی پوست در مقایسه با دارونما، زمان بهبود را تسریع می‌کند.

در صورت استفاده از آرنیکا خوراکی، معمولاً بهتر است اجازه دهید قرص زیر زبان حل شود. همچنین باید از اسپری دهان آرنیکا برای پوشاندن سطح زیرین زبان استفاده شود. در صورت ایجاد تحریک یا بثورات پوستی، فرد باید استفاده از این محصول را متوقف کند.

۲٫ بروملین

بروملین مخلوطی از آنزیم های موجود در گیاه آناناس است. این آنزیم ها ممکن است خواص ضد التهابی داشته باشند و به کاهش کبودی و تورم هنگام استفاده روی پوست کمک کنند.

مطالعه ای در مجله جراحی دهان و فک و صورت نشان داد که بروملین خوراکی در مقایسه با مسکن و دارونما، درد و تورم پس از کشیدن دندان را بهبود می بخشد.

فرد می تواند کرم یا ژل حاوی بروملین را دو تا سه بار در روز یا طبق دستور پزشک استفاده کند. مکمل های خوراکی بروملین می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای از جمله مشکلات گوارشی و افزایش ضربان قلب ایجاد کنند. افرادی که به آناناس حساسیت دارند نباید از بروملین استفاده کنند.

مکمل‌های بروملین گاهی اوقات پس از جراحی توصیه می‌شوند تا به حداقل رساندن کبودی کمک کنند، اما فرد فقط در صورت تجویز پزشک باید بروملین را از طریق دهان مصرف کند.

۳٫ کوئرستین

برخی از کرم های پوستی که برای بهبود کبودی ها استفاده می شوند حاوی کورستین هستند. کورستین یک فلاونوئید است که از برخی میوه ها به دست می آید. ممکن است دارای قدرت ضد التهابی طبیعی باشد که می تواند به بهبود کبودی ها کمک کند.

برخی از کرم‌ها و ژل‌های پوستی که برای کمک به کبودی طراحی شده‌اند، حاوی کورستین هستند که معمولاً با بروملین، ویتامین K یا مواد دیگر ترکیب می‌شود. کرم‌ها یا ژل‌های حاوی کورستین را می‌توان طبق دستورالعمل روی بسته، معمولاً دو بار در روز استفاده کرد.

بی خطر بودن مصرف کورستین از راه خوراکی ثابت نشده است. همچنین این دارو می تواند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد. از مصرف مکمل های کورستین خوراکی خودداری کنید مگر اینکه توسط یک متخصص تجویز شود.

۴٫ کرم ویتامین K

بدن برای کمک به لخته شدن خون در صورت لزوم به ویتامین K نیاز دارد. اما قرص این ویتامین ممکن است بهترین راه حل نباشد، به خصوص برای کسانی که از داروهای رقیق کننده خون یا سایر داروها استفاده می کنند. با این حال، ویتامین K موضعی به عنوان یک درمان برای کبودی ها و به طور کلی برای اکثر مردم بی خطر است.

تحقیقات نشان داده است افرادی که پس از انجام یک عمل زیبایی از ژل ویتامین K استفاده می کردند نسبت به افرادی که از دارونما استفاده می کردند کبودی کمتری داشتند.

۵٫ تکنیک R.I.C.E

RICE  مخفف استراحت، کمپرس یخ، فشرده سازی و استفاده از ارتفاع است. بسیاری از افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند یا دچار رگ به رگ شدن یا کشیدگی شده اند از این تاکتیک برای کمک به بهبودی استفاده می کنند، اما خوشبختانه این تکنیک برای درمان کبودی نیز فوایدی دارد.

هدف از این اقدامات کاهش موقت جریان خون در ناحیه آسیب دیده است که می تواند به جلوگیری از تورم و کبودی کمک کند. بالا بردن و استراحت ناحیه، و همچنین قرار دادن یخ تا ۲۰ دقیقه در ساعت و استفاده از باند فشرده سازی سبک، می تواند به کاهش جریان خون و التهاب کمک کند.

۶٫ رژیم درمانی کبودی

آناناس حاوی بروملین است که دارای خواص ضد التهابی است که ممکن است به بهبود کبودی کمک کند. رژیم غذایی یک فرد می‌تواند بر روی همه زمینه‌های سلامتی، از جمله نحوه بهبود جراحات و کبودی‌های او تأثیر بگذارد. برخی غذاها می توانند رگ های خونی بدن را تقویت کنند که ممکن است کبودی را به حداقل برساند.

سایر غذاها می توانند به قوی و انعطاف پذیر نگه داشتن پوست و بافت های بدن کمک کنند. پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل که شامل غذاهای زیر باشد ممکن است به پیشگیری یا درمان کبودی کمک کند:

آناناس. خوردن آناناس تازه به بدن دوز طبیعی بروملین می دهد که ممکن است به بهبود سریعتر کبودی کمک کند.
میوه هایی با کورستین طبیعی غذاهای با مقادیر بالای کورستین عبارتند از سیب، مرکبات، پیاز قرمز، انواع توت ها و گیلاس های تیره رنگ و سبزیجات سبز برگ.

