تشنج غائب در کودکان را بشناسید

تشنج غائب absence seizure شامل دورده هاس کوتاه کاهش ناگهانی هوشیاری است. این مشکل در کودکان بیشتر از بزرگسالان شایع هستند.

شخصی که تشنج غیابی دارد ممکن است به نظر برسد که برای چند ثانیه به طور ناگهانی به فضا خیره شده است. سپس ، یک بازگشت سریع به سطح عادی هوشیاری وجود دارد. این نوع تشنج معمولاً منجر به آسیب جسمی نمی شود.

تشنج غائب را معمولاً می توان با داروهای ضد تشنج کنترل کرد. برخی از کودکانی که این بیماری را دارند نیز دچار تشنج های دیگری می شوند. بسیاری از کودکان در نوجوانی از تشنج های غیابی عبور می کنند .

علائم

نشانه ای از تشنج غائب عدم هوشیاری ناگهانی که ممکن است 10 ثانیه طول بکشد می باشد ، اگرچه ممکن است تا 20 ثانیه نیز طول بکشد . این حالت بدون هیچ گونه سردرگمی ، سردرد یا خواب آلودگی اتفاق می افتد . علائم و نشانه های تشنج غیابی عبارتند از:

توقف ناگهانی در حرکت بدون افتادن
لب زدن
تکان خوردن پلک
حرکات جویدن در فک
مالیدن انگشت
حرکات کوچک هر دو دست
پس از آن ، هیچ خاطره ای از این حادثه وجود ندارد. برخی افراد در طول روز چندین بار این نوع تشنج را تجربه می کنند که ممکن است در فعالیت های مدرسه یا روزمره آنها اختلال ایجاد کند.

ممکن است کودک قبل از اینکه والدین او متوجه این تشنج شوند ، مدتی دچار تشنج غیابی بوده باشد زیرا بسیار کوتاه است.
کاهش توانایی یادگیری کودک ممکن است اولین نشانه این اختلال باشد. ممکن است معلمان در مورد ناتوانی کودک در توجه کردن و متمرکز بودن شکایت داشته باشند یا اینکه کودک اغلب در خیال پردازی خود غرق است.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده علایم زیر با پزشک تماس بگیرید:

اولین باری که متوجه تشنج می شوید
اگر این نوع جدیدی از تشنج است
اگر علیرغم مصرف داروهای ضد تشنج تشنج ها همچنان ادامه داشته باشد
اگر رفتارهای خودکار و غیر ارادی طولانی مدتی را مشاهده می کنید که چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد – فعالیت هایی مانند غذا خوردن یا حرکت بدون آگاهی – یا گیجی طولانی مدت ، علائم احتمالی بیماری به نام وضعیت عدم صرع
بعد از هر گونه تشنجی که بیش از پنج دقیقه طول بکشد

علل

به نظر می رسد بسیاری از کودکان مبتلا به این مشکل از نظر ژنتیکی مستعد این بیماری هستند . به طور کلی ، تشنج ناشی از تکانه های الکتریکی غیر طبیعی سلول های عصبی (نورون ها) در مغز است. سلول های عصبی مغز به طور معمول سیگنال های الکتریکی و شیمیایی را در سیناپس هایی که آنها را به هم متصل می کند ارسال می کنند.

در افرادی که تشنج دارند ، فعالیت الکتریکی معمول مغز تغییر می کند. در طول تشنج غیابی ، این سیگنال های الکتریکی بارها و بارها در یک الگوی سه ثانیه ای تکرار می شوند.

افرادی که تشنج دارند ممکن است سطوح پیام رسان های شیمیایی در آنها تغییر کند که به سلول های عصبی کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند (انتقال دهنده های عصبی).

عوامل خطر ساز :

عوامل خاصی در کودکانی که تشنج غیابی دارند شایع است ، از جمله:

سن. تشنج غیابی در کودکان 4 تا 14 سال بیشتر شایع است.
جنسیت. تشنج غیابی در دختران شایع تر است.
اعضای خانواده که تشنج دارند. تقریباً نیمی از کودکان مبتلا به تشنج غیابی دارای بستگان نزدیکی هستند که تشنج دارند.

عوارض

در حالی که اکثر کودکان از تشنج های غیابی عبور می کنند و بهبود می یابند ، برخی از آنها:

برای پیشگیری از تشنج باید در طول زندگی از داروهای ضد تشنج استفاده کنند
در نهایت دچار تشنج کامل مانند تشنج عمومی تونیک کلونیک می شوند
عوارض دیگر می تواند شامل موارد زیر را شاهد خواهند بود :

مشکلات یادگیری
مشکلات رفتاری
انزوای اجتماعی

تشخیص

EEG فعالیت مغزی

پزشک از بیمار درخواست می نماید تا شرح مفصلی از تشنج ها را برای او بیان نماید و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد . آزمایشات لازم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

الکتروانسفالوگرافی ( EEG).

این روش بدون درد است و امواج فعالیت الکتریکی در مغز را اندازه گیری می کند. امواج مغزی از طریق الکترودهای کوچکی که با خمیر یا درپوش الاستیک به پوست سر متصل شده اند به دستگاه EEG منتقل می شود.

تنفس سریع (hyperventilation) در طول یک مطالعه EEG می تواند باعث تشنج غیابی شود. در طول تشنج ، الگوی EEG با الگوی معمولی متفاوت است.

اسکن مغز.

در صورت عدم وجود تشنج ، مطالعات تصویربرداری مغز ، مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ، طبیعی خواهد بود. اما آزمایش هایی مانند MRI می توانند تصاویر مفصلی از مغز تولید کنند که می تواند به رد سایر مشکلات مانند سکته مغزی یا تومور مغزی کمک کند.
از آنجا که کودک نیاز به سکوت طولانی مدت دارد ، با پزشک در مورد استفاده احتمالی از آرام بخش صحبت کنید.

درمان

پزشک به احتمال زیاد با کمترین دوز داروی ضد تشنج شروع می کند و در صورت نیاز برای کنترل تشنج دوز را افزایش می دهد. کودکان ممکن است بتوانند داروهای ضد تشنج را تحت نظر پزشک ، پس از دو سال بدون تشنج ، کاهش دهند.

داروهای تجویز شده برای تشنج غیابی عبارتند از:

اتوسوکسیمید (زارونتین). این دارویی است که اکثر پزشکان برای تشنج غیابی شروع می کنند. در بیشتر موارد ، تشنج به خوبی به این دارو پاسخ می دهد. عوارض جانبی احتمالی شامل تهوع ، استفراغ ، خواب آلودگی ، مشکل در خواب ، بیش فعالی است.

والپروئیک اسید (دپاکن). دخترانی که در بزرگسالی همچنان به دارو نیاز دارند باید خطرات احتمالی والپروئیک اسید را با پزشکان خود در میان بگذارند.
والپروئیک اسید با افزایش خطر نقایص مادرزادی در نوزادان همراه است و پزشکان به زنان توصیه می کنند که در دوران بارداری یا هنگام بارداری از آن استفاده نکنند.

پزشکان ممکن است استفاده از والپروئیک اسید را در کودکانی که تشنج غیابی و تشنجی دارند (تونیک-کلونیک) توصیه کنند.

لاموتریژین (لامیکتال). برخی از مطالعات نشان می دهد که این دارو نسبت به اتوسوکسیمید یا والپروئیک اسید موتر است ، اما عوارض جانبی کمتری دارد. عوارض جانبی ممکن است شامل بثورات و حالت تهوع باشد.

مرکز پرستاری موسسه پرستار اول  با سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.

کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.