آدرس :

سعادت آباد، سرو غربی، بخشایش،بهار سوم، پلاک ۳۹

اصول فرزند‌پروری

۸ تکنیک کاربردی برای فرزندپروری موفق

فرزند‌پروری Good Parenting  فرایند تقویت و حمایت از پیشرفت فیزیکی، عاطفی، اجتماعی و فکری فرزند از نوزادی تا بزرگسالی است. استفاده از اصول مناسب فرزند‌پروری باعث تربیت فرزندانی شاد و موفق در آینده خواهد شد و این موضوع یکی از چالش‌برانگیزترین وظایفی است که والدین بر عهده‌دارند.

 فرزند‌پروری موفق

معمولاً از پدر و مادر این انتظار می‌رود که نیازهای فرزندان را برآورده کنند و به او بیاموزند که روی پای خود بایستد و در بزرگ‌سالی فردی موفق باشد. این توقع فشار زیادی به والدین وارد می‌کند به‌خصوص زمانی که والدین خود راه درست و غلط را نمی‌دانند. شیوه فرزند پروری شما هر چه که باشد، اصول خاصی وجود دارد که می‌تواند شمارا برای رسیدن به بهترین نتیجه یاری کند.

در این مقاله به بیان برخی از اصول فرزند‌پروری موفق پرداخته‌ایم:

۱- حضور فعال در کنار فرزندان

لازم است والدین هرچقدر هم که مشغله داشته باشند برای فرزندان وقت کافی بگذارند. بسیاری از والدین بر تأمین مالی فرزندان خود تمرکز می‌کنند درحالی‌که مهم‌ترین چیز که حضور آنها در کنار فرزندان است را فراموش کرده‌اند. حضور فعال والدین در زندگی فرزندان باعث ایجاد پیوند بین هر دو طرف می‌شود و به کودک این احساس را القا می‌کند که می‌تواند به والدین تکیه کند.

 

۲- تشویق استقلال در فرزندان

طبیعی است که نگران این موضوع باشید که فرزندتان همیشه تصمیمات درستی اتخاذ کند. اما باید مراقب باشید که مثل والدین هلیکوپتری رفتار نکنید زیرا این کار فقط باعث وابستگی بیش‌ازحد فرزندان حتی در بزرگ‌سالی شود. به فرزندان اجازه دهید تا خودشان تصمیم گرفته و از اشتباهات خود درس بگیرند. با این کار اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس کودک به‌اندازه کافی رشد پیدا می‌کند.

الگو در فرزند‌پروری

۳- الگوی خوبی باشید

الگوبرداری یکی از اساسی‌ترین اصول فرزند‌پروری موفق است. کودکان با تقلید از بزرگ‌سالان مهارت‌های زندگی را یاد می‌گیرند. در حقیقت کودکان چه دوست بخواهند یا نخواهند، والدین اولین الگوی آنها در زندگی خواهد بود.

کودکان به‌دقت رفتار والدین را تماشا می‌کنند و به تقلید عادت‌های آنها می‌پردازند. مطالعات نشان داده است که این فرآیند از یک‌سالگی شروع می‌شود. بنابراین، اگر والدین اخلاق خوبی داشته باشند، فرزندان نیز خودبه‌خود رفتار آنها را قبول می‌کنند.

۴- ایجاد محیط مثبت

کودکان محصول محیط خود هستند. بنابراین اگر کودکی در دایره مثبت اندیشی والدین خود پرورش یابد، به‌احتمال‌زیاد به بزرگ‌سالی شاد و باثبات تبدیل می‌شود. این موضوع همچنین به کودکان کمک می‌کند تا افکار خود را بهتر بیان کنند و ارتباط والدین با آنها آسان‌تر می‌شود.

از سوی دیگر، اگر کودکان در محیطی که سرشار از منفی گرایی است رشد کنند، به‌احتمال‌زیاد به بزرگ‌سالان ناراضی و افسرده تبدیل می‌شوند.

محیط مثبت در  فرزند‌پروری

۵- برنامه‌ریزی برای استفاده از سبک فرزند‌پروری مناسب

فرزند‌پروری خوب به معنای پویا بودن والدین است. والدین باید در حین فرزند پروی بتوانند خود را با شرایط وفق دهند. همان‌طور که گفته شد، هیچ روش فرزند پروری قطعی برای تربیت فرزندان وجود ندارد. کودکان بزرگ می‌شوند و روشی که در دوران کودکی برای آنها کارآمد بود ممکن است با بزرگ‌تر شدن آنها کارساز نباشد. علاوه بر این، یک سبک تربیتی ممکن است برای برخی از کودکان کارساز باشد و برای برخی دیگر مؤثر واقع نشود. بنابراین اگر یک روش تربیتی با شکست روبرو شد، سبک دیگری را امتحان کنید.

 

۶- توضیح قوانین و پیامدها به فرزندان

والدین باید دستورالعمل‌های روشنی برای فرزندان خود تهیه کنند و اطمینان حاصل کنید که کودکان قادر به درک آنها هستند. در غیر این صورت، کودکان تنها برای اجتناب از تنبیه همان کاری را که به آنها گفته‌شده است انجام می‌دهند و هرگز دلیل قوانین را متوجه نمی‌شوند.

وادار کردن کودکان به درک مرزها و اینکه وقتی از آنها عبور می‌کنند چه اتفاقی می‌افتد به آنها در پیروی از قوانین در طول زندگی کمک می‌کند. هنگامی‌که کودکان بزرگ‌تر شوند، می‌توان ازنظر آنها در تنظیم قوانین استفاده کرد.

۷- نشان دادن عشق به فرزندان

والدین هرگز نباید بیش‌ازحد به فرزند خود محبت کنند. بااین‌حال، این بدان معنا نیست که باید عشق و محبت خود را در قلب خود پنهان کنند. به‌سادگی به کودکان بگویید که چقدر آنها را دوست دارید و با گذراندن زمان باکیفیت در کنار آنها عشق خود را به کودکان ثابت کنید. آگاهی کودکان از محبت والدین باعث می‌شود تا کودک رابطه سالمی با والدین داشته باشد و تأثیر مثبتی در آینده او خواهد داشت.

 زمان تفریح در فرزند‌پروری

 

۸- اختصاص زمان تفریح

تفریح بخشی جدایی‌ناپذیر از فرزند‌پروری موفق است. همواره با فرزندان خود خاطرات زیبا بسازید، لحظه‌های مهم زندگی فرزندان را جشن بگیرید و هر از چند گاهی آنها را لوس کنید. حتی وقتی شرایط زندگی دچار مشکل می‌شود یاد بگیرید که لذت بردن را در هر شرایطی تجربه کنید و از تک‌تک لحظات فرزند پروی لذت ببرید.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال‌ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به‌صورت شبانه‌روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.
کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل فرموده و مشاوره رایگان دریافت کنید.

هشدار! این مطلب صرفاً جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفاً به این مقاله امتیار دهید

علل استرس

۵ روش مؤثر برای پاکسازی ذهن

نشخوار فکری Rumination به معنای فکر کردن مداوم به افکار ناراحت و نگران کننده است. در زندگی امروزی مواجه با استرس امری اجتناب ناپذیر است. اما گاهی ممکن است استرس کنونی فرد با استرس‌های ناشی از رویدادهایی که در گذشته رخ داده‌اند یا حتی رویدادهایی که ممکن است در آینده رخ دهند، ترکیب شود. در هنگام بروز این نوع از استرس، افکار ناراحت کننده بارها و بارها در ذهن فرد تکرار ‌شده و باعث ایجاد یک حلقه بی پایان و افزایش نگرانی‌های او ‌می‌شوند.

عوارض استرس
این الگوی فکری نه تنها هیچ کمکی به حل مشکلات موجود نمی‌کند، بلکه باعث ایجاد تداخل در امور عادی زندگی فرد ‌می‌شود. ممکن است این جمله را شنیده باشید که اگر “ذهن خود را پاک کنید” قادر به کنترل استرس خود خواهید بود. اما لازم است بدانید که این استراتژی در واقع به معنای رها کردن تمام افکار و نگرانی‌های ذهنی نیست. استراتژی پاکسازی ذهن به معنای یادگیری روش‌های مراقب از ذهن است که در طی آن باید بتوان افکار خود را بدون قضاوت کردن آنها مشاهده کرد.

در این مقاله به بررسی مضرات نشخوار فکری و روش‌های مؤثر برای مدیریت و کنترل آن پرداخته‌ایم:

مضرات نشخوار فکری

فرآیند تکرار افکار یکسان در ذهن، به عنوان نشخوار فکری شناخته ‌می‌شود. تحقیقات نشان داده است که نشخوار فکری از جهات مختلفی برای مغز مضر است. توانایی رها کردن ذهن از افکار منفی، مهارت مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. یکی از مشکلات اصلی نشخوار فکری این است که وقتی روی رویدادهای ناراحت کننده در گذشته یا آینده تمرکز ‌می‌کنید، در زمان حال برای خود اضطراب و استرس مضاعف ایجاد ‌می‌کنید.

بروز این اضطراب باعث فعال شدن و تحریک واکنش استرس در بدن ‌می‌شود و احساس شادی را در لحظه از بین ‌می‌برد. نتیجه این استرس ممکن است منجر به ابتلا به استرس مزمن شود که یک وضعیت ناسالم است و منجر به انبوهی از مشکلات جسمی، ذهنی و عاطفی ‌می‌شود. یادگیری روش‌های اجتناب از نشخوار فکری (یا مدیریت موفقیت آمیز آن)، در حفظ یا دستیابی به وضعیت ذهنی سالم مؤثر است.

اثر استرس بر نشخوار فکری

تاثیر نشخوار فکری بر توانایی استراحت

نتایج تحقیقات دانشمندان مشخص نموده است که نشخوار فکری بر توانایی استراحت فرد تأثیر ‌می‌گذارد. نشخوار فکری نه تنها باعث ناتوانی در استراحت به‌موقع ‌می‌شود ، بلکه بر خواب شما نیز تأثیرات منفی دارد. افرادی که تمام روز را با یک حس ناخوشایند ‌می‌گذرانند استرس بیشتری را تجربه ‌می‌کنند و توانایی کمتری برای بهبودی از بیماری‌ها دارند.

رابطه ترشح کورتیزول با نشخوارفکری

نشخوار فکری باعث تشدید افکار ناراحت کننده و استرس مزمن می‌شود. این امر به نوبه خود با فعال کردن بیش از حد سیستم‌های بیولوژیکی پاسخگو به استرس، باعث بروز بیماری‌های مختلف می‌شود. نشخوار فکری باعث ترشح مداوم واسطه های بیولوژیکی مانند کورتیزول می‌شود که عامل اصلی بروز استرس بیشتر است.

