آدرس :

سعادت آباد، سرو غربی، بخشایش،بهار سوم، پلاک ۳۹

علل استرس

۵ روش مؤثر برای پاکسازی ذهن

نشخوار فکری Rumination به معنای فکر کردن مداوم به افکار ناراحت و نگران کننده است. در زندگی امروزی مواجه با استرس امری اجتناب ناپذیر است. اما گاهی ممکن است استرس کنونی فرد با استرس‌های ناشی از رویدادهایی که در گذشته رخ داده‌اند یا حتی رویدادهایی که ممکن است در آینده رخ دهند، ترکیب شود. در هنگام بروز این نوع از استرس، افکار ناراحت کننده بارها و بارها در ذهن فرد تکرار ‌شده و باعث ایجاد یک حلقه بی پایان و افزایش نگرانی‌های او ‌می‌شوند.

عوارض استرس
این الگوی فکری نه تنها هیچ کمکی به حل مشکلات موجود نمی‌کند، بلکه باعث ایجاد تداخل در امور عادی زندگی فرد ‌می‌شود. ممکن است این جمله را شنیده باشید که اگر “ذهن خود را پاک کنید” قادر به کنترل استرس خود خواهید بود. اما لازم است بدانید که این استراتژی در واقع به معنای رها کردن تمام افکار و نگرانی‌های ذهنی نیست. استراتژی پاکسازی ذهن به معنای یادگیری روش‌های مراقب از ذهن است که در طی آن باید بتوان افکار خود را بدون قضاوت کردن آنها مشاهده کرد.

در این مقاله به بررسی مضرات نشخوار فکری و روش‌های مؤثر برای مدیریت و کنترل آن پرداخته‌ایم:

مضرات نشخوار فکری

فرآیند تکرار افکار یکسان در ذهن، به عنوان نشخوار فکری شناخته ‌می‌شود. تحقیقات نشان داده است که نشخوار فکری از جهات مختلفی برای مغز مضر است. توانایی رها کردن ذهن از افکار منفی، مهارت مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. یکی از مشکلات اصلی نشخوار فکری این است که وقتی روی رویدادهای ناراحت کننده در گذشته یا آینده تمرکز ‌می‌کنید، در زمان حال برای خود اضطراب و استرس مضاعف ایجاد ‌می‌کنید.

بروز این اضطراب باعث فعال شدن و تحریک واکنش استرس در بدن ‌می‌شود و احساس شادی را در لحظه از بین ‌می‌برد. نتیجه این استرس ممکن است منجر به ابتلا به استرس مزمن شود که یک وضعیت ناسالم است و منجر به انبوهی از مشکلات جسمی، ذهنی و عاطفی ‌می‌شود. یادگیری روش‌های اجتناب از نشخوار فکری (یا مدیریت موفقیت آمیز آن)، در حفظ یا دستیابی به وضعیت ذهنی سالم مؤثر است.

اثر استرس بر نشخوار فکری

تاثیر نشخوار فکری بر توانایی استراحت

نتایج تحقیقات دانشمندان مشخص نموده است که نشخوار فکری بر توانایی استراحت فرد تأثیر ‌می‌گذارد. نشخوار فکری نه تنها باعث ناتوانی در استراحت به‌موقع ‌می‌شود ، بلکه بر خواب شما نیز تأثیرات منفی دارد. افرادی که تمام روز را با یک حس ناخوشایند ‌می‌گذرانند استرس بیشتری را تجربه ‌می‌کنند و توانایی کمتری برای بهبودی از بیماری‌ها دارند.

رابطه ترشح کورتیزول با نشخوارفکری

نشخوار فکری باعث تشدید افکار ناراحت کننده و استرس مزمن می‌شود. این امر به نوبه خود با فعال کردن بیش از حد سیستم‌های بیولوژیکی پاسخگو به استرس، باعث بروز بیماری‌های مختلف می‌شود. نشخوار فکری باعث ترشح مداوم واسطه های بیولوژیکی مانند کورتیزول می‌شود که عامل اصلی بروز استرس بیشتر است.

کورتیزول چیست؟

کورتیزول هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی ترشح ‌می‌شود و معمولاً به عنوان “هورمون استرس” شناخته ‌می‌شود. سطوح بالای کورتیزول به صورت طولانی مدت با پیامدهای منفی برای سلامتی همراه است. مطالعات دانشمندان نشان داده است میزان ترشح کورتیزول در افرادی که در طول روز درگیر نشخوار فکری بودند تا پایان روز از سطوح بالاتری برخوردار بود. این یافته‌ها به این موضوع اشاره دارد که میزان کورتیزول با روش مدیریت استرس‌های روزانه در ارتباط است. این مطالعه همچنین نشان داده است که نشخوار فکری (نه فقط رویدادهای واقعی درروز) مستقیماً با افزایش پاسخ‌های فیزیکی به استرس مرتبط است.

استرس و نشخوارفکری

تاثیر نشخوار فکری بر کاهش خلاقیت

مشخص شده است که نشخوار فکری خلاقیت فرد را کاهش ‌می‌دهد. براساس مطالعات دانشمندان افرادی که در مورد مشکلات محل کار خود نشخوار فکری می‌کنند، خلاقیت کمتری در کار از خود نشان ‌می‌دهند. نشخوار فکری اغلب به این معنی است که فرد “کار خود را با خود به خانه ‌می‌برد.” تحقیقات نشان داده است که نشخوار فکری باعث کاهش توانایی یافتن راه حل برای مشکلات است که به طور بالقوه ‌می‌تواند باعث بروز استرس بیشتر شود.