میوه های خانواده مرکبات. یک مطالعه نشان داد که فلاونوئیدهای مرکبات به طور قابل توجهی کبودی را در سالمندانی که پورپورای پیری یا کبودی مداوم داشتند، بهبود می بخشد. مرکبات شامل پرتقال، نارنگی و لیمو است.

غذاهای حاوی ویتامین K. رژیم غذایی حاوی ویتامین K از کمبود آن جلوگیری می کند و ممکن است به فرد کمک کند کمتر کبود شود. منابع خوب عبارتند از کلم پیچ، اسفناج، کلم بروکلی، کلم بروکسل، کاهو، سویا، توت فرنگی و زغال اخته.

پروتئین بدون چربی ماهی، مرغ، توفو و گوشت بدون چربی،  پروتئین کافی برای تقویت مویرگ ها فراهم می کنند. از منابع پروتئینی با مقادیر بالای چربی اشباع و کلسترول مانند همبرگر یا گوشت سرخ شده خودداری کنید.

غذاهای غنی از روی روی به بدن در بهبود زخم ها و بافت ها کمک می کند. منابع سرشار روی عبارتند از خرچنگ، اسفناج، دانه کدو تنبل و حبوبات.

۷٫ اسانس

اسانس کندر ممکن است به تسکین درد و آرامش کمک کند.این اسانس وقتی چند قطره به محصول ویتامین K یا آرنیکا اضافه شود، به خوبی عمل می کند.

یک فرد می تواند با یک پارچه شستشوی خنک و چند قطره اسانس رزماری و اسطوخودوس روی پارچه، یک کمپرس سرد آرام بخش برای آسیب دیدگی تهیه کند.

لازم است که اسانس را قبل از قرار دادن مستقیم روی پوست با روغن حامل یا لوسیون رقیق کنید، مگر اینکه دستور دیگری داده شود. استفاده از اسانس ها بدون رقیق کردن آنها می تواند باعث تحریک پوست شود.

چه زمانی برای کبودی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگرچه کبودی برای همه اتفاق می افتد، اما برخی از کبودی ها ممکن است علامت قرمزی برای یک مشکل یا بیماری اساسی یا کمبود تغذیه باشد. علائمی که باید به پزشک مراجعه کنید عبارتند از:

کبودی هایی که بدون آسیب آشکار ظاهر می شوند
کبودی مکرر
آسان کبود شدن بدن
کبودی هایی که به طور ناگهانی پس از مصرف دارو یا مکمل جدید ظاهر می شوند
کبودی در مکان های عجیب  مانند پشت یا شکم
زنان بیشتر از مردان دچار کبودی می شوند و افراد مسن بیشتر از افراد جوان تر کبود می شوند.

آنتی بیوتیک ها، رقیق کننده های خون و داروهای آسم نیز باعث افزایش کبودی در برخی افراد می شوند. با این حال، فرد نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف دارو را قطع کند.

هیچ ترفند جادویی برای جلوگیری یا پاک کردن سریع کبودی ها در بدن وجود ندارد. خبر خوب این است که اکثر کبودی ها بی ضرر هستند و درمان های خانگی برای کاهش ظاهر آنها و کمک به بهبود سریعتر آنها وجود دارد.

بیشتر محصولات موضعی درمان کبودی بی خطر هستند، اما از مکمل های خوراکی برای کبودی بدون مشورت با یک متخصص استفاده نکنید.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

هر آنچه باید درباره هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی یا هیب بدانید

بیماری هموفیلوس آنفلوانزا  Haemophilus influenzae Disease نامی برای هر بیماری ناشی از باکتری به نام H. influenzae است. برخی از این بیماری ها، مانند عفونت گوش، خفیف هستند، در حالی که برخی دیگر، مانند عفونت های جریان خون، بسیار جدی هستند.

هموفیلوس آنفولانزا نوع b (Hib) یک عفونت باکتریایی است که می تواند باعث تعدادی از بیماری های جدی، به ویژه در کودکان خردسال شود. عفونت های Hib در گذشته یک مشکل جدی برای سلامتی در سرتاسر جهان بود، اما ایمن سازی واکسیناسیون معمول علیه Hib که از سال ۱۹۹۲ به نوزادان داده می شود، به این معنی است که این عفونت ها اکنون نادر هستند.

گاهی اوقات افراد بزرگسال مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای طولانی‌مدت ممکن است تحت تاثیر این بیماری قرار گیرند.

مشکلات ناشی از هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

باکتری Hib می تواند چندین عفونت جدی ایجاد کند، از جمله:

مننژیت – عفونت پوشش داخلی مغز و نخاع
سپسیس – مسمومیت خون
پنومونی – عفونت ریه ها
پریکاردیت – عفونت پوشش اطراف قلب
اپی گلوتیت – عفونت اپی گلوت، دریچه ای که ورودی نای شما را می پوشاند.
آرتریت سپتیک – عفونت مفاصل
سلولیت – عفونت پوست و بافت های زیرین
استئومیلیت – عفونت استخوان

بسیاری از کودکانی که به عفونت Hib مبتلا می شوند بسیار بیمار می شوند و نیاز به درمان با آنتی بیوتیک در بیمارستان دارند. مننژیت شدیدترین بیماری ناشی از Hib است. حتی با درمان، از هر ۲۰ کودک مبتلا به مننژیت Hib،  نفز در اثر این بیماری می میرد.