کورتیزول چیست؟

کورتیزول هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی ترشح ‌می‌شود و معمولاً به عنوان “هورمون استرس” شناخته ‌می‌شود. سطوح بالای کورتیزول به صورت طولانی مدت با پیامدهای منفی برای سلامتی همراه است. مطالعات دانشمندان نشان داده است میزان ترشح کورتیزول در افرادی که در طول روز درگیر نشخوار فکری بودند تا پایان روز از سطوح بالاتری برخوردار بود. این یافته‌ها به این موضوع اشاره دارد که میزان کورتیزول با روش مدیریت استرس‌های روزانه در ارتباط است. این مطالعه همچنین نشان داده است که نشخوار فکری (نه فقط رویدادهای واقعی درروز) مستقیماً با افزایش پاسخ‌های فیزیکی به استرس مرتبط است.

استرس و نشخوارفکری

تاثیر نشخوار فکری بر کاهش خلاقیت

مشخص شده است که نشخوار فکری خلاقیت فرد را کاهش ‌می‌دهد. براساس مطالعات دانشمندان افرادی که در مورد مشکلات محل کار خود نشخوار فکری می‌کنند، خلاقیت کمتری در کار از خود نشان ‌می‌دهند. نشخوار فکری اغلب به این معنی است که فرد “کار خود را با خود به خانه ‌می‌برد.” تحقیقات نشان داده است که نشخوار فکری باعث کاهش توانایی یافتن راه حل برای مشکلات است که به طور بالقوه ‌می‌تواند باعث بروز استرس بیشتر شود.

چگونه مراقب افکار خود باشیم

یادگیری مشاهده افکار بدون قضاوت آنها، گام موثری در مبارزه با نشخوار فکری است و باعث تجربه خواب بهتر، استراحت موثرتر بعد از کار، تمرکز بیشتر و افزایش خلاقیت ‌می‌شود. این تمرین حتی ممکن است برای روابط فرد اثرات مطلوبی داشته باشد. بنابراین یادگیری استراتژی‌های پاکسازی ذهن ارزش این تجربه را دارد.

اگر فردی به صورت مداوم به یک موقعیت استرس‌زا فکر کند و تجربه یک رویداد مثبت باعث توقف افکار منفی در ذهن او نشود زمان آن رسیده است که از تکنیک‌های پاک سازی ذهن استفاده کند.

تکنیک‌های پاک سازی ذهن:

۱- مراقبه

تحقیقات نشان ‌می‌دهد که مدیتیشن در تسهیل بخشش خود و دیگران، رها کردن نشخوار فکری و کاهش احساسات منفی مفید است. برای شروع یک تمرین مدیتیشن، به سادگی مکانی را پیدا کنید که بتوانید در آن بنشینید و افکار خود را آرام کنید. سپس افکار خود را بدون وابستگی به آنها مشاهده کنید. وقتی به خوبی آنها را بررسی نمودید وقت آن رسیده است که افکار نارحت‌کننده را رها کنید و تمرکز خود را به لحظه حال برگردانید.

 

۲- پرورش ذهن‌آگاهی

تمرین بر تمرکز حواس به این معنا است که به جای تفکر بر عوامل مختلف، به طور کامل بر یک موضوع متمرکز شوید. ذهن‌آگاهی یک گزینه عالی برای افراد پرمشغله است زیرا با این روش ‌می‌توان با کاهش سرعت ذهن و تمرکز بر روی یک چیز تمام فعالیت‌ها را به موقع و با تمرکز انجام داد. تکمیل یک فعالیت با تمرکز حواس کامل، راهی ترمیم کننده برای مشاهده افکار و رهایی از نشخوار افکار ‌است. برای رسیدن به این هدف سعی کنید یک اتاق را تمیز کنید، یک کمد را مرتب کنید یا یک غذای سالم بپزید.

پاکسازی ذهن با نوشتن

۳- نوشتن خاطرات روزانه

اگر ذهن شما پر از احساسات استرس‌زا است، خالی کردن ذهن از این احساسات از طریق نوشتن مفید باشد. خاطره نویسی به فرد این امکان را ‌می‌دهد که به صورت عمیق تری در موضوعاتی که افکار او را آزار ‌می‌دهد، کاوش کند. تجربه و بررسی کامل احساساتتان ‌می‌تواند به شما کمک کند تا راه حل‌های موثرتری برای حل مشکلات داشته باشید و از زاویه‌های مختلف مشکل را مشاهده کنید (تکنیکی که به عنوان بازسازی شناختی شناخته ‌می‌شود). وقتی برای اولین بار شروع به یادداشت خاطرات ذهنی نمودید صرف زمانی در حدود ۲۰ دقیقه زمان موثری برای تغییرات مثبت ذهنی و رهایی از نشخوار فکری است.

۴- پرت نمودن حواس

گاهی اوقات بهترین کاری که ‌می‌توانید برای تغییر افکار منفی انجام دهید این است که تمرکز خود را متوجه موضوع دیگری کنید. به عنوان مثال از خانه بیرون بروید و کمی ورزش کنید، با یک پروژه یا سرگرمی مورد علاقه ذهن خود را درگیر کنید، برای چند دقیقه از خواندن یک کتاب زیبا لذت ببرید. همچنین از فعالیت‌هایی مانند تای‌چی و کاراته نیز ‌می‌توان برای پاکسازی ذهن استفاده کرد. عمل ساده پرت نمودن حواس یک روش عالی برای وارد کردن فعالیت‌های مثبت به زندگی و رهایی از استرس و نگرانی‌ها است.

اثر روابط اجتماعی بر استرس

 

۵- حفظ ارتباط با دوستان

ممکن است متوجه شده باشید که وقتی بیش از حد استرس دارید و در نشخوار فکری غوطه ور هستید، ارتباط کمتری با اطرافیان و دوستان خود برقرار ‌می‌کنید. در این شرایط ممکن است به روابط شما آسیب وارد شود. تمرکز بر روابط مثبت با دیگران، میزان استرس و تمایل به نشخوار فکری را به حداقل ‌می‌رساند. تحقیقات نشان داده است که کسانی که ارتباطات اجتماعی قوی دارند، کمتر از نشخوار فکری برای مقابله با استرس استفاده ‌می‌کنند.
این افراد همچنین دارای میزان کمتری از افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه و پاسخ‌های التهابی مرتبط با استرس هستند.

گفتگو در مورد مشکلات خود با یک دوست همدل یک راه حل سالم و مؤثر است. اما حتی اگر تصمیم نداشته باشید که در مورد مشکلات خود صحبت کنید، دور هم جمع شدن با افراد مثبت برای پاکسازی ذهن شما مفید خواهد بود.

حفظ ارتباط دوستانه با اطرافیان یک راه سرگرم کننده و سالم برای مقابله با استرس و اضطراب است.

پرهیز از نشخوار ذهنی

یکی از خطراتی که باید مراقب آن بود، احتمال نشخوار فکری مشترک است. نشخوار فکری مستمر شامل بازبینی و صحبت مداوم در مورد مشکلات با دوستان است. این نوع رفتار معمولا منجر به بروز احساسات منفی و تشدید احساس اضطراب و افسردگی ‌می‌شود. صحبت کردن با دوستان یک روش تخلیه روانی موثر برای کاهش احساسات منفی است ، اما به خاطر داشته باشید که همه اشکال حمایت لزوما مفید نیستند. اگر در هنگام صحبت با یک دوست فقط به نکات منفی فکر ‌می‌کنید، احتمالاً درگیر نشخوار فکری منفی هستید.

روش کاهش استرس
بنابراین لازم است به دنبال راه‌هایی برای پردازش احساسات و توقف نشخوار فکری باشید. پردازش عاطفی سالم شامل تفکر واقع‌بینانه در مورد وقایع، یافتن راه‌هایی برای حل مشکلات یا یافتن نکات مثبت در وضعیت موجود است. استراتژی‌های زیادی وجود دارد که ‌می‌توانید برای آگاهی بیشتر از افکار خود استفاده کنید. مدیتیشن، تمرین تمرکز حواس، یادداشت روزانه و ارتباط مثبت با دوستان، همگی ‌راه‌های مفیدی برای مقابله با این مشکل هستند.

به جای تلاش برای پاکسازی ذهن خود، تمرکز شما باید بر آگاهی بیشتر از افکار و یادگیری مشاهده و پذیرش آنها بدون قضاوت منفی باشد. با آگاهی بیشتر از الگوهای فکری خود، قادر خواهید بود برای تغییر برخی از الگوهای تفکر منفی که در ایجاد استرس نقش دارند،گام بردارید.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی خدمت‌رسانی کند.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ،پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال‌ها خدمت‌رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل فرمایید و مشاوره رایگان دریافت کنید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

ضربان قلب

ضربان قلب نرمال در افراد

نقش ضربان قلب در تعیین میزان سلامتی افراد چیست؟

تعداد ضربان قلب  Heart beat در زمان استراحت در واقع نشانگر کارکرد عضله قلب است. تعداد ضربان قلب می تواند متأثر از شرایط سلامتی و سن و سال فرد باشد. در هر صورت اهمیت تعداد ضربان قلب در دقیقه به قدری است که یکی از روش های معاینه سلامتی فرد است.

سنجش ضربان قلب

می توانید با انجام چند تمرین ساده عملکرد عضلات قلب خود را چک کنید.

برای انجام این کار به راحتی دو انگشت نشانه و میانی خود را روی مچ خود گذاشته و درست بالاتر از شست قرار دهید. محل دیگری که برای این کار خوب است یکی از طرفین گردن است. می توانید نبض خود را اندازه گیری کنید. به مدت ۳۰ ثانیه تعداد ضربان را بشمرید و عدد بدست آمده را در دو ضرب کنید..

این کار را چند بار تکرار کنید تا عدد درستی را بدست آورید. ضربان قلب بین ۶۰ الی ۹۰ در دقیقه مناسب است. اکثر افراد سالم کمتر از ۹۰ نبض در دقیقه دارند.

با استفاده از تعداد نبض و میزان کلسترول و فشار خون بیمار می توان به برخی امراضی که ممکن است در بدن فرد وجود داشته باشد پی برد.

دانشمندان بر این عقیده اند که پایین بودن ضربان قلب نشانه ای از تناسب اندام و بالا بودن ضربان حین استراحت می تواند نشان از مشکلات قلبی باشد.

گذشته از این دانشمندان به این نتیجه رسیدن اند که بالا بودن ضربان قلب در بیمار می تواند علاملی برای مشکلات قلبی و حتی مرگ باشد.

در سال ۲۰۱۳ در مطالعه ای بر روی سه هزار مرد به مدت ۱۶ سال انجام شد مشخص شد که بالا بودن میزان نبض افراد با کاهش میزان تناسب اندام آنها افزایش می یابد. افرادی که تعداد نبض بالایی دارند معمولاً از تناسب اندام کمتر، فشار خون بالاتر، وزن بیشتر و چربی خون رنج می برند.

ضربان قلب خطرناک

هر چه تعداد ضربان قلب در دقیقه در حالت استراحت بیشتر باشد احتمال خطر مرگ ناگهانی در فرد بیشتر است.

این خطر برای ضربان قلب بین ۸۱ تا ۹۰ دوبرابر و برای تعداد نبض در دقیقه بالاتر از ۹۰ سه برابر افراد عادی است.

البته پایین بودن تعداد نبض نیز ممکن است نشان از مشکلی در قلب فرد داشته باشد. این حالت بیشتر در افرادی مسن رخ می دهد که ناشی از پیری عضله قلب و ایجاد تحریکات نابجا در قلب است و باید حتماً پیگیری شود.

پزشکانت توصیه می کنند چند بار در طول هفته میزان نبض خود را اندازه بگیرید. ضربان قلب تحت تأثیر استرس، اضطراب، هورمون های خونی و داروها ممکن است تغییر کند.

یکی از روش های اصولی و درست برای کاهش میزان ضربان نبض در دقیقه ورزش است. میزان اندک ورزش بر سلامت قلب و تقویت عضله قلب بسیار موثر است.

در مطالعه ای که بر روی افراد ۵۵ ساله انجام شد نشان داده شد حدود یک ساعت ورزش شدید هوازی در هفته می تواند میزان نبض و ضربان قلب در حالت استراحت را به اندازه قابل توجهی کاهش دهد.

منظور از تعداد ضربان قلب در حالت استراحت این است که قلب در حالت استراحت چند بار در دقیقه تپش می کند. تعداد این ضربات برای افراد ۱۰ سال به بالا و بزرگسالان و سالمندان بین ۶۰ تا ۱۰۰ تپش در دقیقه باید باشد.

به عنوان یک اصل کلی هر چه تعداد ضربان قلب پایین تر باشد نشان از قدرت سیستم قلبی عروقی فرد بوده و قلب فرد می تواند با تعداد تپش های کمتری قابلیت های خود را داشته باشد و وظایف خود را انجام دهد این امر باعث می شود مثلا در ورزش کاران تعداد ضربان قلب در حالت استراحت به حدود ۴۰ تپش در دقیقه برسد.

اثر ورزش بر ضربان قلب

عوامل متعددی در تعداد ضربان قلب هر فرد موثر هستند که عبارتند از:

  • سن
  • میزان تناسب اندام و فعالیت بدنی
  • مصرف سیگار
  • ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، کلسترول بالا یا دیابت
  • دمای هوا
  • وضعیت بدن مثلاً ایستاده یا دراز کشیده
  • احساسات
  • اندازه‌ی بدن
  • دارو‌ها

ضربان قلب به صورت نرمال نباید زیاد بالا و یا زیاد پایین باشد این مسئله ممکن است به علت وجود بیماری یا عوامل دیگر رخ داده باشد.

ضربان قلب سالم

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

خروپف

خروپف: علل، علایم، عوارض، روش های پیشگیری و درمان

خروپف Snoring  صدای خشنی است که هنگام عبور هوا از بافت‌های شل شده در گلو ایجاد می‌شود و باعث می‌شود بافت‌ها در حین نفس کشیدن به ارتعاش درآیند.

تقریباً همه گهگاهی خروپف می کنند، اما برای برخی از افراد می تواند یک مشکل مزمن باشد. گاهی اوقات ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی نیز باشد. علاوه بر این، خروپف می تواند برای شریک زندگی شما آزاردهنده باشد.

علل خروپف

تغییرات سبک زندگی، مانند کاهش وزن، اجتناب از مصرف الکل یا خوابیدن به پهلو، می تواند به توقف خروپف کمک کند. علاوه بر این، تجهیزات پزشکی و جراحی در دسترس هستند که ممکن است خروپف را کاهش دهند. با این حال، استفاده از جراحی برای همه کسانی که خروپف می کنند مناسب یا ضروری نیستند.

علائم خروپف

خروپف اغلب با یک اختلال خواب به نام آپنه انسدادی خواب (OSA) همراه است. همه خروپف کنندگان آپنه خواب ندارند، اما اگر خروپف با هر یک از علائم زیر همراه باشد، ممکن است نشانه ای برای مراجعه به پزشک برای ارزیابی بیشتر مشکل آپنه باشد:

شاهد مکث تنفس در هنگام خواب
خواب آلودگی مفرط در طول روز
مشکل در تمرکز
سردردهای صبحگاهی
گلو درد هنگام بیدار شدن
خواب بی قرار
نفس نفس زدن یا خفگی در شب
فشار خون بالا
درد قفسه سینه در شب
صدای خروپف آنقدر بلند است که خواب همسر را مختل می کند
خرو پف در کودکان سبب دامنه توجه ضعیف، مشکلات رفتاری یا عملکرد ضعیف در مدرسه می شود

آپنه در خواب اغلب با خروپف با صدای بلند و به دنبال آن دوره‌های سکوت یا تقریباً توقف تنفس مشخص می‌شود. در نهایت، این کاهش یا مکث در تنفس ممکن است به باعث بیدار شدن فرد از خواب شود و ممکن است و فرد ممکن است با صدای خرخر بلند یا صدای نفس نفس زدن از خواب بیدار شود.

فرد ممکن است به دلیل اختلال در خواب، سبک بخوابد. این الگوی مکث های تنفسی ممکن است بارها در طول شب تکرار شود. افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب معمولاً دوره هایی را تجربه می کنند که در طول هر یک ساعت خواب، حداقل پنج بار به سختی تنفس می کنند.

علایم خروپف

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت داشتن هر یک از علائم بالا به پزشک مراجعه کنید. این علایم ممکن است نشان دهند که خروپف با آپنه انسدادی خواب مرتبط است. اگر کودک  خروپف می کند، باید به پزشک مراجعه گردد.

کودکان نیز ممکن است دچار آپنه خواب شوند. مشکلات بینی و گلو – مانند بزرگ شدن لوزه ها – و چاقی اغلب می تواند راه هوایی کودک را تنگ کند و منجر به ایجاد آپنه در کودک شود.

علل خروپف

خروپف می تواند به دلیل عوامل متعددی مانند آناتومی دهان و سینوس ها، مصرف الکل، آلرژی، سرماخوردگی و وزن زیاد ایجاد شود. وقتی فرد چرت می‌زند و از یک خواب سبک به خواب عمیق می‌رود، ماهیچه‌های سقف دهان (کام نرم)، زبان و گلو شل می‌شوند. بافت‌های گلو می‌توانند به اندازه‌ای شل شوند که تا حدی راه هوایی را مسدود کرده و در اثر عبور هوا به لرزه درآیند.

هرچه راه هوایی فرد باریک تر باشد، جریان هوا قوی تر می شود. این جریان ارتعاش بافت را افزایش می دهد و باعث می شود خروپف  فرد بلندتر شود.

شرایط زیر می تواند بر راه هوایی تأثیر بگذارد و باعث خروپف شود:

آناتومی دهان –  داشتن کام نرم و ضخیم می تواند راه هوایی را باریک کند. افرادی که اضافه وزن دارند ممکن است بافت های اضافی در پشت گلوی خود داشته باشند که ممکن است راه های هوایی آنها را باریک کند. به همین ترتیب، اگر قطعه مثلثی شکل آویزان از کام نرم (uvula) کشیده شود، جریان هوا می تواند مسدود شود و ارتعاش افزایش یابد.

مصرف الکل- خروپف همچنین می تواند با مصرف بیش از حد الکل قبل از خواب ایجاد شود. الکل ماهیچه های گلو را شل می کند و دفاع طبیعی را در برابر انسداد راه هوایی کاهش می دهد.

مشکلات بینی – احتقان مزمن بینی یا دیواره کج بین سوراخ های بینی (انحراف تیغه بینی) ممکن است باعث خروپف شود.

کم خوابی- نداشتن خواب کافی می تواند منجر به شل شدن بیشتر  بافت گلو شود.

وضعیت خواب-  خروپف معمولاً هنگام خوابیدن به پشت بیشترین و بلندترین صدا را دارد زیرا تأثیر جاذبه زمین روی گلو راه هوایی را باریک می کند.

تشخیص خروپف

عوامل خطر ساز بروز خروپف

عوامل خطری که ممکن است باعث بروز خروپف شود عبارتند از:

مرد بودن احتمال خروپف کردن یا آپنه خواب در مردان بیشتر از زنان است.
اضافه وزن داشتن. افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند بیشتر در معرض خروپف یا آپنه انسدادی خواب هستند.
داشتن راه هوایی باریک برخی از افراد ممکن است کام نرم بلند یا لوزه های بزرگ یا آدنوئید داشته باشند که می تواند راه هوایی را باریک کرده و باعث خروپف شود.
نوشیدن الکل. الکل ماهیچه های گلو را شل می کند و خطر خروپف را افزایش می دهد.
داشتن مشکلات بینی اگر یک نقص ساختاری در راه هوایی فرد وجود داشته باشد، مانند انحراف سپتوم، یا بینی به طور مزمن گرفتگی داشته باشد خطر خروپف در فرد بیشتر است.
داشتن سابقه خانوادگی خروپف یا آپنه انسدادی خواب به دلیل وراثت نسبتا شایع است.

عوارض خروپف

فردی که دچار خروپف می شو ممکن است علاوه بر این که برای خواب همسر و اطرافیان خود ایجاد مزاحمت نماید ممکن است  در معرض عوارض دیگری نیز باشید، از جمله:

خواب آلودگی در طول روز
ناامیدی مکرر

عصبانیت
مشکل در تمرکز
خطر بیشتر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری های قلبی و سکته مغزی
افزایش خطر مشکلات رفتاری، مانند پرخاشگری یا مشکلات یادگیری
افزایش خطر تصادفات وسایل نقلیه به دلیل کمبود خواب

درمان خروپف

درمان خروپف

برای درمان خروپف، احتمالاً پزشک ابتدا تغییراتی در شیوه زندگی فرد توصیه می کند، مانند:

کاهش وزن
اجتناب از الکل نزدیک به زمان خواب
درمان گرفتگی بینی
پرهیز از کم خوابی
پرهیز از خوابیدن به پشت

برای خروپف همراه با آپنه پزشک ممکن است  موارد زیر را توصیه کند:

وسایل خوراکی. دستگاه‌های دهانی – دندانی مناسبی وجود دارند که به بهبود موقعیت فک، زبان و کام نرم کمک می‌کنند تا مسیر هوای فرد باز بماند.

اگر استفاده از دستگاه دهانی را انتخاب می کنید، با متخصص دندانپزشکی برای بهینه سازی تناسب و موقعیت دستگاه برنامه ریزی کنید.

ترشح بیش از حد بزاق، خشکی دهان، درد فک و ناراحتی در صورت از عوارض احتمالی استفاده از این وسایل است.

فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP). این رویکرد شامل پوشیدن ماسک روی بینی یا دهان هنگام خواب است. ماسک هوای تحت فشار را از یک پمپ کوچک کنار تخت به راه هوایی بدن هدایت می کند تا در هنگام خواب آن را باز نگه دارد.