کسانی که زنده می مانند ممکن است مشکلات طولانی مدتی مانند کم شنوایی، تشنج و اختلالات یادگیری داشته باشند.

نحوه انتشار هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

باکتری Hib می تواند در بینی و گلو افراد سالم زندگی کند و معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. این باکتری معمولاً به روشی مشابه ویروس های سرماخوردگی و آنفولانزا از طریق قطرات آلوده مایع در سرفه و عطسه پخش می شود.

این باکتری ممکن است توسط افراد سالمی که حامل باکتری هستند و همچنین افرادی که به عفونت Hib مبتلا هستند، پخش شود. استنشاق قطرات آلوده یا انتقال آنها به داخل دهان از یک سطح آلوده می تواند به باکتری اجازه دهد تا بیشتر به بدن فرد گسترش یابد و یکی از عفونت های ذکر شده در بالا را ایجاد کند.

واکسیناسیون هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

واکسیناسیون کودکان در برابر هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی، در کاهش میزان عفونت آن بسیار موثر بوده است. به عنوان مثال از بیش از ۸۰۰ مورد تایید شده در سال در انگلستان در اوایل دهه ۱۹۹۰، تنها ۱۰ مورد عفونت Hib در انگلستان در سال ۲۰۱۸ وجود داشت.

واکسن Hib به طور معمول به عنوان بخشی از برنامه واکسیناسیون کودکان ارائه می شود. نوزادان ۳ دوز مجزا از واکسن Hib دارند – در ۸، ۱۲ و ۱۶ هفتگی – به عنوان بخشی از واکسن ترکیبی ۶ در ۱٫

یک دوز تقویت کننده نیز زمانی که کودک یک ساله است به عنوان بخشی از تقویت کننده ترکیبی Hib/MenC برای ایجاد محافظت طولانی مدت ارائه می شود.

بیماری ناشی از هموفیلوس آنفولانزا می تواند بر بسیاری از سیستم های اندام تاثیر بگذارد.

شایع ترین انواع بیماری های ناشی از هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی عبارتند از

پنومونی
باکتریمی
مننژیت
اپی گلوتیت
آرتریت سپتیک
سلولیت
اوتیت مدیا
پریکاردیت چرکی
عفونت های کمتر شایع شامل اندوکاردیت و استئومیلیت است.

هموفیلوس آنفلوانزای نوع اچ می تواند باعث بیماری مشابه عفونت های Hib شود. H. influenzae معمولا باعث عفونت گوش در کودکان و برونشیت در بزرگسالان می شود، اما می تواند باعث بیماری تهاجمی  نیز گردد.

عوارض ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

بین ۳ تا ۶ درصد موارد این بیماری در کودکان کشنده است. بیماران بالای ۶۵ سال مبتلا به بیماری تهاجمی H. آنفلوانزا (Hib، غیرb، و غیر قابل تایپ) نسبت به موارد مرگ و میر بالاتری نسبت به کودکان دارند. تا ۲۰ درصد از بیمارانی که از مننژیت Hib جان سالم به در می برند، از دست دادن دائمی شنوایی یا سایر عواقب عصبی طولانی مدت دارند.

گروه های در خطر ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزا

گروه های زیر در معرض خطر ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی هستند:

کودکان زیر ۵ سال واکسینه نشده
تماس در خانه با یک فرد مبتلا به بیماری Hib
همکلاسی های مهدکودک یک فرد مبتلا به بیماری Hib

علاوه بر این، گروه‌های زیر در معرض خطر ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزای نوع اچ هستند:

کودکان کمتر از ۵ سال
بزرگسالان ۶۵ سال یا بیشتر
سرخپوستان آمریکا و بومیان آلاسکا

افرادی که هر یک از شرایط پزشکی زیر را دارند

بیماری سلول داسیشکل
آسپلنیا
اچآیوی
کمبود ایمونوگلوبولین و اجزای مکمل
نئوپلاسم های بدخیم نیازمند پیوند سلول های بنیادی خون ساز، شیمی درمانی یا پرتودرمانی

متاسفانه در کشورهای در حال توسعه، که واکسیناسیون معمول با واکسن Hib به طور گسترده در دسترس نیست، Hib یکی از علل اصلی عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی در نوزادان و کودکان است.

در ایالات متحده، بیماری Hib شایع نیست. این بیماری عمدتاً در کودکان فاقد واکسیناسیون و در نوزادانی که خیلی کوچکتر از آن هستند که مجموعه واکسیناسیون اولیه را کامل نکرده باشند، رخ می دهد.

موسسه پرستاری پرستار اول  با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.