این دستگاه خروپف را از بین می برد و اغلب برای درمان خروپف زمانی که با آپنه همراه است استفاده می شود. اگرچه این روش مطمئن ترین و مؤثرترین روش برای درمان آپنه است، برخی افراد آن را ناراحت کننده می دانند یا در تنظیم صدا یا احساس دستگاه مشکل دارند.

جراحی راه هوایی فوقانی تعدادی از روش ها وجود دارد که به دنبال باز کردن راه هوایی فوقانی و جلوگیری از باریک شدن قابل توجه در طول خواب از طریق تکنیک های مختلف انجام می شود.

به عنوان مثال، در روشی به نام uvulopalatopharyngoplasty (UPPP)، فرد تحت بیهوشی عمومی  قرار داده می شود و جراح بافت های اضافی گلوی او  را سفت و کوتاه می کند  که نوعی لیفت برای گلو است.

روش دیگری به نام پیشرفت فک بالا (MMA) شامل حرکت دادن فک بالا و پایین به سمت جلو است که به باز شدن راه هوایی کمک می کند. تخریب بافت با فرکانس رادیویی از یک سیگنال فرکانس رادیویی با شدت کم برای کوچک کردن بافت در کام نرم، زبان یا بینی استفاده می‌شود.

یک روش جراحی جدیدتر به نام تحریک عصب هیپوگلوسال از محرکی استفاده می‌کند که روی عصب اعمال می‌شود که حرکت رو به جلوی زبان را کنترل می‌کند تا هنگام نفس کشیدن، زبان راه هوایی را مسدود نکند.

اثربخشی این جراحی ها متفاوت است و پیش بینی نتیجه جراحی می تواند چالش برانگیز باشد.

خروپف و کاهش وزن

اصلاح شیوه زندگی و درمان های خانگی خروپف

برای جلوگیری یا آرام کردن خروپف، این نکات را امتحان کنید:

اگر اضافه وزن دارید، وزن کم کنید. افرادی که اضافه وزن دارند ممکن است بافت های اضافی در گلو داشته باشند که به خروپف کمک می کند. کاهش وزن می تواند به کاهش خروپف کمک کند.

به پهلو بخوابید دراز کشیدن به پشت باعث می شود که زبان به سمت عقب در گلوی فرد بیفتد و راه هوایی او را باریک کند و تا حدی جریان هوا را مسدود کند. سعی کنید به پهلو بخوابید اگر متوجه شدید که همیشه در نیمه شب به پشت می خوابید، سعی کنید یک توپ تنیس را در پشت لباس خواب خود بدوزید.

سر تخت خود را بالا بیاورید. بالا بردن سر تخت در حدود ۴ اینچ ممکن است به بهبود خروپف کمک کند.

نوارهای بینی یا گشادکننده خارجی بینی. نوارهای چسبی که روی پل بینی اعمال می شود به بسیاری از افراد کمک می کند تا مساحت مجرای بینی خود را افزایش دهند و تنفس خود را تقویت کنند. گشاد کننده بینی یک نوار چسب سفت شده است که به صورت خارجی روی سوراخ های بینی اعمال می شود که ممکن است به کاهش مقاومت جریان هوا کمک کند تا فرد راحت تر نفس بکشید. با این حال، نوارهای بینی و گشادکننده‌های خارجی بینی برای افراد مبتلا به آپنه مؤثر نیستند.

انسداد یا گرفتگی بینی را درمان کنید. داشتن آلرژی یا انحراف سپتوم می تواند جریان هوا را از طریق بینی محدود کند. این کار فرد را مجبور می کند از طریق دهان نفس بکشد و احتمال خروپف را افزایش دهد.

اگاهی استفاده از اسپری استروئیدی در بهبود احتقان مزمن کمک می کند.

مصرف الکل و آرام بخش را محدود کنید یا از آن اجتناب کنید. همواره از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید و قبل از مصرف داروهای آرام بخش، پزشک خود را از خروپف خود مطلع کنید. آرام بخش ها و الکل سیستم عصبی مرکزی را تحت فشار قرار می دهند و باعث شل شدن بیش از حد عضلات از جمله بافت های گلو می شوند.

حذف خروپف
ترک سیگار. ترک سیگار علاوه بر مزایای فراوانی که برای سلامتی دارد ممکن است خروپف را کاهش دهد.

به اندازه کافی خوابیدن. بزرگسالان باید حداقل هفت ساعت در شب بخوابند. ساعات خواب توصیه شده برای کودکان بسته به سن متفاوت است.

کودکان پیش دبستانی باید ۱۰ تا ۱۳ ساعت در روز بخوابند. کودکان در سنین مدرسه به ۹ تا ۱۲ ساعت در روز خواب نیاز دارند و نوجوانان باید ۸ تا ۱۰ ساعت در شبانه روزبرای خواب خود وقت داشته باشند.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

ناتوانی های رشدی

با ۵ مورد از شایع ترین ناتوانی های رشدی در کودکان آَشنا شوید

ناتوانی های رشدی  Developmental Disabilities گروهی از اختلالات هستند که بر رشد کودکان تأثیر می گذارد. این ناتوانی های رشدی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، عوامل محیطی و سایر مشکلات پزشکی باشد.

علل ناتوانی های رشدی

 

همچنین بخوانید: پرستار کودک

 

این ناتوانی های رشدی اغلب در اوایل کودکی یا نوزادی ظاهر می شوند، اما ممکن است تا زمانی که در فعالیت های روزانه تداخل نداشته باشند، مورد توجه قرار نگیرند.

بسته به سرعت شروع عملکردهای طبیعی همه این ناتوانی ها را می‌توان در هر مقطعی از زندگی تشخیص داد.تعدادی از این مشکلات ممکن است  بعداً به دلیل تصادفات یا سایر بیماری ها مانند بیماری آلزایمر رخ دهند.

درمان هایی خاصی برای این ناتوانی ها وجود دارد که شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، خدمات آسیب شناسی گفتار-زبان و غیره است. این فعالیت ها بستگی به نوع ناتوانی فرد دارد. یک پزشک یا یک متخصص اطفال می تواند در شناسایی این ناتوانی های رشدی کمک کند.

پنج نوع ناتوانی رشدی وجود دارد که شامل اختلال طیف اوتیسم (ASD)، فلج مغزی (CP)، ناتوانی ذهنی (ID)، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلالات یادگیری است.

لازم است افرادی که دارای ناتوانی های رشدی هستند تحت درمان مناسب قرار گیرند تا بتوانند برای زندگی مستقل تا حد امکان توانایی داشته باشند. علایم اغلب در اوایل کودکی یا نوزادی ظاهر می شوند، اما ممکن است تا زمانی که این مشکلات در فعالیت های روزانه تداخل نداشته باشند، مورد توجه قرار نگیرند. هر پنج بیماری علائم و درمان های خاص خود را دارند.

ناتوانی های رشدی اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم (ASD)

اختلال طیف اوتیسم یک ناتوانی رشدی است که بر نحوه ارتباط افراد، تعامل با دیگران و تجربه آنها از جهان تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به ASD ممکن است در تعامل اجتماعی و مهارت های ارتباطی با مشکل مواجه شوند.

آنها همچنین اغلب رفتارها یا علایق تکراری را از خود نشان می دهند. این علائم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

ناتوانی های رشدی فلج مغزی

فلج مغزی (CP)

فلج مغزی اختلالی است که مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد. این مشکل می تواند بر حرکت، تون عضلانی، رفلکس ها، وضعیت بدن، تعادل و هماهنگی تأثیر بگذارد. انواع مختلفی از فلج مغزی با درجات متفاوتی از شدت وجود دارد.

شایع ترین علائم فلج مغزی شامل سفتی عضلات، حرکات غیر ارادی، مهارت های برنامه ریزی حرکتی ضعیف، مشکل در بلع و صحبت کردن، تشنج یا سایر مشکلات عصبی مانند ناتوانی های ذهنی است.

ناتوانی ذهنی (ID)

ناتوانی ذهنی یک اصطلاح کلی برای هر نوع اختلال شناختی یا ذهنی قابل توجهی است که بر توانایی فرد برای عملکرد در زندگی روزمره تأثیر می گذارد. این ناتوانی ها می توانند در یادگیری چیزهای جدید، به خاطر سپردن اطلاعات، حل مشکلات و برقراری ارتباط موثر با مشکل مواجه شوند.

افراد مبتلا به ID معمولاً با محدودیت های عملکردی فکری و انطباقی، از خفیف تا شدید مشخص می شوند. شدت این اختلال بسته به سن و محیط فرد بسیار متفاوت است.

ناتوانی های رشدی بیش فعالی

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD)

اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) یک اختلال روانی است که بر تنظیم رفتار مغز تأثیر می گذارد. علائم ADHD شامل مشکل در توجه، بیش فعالی و تکانشگری است.

این علائم می تواند عملکرد افراد مبتلا به ADHD را در زندگی روزمره یا مدرسه دشوار کند. افراد مبتلا به ADHD ممکن است مشکلات دیگری مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات یادگیری یا اختلالات طیف اوتیسم نیز داشته باشند.

ناتوانی های یادگیری

ناتوانی های یادگیری بر توانایی مغز برای دریافت، پردازش، ذخیره و پاسخ به اطلاعات تأثیر می گذارد. اصطلاح ناتوانی یادگیری اغلب با اصطلاحات دیگری مانند ناتوانی ذهنی، اختلال شناختی یا اختلال رشد استفاده می شود.

ناتوانی های یادگیری بیماری های روانی نیستند بلکه اختلالات عصبی هستند. انواع مختلفی از ناتوانی های یادگیری وجود دارد و می تواند در اثر عوامل متعددی از جمله ژنتیک، آسیب مغزی یا تأثیرات محیطی در هر سنی ایجاد شود.

 

کمک به مبتلایان به ناتوانی های رشدی

چگونه می توان از یک فرد دارای ناتوانی های رشدی حمایت کنید؟

برای درک بهتر اینکه چگونه می توانیم از فرد معلول حمایت کنیم، باید آنها را درک کنیم و در مورد نیازهای آنها بیاموزیم. در حالی که برخی از مکان ها پیشرفت هایی را در زمینه ادغام و حمایت از معلولان بر عهده دارند متاسفانه هنوز زمینه های زیادی برای پوشش دادن وجود دارد.

۱۰ نکته برای کار با افراد دارای معلولیت ذهنی

۱٫ آنها را بچه خطاب نکنید. این افراد از ۲ سال تا ۷۸ سال به بالا هستند!

۲٫ از زبان واضح و ساده استفاده کنید و سعی کنید آهسته تر صحبت کنید نه بلندتر.  معلولان درجات مختلفی از ناتوانی ذهنی دارند، اما لزوماً همه آنها کم شنوا نیستند – بلندتر صحبت کردن باعث نمی شود آنها اطلاعات را بهتر درک کنند.

۳٫ انتظارات را تعیین کنید. بسیاری از معلولان باید از قبل بدانند چه اتفاقی خواهد افتاد. همانطور که مراحل خود را طی می کنید، آنچه را که اکنون انجام خواهید داد و شاید یکی دو مرحله بعدی که در پی خواهد آمد نیز شرح دهید.

۴٫ همانطور که با همسالان خود رفتار می کنید با آنها رفتار کنید. با آنها حرف طبیعی حرف بزنید. آنها مانند ما عاشق یک شوخی خوب، خندیدن یا چالش هستند.

۵٫ مرزها را ترسیم کنید. به آنها اجازه ندهید که با دیگران رفتارهای بد داشته باشند – همانطور که به کسی که ناتوانی ذهنی ندارد اجازه نمی دهید رفتار بدی داشته باشد.

۶٫ افکارشان را از آنها بپرسید و اجازه دهید پاسخ دهند. کلمات را در دهان آنها نگذارید.

۷٫ قبل از اقدام و فرض اینکه واقعاً به کمک نیاز دارند، بپرسید که آیا می توانید به آنها کمک کنید.

۸٫ انتظار داشته باشید که سوالات زیادی بپرسند. بسیاری از معلولان در مورد کاری که انجام می دهید و همچنین در مورد شما بسیار کنجکاو هستند. اگر سؤالات بیش از حد تهاجمی هستند، بد نیست بگویید: “من راحت نیستم به این سوال جواب بدهم.”

۹٫ لذت ببرید و از صراحت آنها لذت ببرید! برای رک گویی آنها آماده باشید. کودکان معلول معمولا بسیار صادق هستند.

۱۰٫ مشتاق، خوش بین و حرفه ای باشید. و اگر این کار گاهی طاقت فرسا است، اشکالی ندارد که درخواست استراحت کنید تا ذهن خود را به حالت اولیه برگردانید.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

علل کبودی

۷ درمان خانگی برای بهبود کبودی های بدن

کبودی  bruise یک پاسخ طبیعی به آسیب است. رگ های خونی ریزی که در زیر پوست قرار دارند ممکن است حتی با یک ضربه کوچک آسیب ببینند و خون در زیر پوست تجمع کند.

علایم کبودی

این خون جمع شده در نهایت با بهبود جراحت توسط بدن دوباره جذب می شود. در عین حال، می‌تواند لکه‌ای خاکستری، آبی یا بنفش باقی بگذارد که در هنگام لمس حساس و دردناک است.

درمان کبودی ها می تواند دشوار باشد، زیرا بیشتر آسیب در زیر سطح پوست است. با این حال، برخی از درمان‌های خانگی ممکن است بتوانند روند بهبود را تسریع کنند، تیرگی در ظاهر آن‌ها را به حداقل برسانند و از بروز آن‌ها در وهله اول جلوگیری کنند.

درمان‌های خانگی زیر برای کبودی‌های جزئی بی‌خطر هستند و ممکن است به خلاص شدن سریع‌تر از شر کبودی‌ها کمک کنند.

۱٫ آرنیکا مونتانا

کبودی ها معمولا خود به خود محو می شوند، اما راه هایی برای تسریع روند بهبودی وجود دارد. آرنیکا مونتانا یا آرنیکا گیاهی است که به طور گسترده برای درد و کبودی استفاده می شود. این امر به این دلیل است که گیاه آرنیکا حاوی ترکیباتی است که دارای اثر ضد التهابی هستند و می توانند از طریق پوست جذب شوند.

براساس تحقیقات افرادی که پس از جراحی بینی آرنیکا خوراکی مصرف کردند، میزان کبودی بعد از جراحی در آنها کاهش یافت. مطالعه دیگری نشان داد که استفاده از پماد ۲۰ درصدی آرنیکا روی پوست در مقایسه با دارونما، زمان بهبود را تسریع می‌کند.

در صورت استفاده از آرنیکا خوراکی، معمولاً بهتر است اجازه دهید قرص زیر زبان حل شود. همچنین باید از اسپری دهان آرنیکا برای پوشاندن سطح زیرین زبان استفاده شود. در صورت ایجاد تحریک یا بثورات پوستی، فرد باید استفاده از این محصول را متوقف کند.

رفع کبودی با آرنیکا

 

۲٫ بروملین

بروملین مخلوطی از آنزیم های موجود در گیاه آناناس است. این آنزیم ها ممکن است خواص ضد التهابی داشته باشند و به کاهش کبودی و تورم هنگام استفاده روی پوست کمک کنند.

مطالعه ای در مجله جراحی دهان و فک و صورت نشان داد که بروملین خوراکی در مقایسه با مسکن و دارونما، درد و تورم پس از کشیدن دندان را بهبود می بخشد.

فرد می تواند کرم یا ژل حاوی بروملین را دو تا سه بار در روز یا طبق دستور پزشک استفاده کند. مکمل های خوراکی بروملین می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای از جمله مشکلات گوارشی و افزایش ضربان قلب ایجاد کنند. افرادی که به آناناس حساسیت دارند نباید از بروملین استفاده کنند.

مکمل‌های بروملین گاهی اوقات پس از جراحی توصیه می‌شوند تا به حداقل رساندن کبودی کمک کنند، اما فرد فقط در صورت تجویز پزشک باید بروملین را از طریق دهان مصرف کند.

۳٫ کوئرستین

برخی از کرم های پوستی که برای بهبود کبودی ها استفاده می شوند حاوی کورستین هستند. کورستین یک فلاونوئید است که از برخی میوه ها به دست می آید. ممکن است دارای قدرت ضد التهابی طبیعی باشد که می تواند به بهبود کبودی ها کمک کند.

برخی از کرم‌ها و ژل‌های پوستی که برای کمک به کبودی طراحی شده‌اند، حاوی کورستین هستند که معمولاً با بروملین، ویتامین K یا مواد دیگر ترکیب می‌شود. کرم‌ها یا ژل‌های حاوی کورستین را می‌توان طبق دستورالعمل روی بسته، معمولاً دو بار در روز استفاده کرد.

بی خطر بودن مصرف کورستین از راه خوراکی ثابت نشده است. همچنین این دارو می تواند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد. از مصرف مکمل های کورستین خوراکی خودداری کنید مگر اینکه توسط یک متخصص تجویز شود.

۴٫ کرم ویتامین K

بدن برای کمک به لخته شدن خون در صورت لزوم به ویتامین K نیاز دارد. اما قرص این ویتامین ممکن است بهترین راه حل نباشد، به خصوص برای کسانی که از داروهای رقیق کننده خون یا سایر داروها استفاده می کنند. با این حال، ویتامین K موضعی به عنوان یک درمان برای کبودی ها و به طور کلی برای اکثر مردم بی خطر است.

تحقیقات نشان داده است افرادی که پس از انجام یک عمل زیبایی از ژل ویتامین K استفاده می کردند نسبت به افرادی که از دارونما استفاده می کردند کبودی کمتری داشتند.

تکنیک رایس و کاهش کبودی

۵٫ تکنیک R.I.C.E

RICE  مخفف استراحت، کمپرس یخ، فشرده سازی و استفاده از ارتفاع است. بسیاری از افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند یا دچار رگ به رگ شدن یا کشیدگی شده اند از این تاکتیک برای کمک به بهبودی استفاده می کنند، اما خوشبختانه این تکنیک برای درمان کبودی نیز فوایدی دارد.

هدف از این اقدامات کاهش موقت جریان خون در ناحیه آسیب دیده است که می تواند به جلوگیری از تورم و کبودی کمک کند. بالا بردن و استراحت ناحیه، و همچنین قرار دادن یخ تا ۲۰ دقیقه در ساعت و استفاده از باند فشرده سازی سبک، می تواند به کاهش جریان خون و التهاب کمک کند.

۶٫ رژیم درمانی کبودی

آناناس حاوی بروملین است که دارای خواص ضد التهابی است که ممکن است به بهبود کبودی کمک کند. رژیم غذایی یک فرد می‌تواند بر روی همه زمینه‌های سلامتی، از جمله نحوه بهبود جراحات و کبودی‌های او تأثیر بگذارد. برخی غذاها می توانند رگ های خونی بدن را تقویت کنند که ممکن است کبودی را به حداقل برساند.

سایر غذاها می توانند به قوی و انعطاف پذیر نگه داشتن پوست و بافت های بدن کمک کنند. پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل که شامل غذاهای زیر باشد ممکن است به پیشگیری یا درمان کبودی کمک کند:

آناناس. خوردن آناناس تازه به بدن دوز طبیعی بروملین می دهد که ممکن است به بهبود سریعتر کبودی کمک کند.
میوه هایی با کورستین طبیعی غذاهای با مقادیر بالای کورستین عبارتند از سیب، مرکبات، پیاز قرمز، انواع توت ها و گیلاس های تیره رنگ و سبزیجات سبز برگ.

میوه های خانواده مرکبات. یک مطالعه نشان داد که فلاونوئیدهای مرکبات به طور قابل توجهی کبودی را در سالمندانی که پورپورای پیری یا کبودی مداوم داشتند، بهبود می بخشد. مرکبات شامل پرتقال، نارنگی و لیمو است.

غذاهای حاوی ویتامین K. رژیم غذایی حاوی ویتامین K از کمبود آن جلوگیری می کند و ممکن است به فرد کمک کند کمتر کبود شود. منابع خوب عبارتند از کلم پیچ، اسفناج، کلم بروکلی، کلم بروکسل، کاهو، سویا، توت فرنگی و زغال اخته.

پروتئین بدون چربی ماهی، مرغ، توفو و گوشت بدون چربی،  پروتئین کافی برای تقویت مویرگ ها فراهم می کنند. از منابع پروتئینی با مقادیر بالای چربی اشباع و کلسترول مانند همبرگر یا گوشت سرخ شده خودداری کنید.

غذاهای غنی از روی روی به بدن در بهبود زخم ها و بافت ها کمک می کند. منابع سرشار روی عبارتند از خرچنگ، اسفناج، دانه کدو تنبل و حبوبات.

رژیم غذایی برای رفع کبودی

۷٫ اسانس

اسانس کندر ممکن است به تسکین درد و آرامش کمک کند.این اسانس وقتی چند قطره به محصول ویتامین K یا آرنیکا اضافه شود، به خوبی عمل می کند.

یک فرد می تواند با یک پارچه شستشوی خنک و چند قطره اسانس رزماری و اسطوخودوس روی پارچه، یک کمپرس سرد آرام بخش برای آسیب دیدگی تهیه کند.

لازم است که اسانس را قبل از قرار دادن مستقیم روی پوست با روغن حامل یا لوسیون رقیق کنید، مگر اینکه دستور دیگری داده شود. استفاده از اسانس ها بدون رقیق کردن آنها می تواند باعث تحریک پوست شود.

 

چه زمانی برای کبودی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگرچه کبودی برای همه اتفاق می افتد، اما برخی از کبودی ها ممکن است علامت قرمزی برای یک مشکل یا بیماری اساسی یا کمبود تغذیه باشد. علائمی که باید به پزشک مراجعه کنید عبارتند از:

کبودی هایی که بدون آسیب آشکار ظاهر می شوند
کبودی مکرر
آسان کبود شدن بدن
کبودی هایی که به طور ناگهانی پس از مصرف دارو یا مکمل جدید ظاهر می شوند
کبودی در مکان های عجیب  مانند پشت یا شکم
زنان بیشتر از مردان دچار کبودی می شوند و افراد مسن بیشتر از افراد جوان تر کبود می شوند.

 

آنتی بیوتیک ها، رقیق کننده های خون و داروهای آسم نیز باعث افزایش کبودی در برخی افراد می شوند. با این حال، فرد نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف دارو را قطع کند.

هیچ ترفند جادویی برای جلوگیری یا پاک کردن سریع کبودی ها در بدن وجود ندارد. خبر خوب این است که اکثر کبودی ها بی ضرر هستند و درمان های خانگی برای کاهش ظاهر آنها و کمک به بهبود سریعتر آنها وجود دارد.

بیشتر محصولات موضعی درمان کبودی بی خطر هستند، اما از مکمل های خوراکی برای کبودی بدون مشورت با یک متخصص استفاده نکنید.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

پیوند پانکرانس

هر آنچه لازم است در مورد عمل پیوند پانکراس بدانید

پیوند پانکراس Pancreas transplant  عملی برای درمان دیابت وابسته به انسولین است. این عمل به فرد مبتلا به دیابت یک پانکراس سالم اهدا می کند که توانایی تولید انسولین را دارد و معمولا از فردی که اخیراً فوت کرده است دریافت می شود. این بدان معناست که فرد در نتیجه پیوند پانکراس می توانند انسولین مورد نیاز خود را تولید کنند و دیگر نیازی به تزریق آن ندارند.

جراحی پیوند پانکرانس

علل انجام پیوند پانکراس

 

پیوند پانکراس به افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ (دیابت تحت درمان با انسولین) اجازه می دهد تا دوباره انسولین تولید کنند.  این عمل یک درمان معمولی نیست زیرا خطراتی دارد و درمان با تزریق انسولین اغلب بی خطر تر است.

 

پیوند پانکراس معمولاً تنها در موارد زیر در پیشنهاد می شود:

 

اگر فرد علاوه بر مشکل دیابت به بیماری کلیوی شدید نیز مبتلا باشد  پیوند پانکراس ممکن است همزمان با پیوند کلیه در این موارد انجام شود.

اگر فرد دوره های شدید سطوح پایین خطرناک قند خون را تجربه می کند و این اتفاق بدون هشدار قبلی اتفاق می افتد و با انسولین کنترل نمی شود لازم است پیوند پانکراس انجام شود.

اگر پزشک تشخیص دهد که ممکن است فرد از پیوند پانکراس سود ببرد، باید ارزیابی دقیقی انجام دهد تا قبل از قرار گرفتن فرد در لیست انتظار،مشخص شود که آیا آنقدر سالم است که پیوند پانکراس برای او انجام شود یا خیر.

 

 

آنچه در طول پیوند پانکراس اتفاق می افتد

 

پیوند پانکراس باید در اسرع وقت پس از در دسترس شدن پانکراس اهداکننده انجام شود.  این عمل تحت بیهوشی عمومی کامل انجام می شود و فرد در طی عمل در خواب کامل خواهد بود.

 

در ابتدا برشی در امتداد شکم بیمار ایجاد می شود. پانکراس اهداکننده (و کلیه اهداکننده، اگر همزمان پیوند کلیه انجام گردد) داخل آن قرار می‌گیرد و به رگ‌های خونی مجاور و روده متصل می‌شود.

 

پانکراس جدید باید بلافاصله شروع به تولید انسولین کند. پانکراس آسیب دیده قدیمی در جای خود باقی می ماند و پس از پیوند به تولید شیره های گوارشی مهم ادامه می دهد.

 

مراحل پیوند پانکرانس

 

بهبودی پس از پیوند پانکراس

 

معمولاً بیمار باید پس از پیوند پانکراس باید حدود ۲ یا ۳ هفته در بیمارستان بماند.  اکثر افراد می توانند در عرض چند ماه به فعالیت های عادی خود بازگردند.

 

تیم پیوند پانکراس می تواند در مورد مدت زمان لازم برای اجتناب از فعالیت های خاص در طول بهبودی به فرد راهنمایی کند. لازم است پس از پیوند فرد بیمار باید با  تیم پیوند معاینات منظمی داشته باشد .

 

همچنین لازم است فرد بیمار باید تا آخر عمر از داروهایی به نام سرکوب کننده های ایمنی استفاده کند. بدون این داروها، ممکن است بدن فرد پانکراس جدید  را خارجی تشخیص داده و به آن حمله می کند در این وضعیت پیوند پس زده میشود.

 

 

خطرات پیوند پانکراس

پیوند پانکراس یک روش پیچیده و پرخطر است و ممکن است مشکلات و عوارضی را ایجاد کند :

خطرات پیوند پانکرانس

 

عوارض احتمالی عبارتند از:

 

سیستم ایمنی بدن پانکراس پیوندی را به عنوان خارجی تشخیص می دهد و به آن حمله می کند (رد پیوند)

تشکیل لخته های خون در رگ های خونی تامین کننده پانکراس اهدا کننده

التهاب کوتاه مدت پانکراس (پانکراتیت)، معمولاً بلافاصله پس از پیوند

عوارض جانبی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، مانند افزایش احتمال ابتلا به برخی عفونت ها، ایجاد فشار خون بالا، و ضعیف شدن استخوان ها (پوکی استخوان)

بسیاری از این مشکلات و بیماری ها  قابل درمان هستند، اگرچه گاهی اوقات ممکن است برداشتن پانکراس اهداکننده ضروری باشد.

 

 

چشم انداز زندگی بیمار پس از پیوند پانکراس

چشم انداز افرادی که پیوند پانکراس انجام میدهند معمولاً مناسب است. اکثر این افراد سال ها یا حتی دهه ها بعد از پیوند پانکراس زندگی می کنند. تقریباً همه حداقل یک سال بعد زنده می مانند و تقریباً از هر ۱۰ نفر ۹ نفر حداقل ۵ سال زندگی می کنند.

درمان با پیوند پانکراس

برای افرادی که پیوند لوزالمعده و کلیه را با هم انجام داده اند، حدود ۹ پانکراس از هر ۱۰ اهداکننده پانکراس پس از ۱ سال هنوز کار می کنند و حدود ۸ از ۱۰ پانکراس پس از ۵ سال هنوز به فعالیت خود ادامه می دهد.

 

برای افرادی که به تازگی پیوند لوزالمعده انجام داده اند، از هر ۱۰ پانکراس اهدایی، ۹ نفر هنوز بعد از ۱ سال کار می کنند و حدود نیمی از آنها بعد از ۵ سال هنوز کار می کنند.

 

اگر پانکراس اهداکننده از کار بیفتد می توان آن را خارج کرد و ممکن است بتوان فرد را در لیست انتظار برای پیوند دیگری قرار داد تا در اسرع وقت تحت عمل پیوند مجدد قرار گیرد.

 

 

بهبود پس از پیوند پانکراس

چه کسی ممکن است برای پیوند پانکراس مناسب نباشد؟

متأسفانه، عمل پیوند پانکراس برای تمام افراد قابل انجام نیست این موضوع به این دلیل است که این عمل فشار زیادی بر بدن وارد می کند و ممکن است به این معنی باشد که خطرات آن بیشتر از مزایای بالقوه آن است.

به عنوان مثال،افرادی که با مشکلات زیر روبرو هستند ممکن است برای پیوند پانکراس نامناسب در نظر گرفته شوند اگر:

  • بیماری قلبی شدید دارند
  • اخیراً دچار حمله قلبی شده اند
  • سرطان لاعلاج دارند
  • سلامت روان یا مشکلات رفتاری جدی دارند که به این معنی است که بعید است بتوانید داروهای مورد نیاز پس از پیوند پانکراس را به درستی مصرف کنید.
  • به طور کلی در وضعیت سلامتی ضعیفی هستند و بعید است که در برابر فشار جراحی و درمان پس از آن مقاومت کنند.
  • خیلی اضافه وزن دارند
  • زیاد بنوشید یا مواد مخدر مصرف کنید
  • سن عاملی برای تعیین مناسب بودن پیوند لوزالمعده نیست، اگرچه این روش به ندرت در افراد مسن انجام می شود زیرا افراد سالمند اغلب مشکلات سلامتی دیگری دارند که به معنای خطرناک بودن پیوند است.

 

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

عفونت گوش

عفونت گوش در کودکان و روش های پیشگیری و درمان آن

عفونت گوش Ear infections در کودکان کوچک بسیار شایع است. اکثر عفونت ها به سرعت بهبود می یابند و معمولا جدی نیستند. دو نوع عفونت گوش که اغلب در کودکان دیده می شود، عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) و عفونت گوش خارجی (اوتیت خارجی) است. بیشتر عفونت های گوش در واقع گوش میانی را درگیر می کند.

علل عفونت گوش

 

همچنین بخوانید: پرستار کودک

 

هر بار که عفونت گوش میانی رخ می دهد، مایع در پشت پرده گوش جمع می شود. این مایع معمولاً به آرامی و به صورت خود به خود از بین می رود ،اما در کودکانی که مکررا دچار عفونت می شوند ممکن است مایعات بیشتری در پشت پرده گوش باقی بمانند. به این مشکل گوش چسبنده گفته می شود .

گوش چسبنده ممکن است هفته ها یا ماه ها دوام بیاورد و شنیدن صداها را برای کودک سخت تر کند. گاهی اوقات، گوش چسینده می تواند به طور موقت بر رشد گویش و زبان کودک تأثیر بگذارد.

علت عفونت گوش چیست؟

نوزادان و کودکان خردسال بیشتر از کودکان بزرگتر دچار عفونت گوش میانی می شوند زیرا لوله های کوچکتری دارند (به نام شیپور استاش) که گوش میانی را به گلو متصل می کند.

وقتی کودک سرما می‌خورد، میکروب‌های گلو می‌توانند به گوش میانی بروند و باعث عفونت شوند. عفونت‌ها راحت‌تر در لوله‌های کوچک‌تر ایجاد می‌شوند و این امر غیرمعمول نیست که کودکان کوچک در یک سال به عفونت‌های گوش زیادی مبتلا شوند، گاهی اوقات حتی یک بار در ماه ممکن است این اتفاق بیفتد.

عفونت گوش خارجی معمولاً به دلیل رطوبت بیش از حد در کانال است، به عنوان مثال پس از شنا. این عفونت ها همچنین ممکن است در اثر آسیب به کانال شنوایی ایجاد شوند (مانند خراشیدن یا تمیز کردن با گوش پاک کن).

علایم عفونت گوش

علائم و نشانه های عفونت گوش

نوزادان و کودکان مبتلا به عفونت گوش میانی و بیرونی ، علایمی مانند گوش درد داشته باشند. این درد می تواند باعث تحریک پذیری بیش از حد کودک شود. کودک ممکن است علائم سرماخوردگی را نیز داشته باشد (مانند آبریزش بینی، گلودرد).

عفونت گوش میانی (اوتیت میانی)

از آنجایی که مایع پشت پرده گوش جمع می شود، باعث برآمدگی پرده گوش و در نتیجه درد شدید می شود. گاهی اوقات پرده گوش آنقدر برآمده می شود که پاره می شود (به این حالت پرده گوش ترکیده اطلاق می شود) و مشاهده می شود که ترشحات زرد رنگ غلیظی از گوش خارج می شود.

هنگامی که این اتفاق می افتد، کودکان اغلب به طور ناگهانی احساس بهتری می کنند، زیرا برآمدگی متوقف شده است. ترکیدن پرده گوش به طور معمول بدون درمان بهبود می یابد.

کودکان مبتلا به عفونت گوش میانی اغلب تب دارند – گاهی اوقات تب تنها علامت عفونت گوش میانی است.

عفونت گوش خارجی (اوتیت خارجی)

ممکن است ترشحاتی از گوش خارج شود یا کودک ممکن است از احساس پری گوش خود شکایت کند. گوش ممکن است قرمز و متورم باشد. قرمزی ممکن است فراتر از گوش گسترش یابد.

گوش ممکن است در هنگام لمس و حرکت دردناک باشد.همچنین ممکن است کودک دچار تب و کسالت گردد.

گوش چسبنده :

گوش چسبنده یک مشکل عفونی نیست، بلکه معمولاً به دنبال یک یا چند عفونت گوش میانی رخ می دهد. علائم و نشانه های چسبندگی گوش می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • مشکلات شنوایی – کودکان ممکن است بخواهند چیزهایی را تکرار کنید، با صدای بلند صحبت کنند یا تلویزیون را با صدای بلند نگاه کنند. والدین یا معلمان ممکن است متوجه این موضوع شوند، به خصوص در مکان های پر سر و صدا مانند کلاس های درس.
  • در کودکان کوچکتر، مشکلات شنوایی ممکن است رشد گویش و زبان آنها را به تاخیر بیاندازد یا متوقف کند.
  • احساس مقداری فشار یا درد در گوش
  • تحریک پذیری یا مشکلات خواب
  • مشکلات تعادل

مراجعه به پزشک برای عفونت گوش
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر فکر می کنید کودک شما ممکن است دچار عفونت گوش شود،لازم است او را نزد پزشک ببرید. عفونت گوش میانی ممکن است به ناحیه سفت و استخوانی پشت گوش سرایت کند. در صورت وجود قرمزی، تورم یا درد در این ناحیه، باید به پزشک یا بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

اگر کودک به صورت مکرر دچار عفونت گوش شود یا به نظر برسد که شنوایی او تحت تأثیر گوش چسبنده قرار گرفته است، باید شنوایی او توسط متخصص شنوایی (شنوایی سنجی ) آزمایش شود. پزشک همچنین ممکن است این کودک را به یک متخصص اطفال یا متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) ارجاع دهد.

درمان عفونت گوش

آنتی بیوتیک ها اغلب برای درمان عفونت گوش میانی استفاده نمی شوند، زیرا اغلب توسط یک ویروس ایجاد می شوند. آنتی بیوتیک ها ویروس ها را درمان نمی کنند. در کودکان بسیار خردسال یا بسیار ناراحت، در صورت وجود خطر عفونت باکتریایی، پزشک ممکن است دوره کوتاهی از آنتی بیوتیک ها را تجویز کند.
عفونت گوش خارجی همیشه نیاز به درمان با قطره آنتی بیوتیک دارد.

گوش چسبنده:

اگر چسبندگی گوش کودک را آزار نمی دهد، نیازی به درمان نیست. معمولاً با گذشت زمان خود به خود از بین می رود. گاهی اوقات آنتی بیوتیک برای از بین بردن میکروب های باقی مانده در گوش میانی تجویز می شود و این درمان ممکن است به پاک شدن مایع کمک کند.

اگر گوش چسبنده همچنان پابرجا باشد و شنوایی کودک را در طی ماه‌ها تحت تأثیر قرار دهد، پزشک یا متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. این روش یک عمل سریع است که در طی آن لوله های کوچک (به نام گرومت) در گوش کودک قرار می گیرد. این لوله ها به تخلیه مایع از گوش میانی کمک می کنند.

مراقبت در منزل از عفونت گوش

مراقبت در منزل

اگر کودک درد دارد، می توان به او مسکن درد، مانند پاراستامول یا ایبوپروفن بدهید. اگر پزشک برای کودک قطره گوش تجویز کرد، از کودک بخواهید طوری دراز بکشد که گوش آسیب دیده رو به سقف باشد.

قطره ها را داخل گوش بریزید و چند دقیقه کودک را در همان وضعیت نگه دارید تا قطره ها جذب شوند (یا یک گلوله پنبه ای  در گوش قرار دهید تا قطره ها در کانال باقی بماند).

کودکان مبتلا به عفونت گوش خارجی باید به مدت یک هفته از شنا کردن خودداری کنند تا عفونت بهبود یابد. اگر کودک مشکلات شنوایی ای دارد که در هفته‌های بعد از عفونت گوش میانی بهبود نمی‌یابد، یا همچنان تحریک‌پذیر هستند، به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است کودک دچار چسبندگی گوش شده باشد.

اگر کودک روی دو یا چند بالش قرار گرفته باشد، ممکن است شب ها بهتر بخوابد (فقط در صورتی این کار را انجام دهید که کودک به اندازه کافی بزرگ باشد که از بالش استفاده کند).

اجازه ندهید کسی در خانه یا اطراف فرزندتان سیگار بکشد. مشخص شده است که دود سیگار مانع از خروج مایعات از پرده گوش می شود . بیشتر کودکان دچار مشکلات گوش میانی می شوند که وقتی بزرگ‌تر می‌شوند گوش‌های کامل و سالمی با شنوایی طبیعی دارند.

نکات کلیدی که باید به خاطر بسپارید

معمولاً کودکان کوچک در طول یک سال چندین بار مبتلا به عفونت گوش می‌شوند، حتی ممکن است برخی از کودکان یکبار در ماه دچار این مشکل شوند . آنتی بیوتیک اغلب برای عفونت گوش میانی مورد نیاز نیست، اما عفونت گوش خارجی با قطره گوش آنتی بیوتیک درمان می شود.

درمان عفونت گوش

چسبندگی گوش توسط مایعی که در پشت پرده گوش، در گوش میانی جمع می شود، ایجاد می شود. معمولاً این مشکل بدون درمان و خود به خود از بین می‌رود، اما گاهی اوقات نیاز به جراحی برای قرار دادن گرومت برای تخلیه مایعات دارد.

موسسه پرستاری پرستار اول  ایرانیان با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

آرتریت تمپورال

آرتریت تمپورال چیست و چگونه درمان می شود ؟

آرتریت تمپورال  temporal-arteritis بیماری است که در آن شریان ها، به ویژه آنهایی که در کنار سر (شقیقه ها) قرار دارند، ملتهب می شوند. این مشکل جدی است و نیاز به درمان فوری دارد.

علل آرتریت تمپورال

علائم آرتریت تمپورال

علائم آرتریت تمپورال به این بستگی دارد که کدام شریان تحت تأثیر قرار گرفته است.

علائم اصلی عبارتند از:

  • سردردهای مکرر و شدید
  • درد و حساسیت روی شقیقه ها
  • درد فک هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن
  • مشکلات بینایی، مانند دوبینی یا از دست دادن بینایی در یک یا هر دو چشم
  • علائم عمومی تر نیز رایج هستند – برای مثال، علائم شبیه آنفولانزا، کاهش وزن ناخواسته، افسردگی و خستگی.

حدود ۲ نفر از هر ۵ نفر مبتلا به آرتریت تمپورال به پلی میالژی روماتیکا مبتلا می شوند. این مشکل باعث درد، سفتی و التهاب در عضلات اطراف شانه، گردن و باسن می شود.

آرتریت تمپورال درمان نشده می تواند باعث آسیب جدی به رگ های خونی بدن شما شود و در برخی موارد می تواند تهدید کننده زندگی باشد. در صورت مشاهده علائم با پزشک خود تماس بگیرید. این کار باعث می شود که در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شود.

 

عوامل موثر آرتریت تمپورال

علل آرتریت تمپورال

علل آرتریت تمپورال به خوبی شناخته نشده است. هیچ عامل محرک یا خطر ثابتی وجود ندارد. یکی از دلایل ممکن است  پاسخ سیستم ایمنی معیوب باشد. به عنوان مثال، سیستم ایمنی بدن ممکن است به بدن “حمله” کند. آرتریت تمپورال اغلب در افرادی که پلی میالژی روماتیکا دارند رخ می دهد.

آیا آرتریت تمپورال از بین می رود؟

مانند پلی میالژی روماتیکا، علائم آرتریت تمپورال به سرعت با درمان ناپدید می شوند، اما درمان کورتیکواستروئید ممکن است ماه ها تا سال ها برای کاهش التهاب ضروری باشد. گاهی اوقات آرتریت تمپورال ممکن است با سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند متوترکسات درمان شود.

درد بخش بزرگی از زندگی با آرتریت تمپورال است، یک نوع واسکولیت که بر شریان های گیجگاهی، جمجمه و دیگر سیستم کاروتید تأثیر می گذارد. شما اغلب در سر، پوست سر، فک و گردن خود احساس درد خواهید کرد.

علت این وضعیت ناشناخته است. اعتقاد بر این است که تا حدودی به دلیل یک پاسخ ایمنی معیوب است. این اختلال با برخی عفونت ها و ژن های خاصی مرتبط است. آرتریت سلول غول پیکر در افراد مبتلا به اختلال التهابی دیگری به نام پلی میالژیا روماتیکا شایع تر است.

مشکلات آرتریت تمپورال

تشخیص آرتریت تمپورال

آزمایش خون: دو آزمایش اصلی برای تشخیص  آرتریت تمپورال عبارتند از: میزان رسوب گلبول قرمز (ESR) که معمولاً “ضریب sed” نامیده می شود و تست پروتئین واکنشی C (CRP) که هر دو می توانند التهاب را تشخیص دهند. با این حال، این آزمایشات به تنهایی قطعی نیستند.

راه های تشخیص دیگر :

پزشک  از بیمار در مورد علائم می پرسد و شقیقه های فرد را معاینه می کند.

پس از انجام برخی آزمایشات خون، بیمار به متخصص ارجاع داده می شود.

متخصصان ممکن است آزمایش های بیشتری را برای کمک به تشخیص آرتریت تمپورال انجام دهند.

ممکن است برای تشخیص بیماری به اقدامات زیر نیاز داشته باشید:

  • اسکن اولتراسوند از شقیقه ها
  • بیوپسی تحت بی حسی موضعی – روشی که یک قطعه کوچک از شریان تمپورال برداشته می شود و برای علائم آرتریت تمپورال بررسی می شود.
  • اگر در بینایی  مشکل دارید، باید یک قرار ملاقات با متخصص چشم داشته باشید.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

هنگامی که آرتریت تمپورال تشخیص داده می شود و به موقع درمان می شود، پیش آگهی معمولا عالی است. علائم احتمالاً پس از شروع درمان با کورتیکواستروئید به سرعت بهبود می یابد و بینایی  احتمالاً تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

آیا ایبوپروفن می تواند به آرتریت تمپورال کمک کند؟

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و بسیاری دیگر برای درمان درد در هنگام حملات حاد مفید هستند. آسپیراسیون مفصل ملتهب و تزریق استروئید در مفصل ممکن است در موارد جدی توصیه شود.

مسکن آرتریت تمپورال

 

 

درمان آرتریت تمپورال

آرتریت تمپورال با داروهای استروئیدی مانند پردنیزولون، درمان می شود. درمان قبل از تایید آرتریت تمپورال آغاز می شود زیرا در صورت عدم رسیدگی سریع، خطر از دست دادن بینایی وجود دارد.

۲ مرحله درمان وجود دارد:

دوز بالای اولیه استروئیدها برای چند هفته برای کمک به کنترل علائم .
دوز کمتر استروئیدی (پس از بهبود علائم شما) در مدت زمان طولانی تری، احتمالاً چندین سال، تجویز می شود.
تعداد کمی از افراد ممکن است نیاز به مصرف استروئید برای بقیه عمر خود داشته باشند. برای مشاهده وضعیت بیماری و بررسی عوارض جانبی که ممکن است داشته باشد، پیگیری های منظمی نیاز است.

استروئید آرتریت تمپورال

استروئیدها

مصرف استروئیدها را به طور ناگهانی قطع نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. قطع یک دوره دارویی تجویز شده می تواند شما را بسیار بیمار کند.

سایر روش های درمان

سایر داروهایی که ممکن است در صورت ابتلا به آرتریت تمپورال به آنها نیاز داشته باشید عبارتند از:

آسپرین با دوز پایین – برای کاهش خطر سکته مغزی یا حمله قلبی، که ممکن است در صورت تحت تاثیر قرار گرفتن شریان‌های قلب اتفاق بیفتد.
مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) – برای کاهش خطر ابتلا به مشکلات معده مانند سوء هاضمه یا زخم معده، که می تواند از عوارض جانبی مصرف پردنیزولون باشد.
درمان با بیس فسفونات – برای کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان هنگام مصرف پردنیزولون
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی – برای کاهش داروهای استروئیدی و کمک به جلوگیری از عود آرتریت تمپورال

آیا آرتریت تمپورال به خودی خود بهبود می یابد؟

آرتریت تمپورال به خودی خود بهبود نمی یابد و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.  تشخیص آرتریت تمپورال باید در بیماران بالای ۵۰ سال با شروع نوع جدیدی از سردرد، لنگش فک، علائم پلی میالژی روماتیکا، تب بدون دلیل یا کاهش وزن غیرقابل توضیح در نظر گرفته شود.

آیا می توان با آرتریت تمپورال ورزش کرد؟

اگر از استروئیدها به صورت طولانی مدت استفاده می نمایید لازم است روزانه یک ویتامین حاوی کلسیم و ویتامین D مصرف کنید. این کار می تواند از نازک شدن استخوان ناشی از استروئیدها جلوگیری کند. ورزش های منظم و ملایم را انجام دهید تا استخوان های خود را قوی نگه دارید و از تحلیل استخوان جلوگیری کنید. پیاده روی انتخاب خوبی است.

موسسه پرستاری پرستار اول  با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

روغن نارگیل

۱۰ مزیت روغن نارگیل برای سلامت مو، پوست و سلامت عمومی بدن

بر کسی پوشیده نیست که روغن نارگیل coconut oil دارای خواص بسیار شگفت‌انگیز است، اما برخی از ادعاهایی که در مورد خواص نارگیل شنیده می شود ممکن است حقیقت نداشته باشند. بنابراین لازم است در مورد صحت این موارد از متخصصان این امر پرس و جو نموده و متوجه واقعیت شویم.

خواص روغن نارگیل

 

بر کسی پوشیده نیست که روغن نارگیل می تواند کارهای بسیار شگفت انگیزی انجام دهد: از جایگزینی یک مرطوب کننده گران قیمت گرفته تا تسریع روند بهبود زخم های سطحی.

 

اما برخی از نکاتی که شنیده ایم  مانند روغن نارگیل به عنوان ضد آفتاب ممکن است واقعیت نداشته باشد . در این مقاله به این مسئله می پردازیم که روغن نارگیل واقعاً چه کاری می‌تواند انجام دهد.

 

روغن نارگیل یک روغن خوراکی است که از پوست، گوشت و شیره میوه نخل نارگیل به دست می آید. روغن نارگیل یک چربی جامد سفید رنگ است که در دمای اتاق گرمتر حدود ۲۵ درجه سانتیگراد ذوب می شود و در آب و هوای گرم در ماه های تابستان یک روغن مایع شفاف و رقیق است. انواع تصفیه نشده عطر نارگیل مشخصی دارند.

 

در اینجا ۱۰ سوال شایع در مورد روغن نارگیل و کاربرد های آن بیان شده است که به بررسی آن می پردازیم :

۱٫  آیا روغن نارگیل می تواند موهای وز را نرم کند؟

درست است، این ترفند قطعاً جواب می‌دهد. روغن نارگیل را در کف دست خود بمالید تا گرم شود و سپس به سادگی آن را به صورت رشته های مو ماساژ دهید. چند ساعت بعد آن را بشویید.

 

«مولکول‌های موجود در روغن نارگیل به اندازه کافی کوچک هستند، بنابراین به ساقه مو نفوذ می‌کنند و باعث می شود که مو رطوبت را در خود حفظ نماید. این چیزی است که موها را زیبا و سالم نگه می دارد. وقتی موهای شما کم آب می شود، آن موقع است که موج دار و  وز می شود.

روغن نارگیل و نر کنندگی مو

۲٫ می توانید از روغن نارگیل به عنوان ضد آفتاب استفاده کنید؟

خیر نمیتوان این کاررا انجام داد. متخصصان پوست هشدار می دهند که لطفا این کار را نکنید. در عوض یکی از بهترین ضد آفتاب های توصیه شده و مناسب وضعیت پوستتان را برای محافظت از پوست خود خریداری نمایید .

 

کارشناسان بر این باورند که ممکن است روغن نارگیل برخی از مزایای محافظت در برابر آفتاب را به همراه داشته باشد، اما جایگزین نیاز پوست به ضد آفتاب نمی شود.پس بهتر است در این مورد ریسک نکنید و از محصولات مطمین تری استفاده نمایید.

۳٫ روغن نارگیل می تواند جایگزین مرطوب کننده های پوست شود؟

بله به گفته متخصصان روغن نارگیل بسیار مرطوب کننده و ایمن برای استفاده است و می توان از آن برای انواع پوست استفاده نمود. حتی اگر فردی پوست چرب داشته باشد، اگر این روغن را به صورت یک لایه نازک بر روی پوست قرار دهد می تواند به کنترل چربی پوست کمک کند.

مرطوب کنندگی روغن نارگیل

۴٫ آیا در صورت استفاده از روغن نارگیل در غذا وزن کم خواهید کرد؟

ممکن است، اما  متخصصان تغذیه یادآوری می‌کنند که این کار به این آسانی نیست. بر طبق نظر کارشناسان روغن نارگیل در مقایسه با روغن‌های دیگر مانند زیتون تقریباً مقدار کالری و چربی یکسانی دارد.

کاهش وزن می‌تواند امری پیچیده باشد، و افزودن روغن نارگیل به رژیم غذایی بدون تغییر چیز دیگری کافی نیست. اما سطح بالای چربی های اشباع شده در روغن نارگیل می تواند به سرکوب اشتها کمک کند.

همچنین تفاوت بین روغن نارگیل جامد و مایع در این است که هر دو روغن یکسان هستند، اما روغن نارگیل خالص در دمای مشخصی، حدود ۷۵ درجه، به مایع تبدیل می‌شود.

۵٫ آیا روغن نارگیل می تواند به بهبود زخم ها کمک کند؟

باور کنید یا نه، این موضوع حقیقت دارد. بر اساس نظر کارشناسان این موضوع مربوط به خواص ضد باکتریایی روغن نارگیل است که به بهبود سریع تر بریدگی ها و خراش ها کمک می کند.

۶٫ آیا می توان از روغن نارگیل به عنوان پاک کننده آرایش استفاده نمود؟

بله، روغن نارگیل حتی می‌تواند به پاک کردن آرایش چشم‌ها کمک کند – اما اکثر روغن‌ها می‌توانند این کار را انجام دهند. فقط مواظب باشید این روغن به داخل چشم ها نرود.

بوی روغن نارگیل

۷٫ آیا می توان از روغن نارگیل به عنوان دئودورانت طبیعی استفاده نمود؟

مطمئناً، اگر از بوی نارگیل بدتان نمی آید می توانید از آن به عنوان یک خوش بو کننده طبیعی استفاده نمایید. این روغن می تواند باکتری ها و مخمرها را از بین ببرد و این موجودات همان عواملی هستند  که باعث ایجاد بو می شود.

اما متخصصان بر این باورند که اگرچه روغن نارگیل ممکن است به عنوان یک دئودورانت مناسب باشد، اما قطعا به عنوان یک ضد تعریق عمل نمی کند.

۸٫ آیا می توان از روغن نارگیل برای درمان ترک های پوستی استفاده نمود ؟

نه متاسفانه . بر طبق گزارش کارشناسان ترک‌های پوستی ناشی از از بین رفتن مواد خاصی در پوست هستند و این روغن نمی‌تواند آن را جایگزین کند.

۹٫ چرخاندن روغن نارگیل در دهان دندان ها را سفید می کند؟

دندانپزشکان صحت این موضوع را تأیید می کنند و می افزایند که چرخاندن روغن نارگیل در دهان برای حدود پانزده دقیقه می تواند باکتری ها را از بین ببرد و به بهبود شرایطی مانند التهاب لثه کمک کند.

این روغن یک مکمل خوب برای دندانپزشکی است. آزمایشات چندان زیادی در این مورد وجود ندارد، اما هیچ نتبجه منفی گزارش نشده است.

روغن نارگیل برای آشپزی

۱۰٫ پختن غذا با روغن نارگیل باعث تغییر طعم و بد مزه شدن غذا می شود؟

نادرست است.  روغن نارگیل در واقع یک روغن ملایم و سبک است و احتمالاً در اکثر غذاها طعم آن را تشخیص نخواهید داد. سرآشپزان مشهور بر این باورند که این روغن در هنگام آشپزی با حرارت بالا به بهترین وجه عمل می‌کند و طعم آن به ویژه هنگام پخت غذاهای تایلندی و هندی عالی است.

شرکت پرستاری پرستار اول  با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

تماس تلفنی