چگونه مراقب افکار خود باشیم

یادگیری مشاهده افکار بدون قضاوت آنها، گام موثری در مبارزه با نشخوار فکری است و باعث تجربه خواب بهتر، استراحت موثرتر بعد از کار، تمرکز بیشتر و افزایش خلاقیت ‌می‌شود. این تمرین حتی ممکن است برای روابط فرد اثرات مطلوبی داشته باشد. بنابراین یادگیری استراتژی‌های پاکسازی ذهن ارزش این تجربه را دارد.

اگر فردی به صورت مداوم به یک موقعیت استرس‌زا فکر کند و تجربه یک رویداد مثبت باعث توقف افکار منفی در ذهن او نشود زمان آن رسیده است که از تکنیک‌های پاک سازی ذهن استفاده کند.

تکنیک‌های پاک سازی ذهن:

۱- مراقبه

تحقیقات نشان ‌می‌دهد که مدیتیشن در تسهیل بخشش خود و دیگران، رها کردن نشخوار فکری و کاهش احساسات منفی مفید است. برای شروع یک تمرین مدیتیشن، به سادگی مکانی را پیدا کنید که بتوانید در آن بنشینید و افکار خود را آرام کنید. سپس افکار خود را بدون وابستگی به آنها مشاهده کنید. وقتی به خوبی آنها را بررسی نمودید وقت آن رسیده است که افکار نارحت‌کننده را رها کنید و تمرکز خود را به لحظه حال برگردانید.

 

۲- پرورش ذهن‌آگاهی

تمرین بر تمرکز حواس به این معنا است که به جای تفکر بر عوامل مختلف، به طور کامل بر یک موضوع متمرکز شوید. ذهن‌آگاهی یک گزینه عالی برای افراد پرمشغله است زیرا با این روش ‌می‌توان با کاهش سرعت ذهن و تمرکز بر روی یک چیز تمام فعالیت‌ها را به موقع و با تمرکز انجام داد. تکمیل یک فعالیت با تمرکز حواس کامل، راهی ترمیم کننده برای مشاهده افکار و رهایی از نشخوار افکار ‌است. برای رسیدن به این هدف سعی کنید یک اتاق را تمیز کنید، یک کمد را مرتب کنید یا یک غذای سالم بپزید.

پاکسازی ذهن با نوشتن

۳- نوشتن خاطرات روزانه

اگر ذهن شما پر از احساسات استرس‌زا است، خالی کردن ذهن از این احساسات از طریق نوشتن مفید باشد. خاطره نویسی به فرد این امکان را ‌می‌دهد که به صورت عمیق تری در موضوعاتی که افکار او را آزار ‌می‌دهد، کاوش کند. تجربه و بررسی کامل احساساتتان ‌می‌تواند به شما کمک کند تا راه حل‌های موثرتری برای حل مشکلات داشته باشید و از زاویه‌های مختلف مشکل را مشاهده کنید (تکنیکی که به عنوان بازسازی شناختی شناخته ‌می‌شود). وقتی برای اولین بار شروع به یادداشت خاطرات ذهنی نمودید صرف زمانی در حدود ۲۰ دقیقه زمان موثری برای تغییرات مثبت ذهنی و رهایی از نشخوار فکری است.

۴- پرت نمودن حواس

گاهی اوقات بهترین کاری که ‌می‌توانید برای تغییر افکار منفی انجام دهید این است که تمرکز خود را متوجه موضوع دیگری کنید. به عنوان مثال از خانه بیرون بروید و کمی ورزش کنید، با یک پروژه یا سرگرمی مورد علاقه ذهن خود را درگیر کنید، برای چند دقیقه از خواندن یک کتاب زیبا لذت ببرید. همچنین از فعالیت‌هایی مانند تای‌چی و کاراته نیز ‌می‌توان برای پاکسازی ذهن استفاده کرد. عمل ساده پرت نمودن حواس یک روش عالی برای وارد کردن فعالیت‌های مثبت به زندگی و رهایی از استرس و نگرانی‌ها است.

اثر روابط اجتماعی بر استرس

 

۵- حفظ ارتباط با دوستان

ممکن است متوجه شده باشید که وقتی بیش از حد استرس دارید و در نشخوار فکری غوطه ور هستید، ارتباط کمتری با اطرافیان و دوستان خود برقرار ‌می‌کنید. در این شرایط ممکن است به روابط شما آسیب وارد شود. تمرکز بر روابط مثبت با دیگران، میزان استرس و تمایل به نشخوار فکری را به حداقل ‌می‌رساند. تحقیقات نشان داده است که کسانی که ارتباطات اجتماعی قوی دارند، کمتر از نشخوار فکری برای مقابله با استرس استفاده ‌می‌کنند.
این افراد همچنین دارای میزان کمتری از افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه و پاسخ‌های التهابی مرتبط با استرس هستند.

گفتگو در مورد مشکلات خود با یک دوست همدل یک راه حل سالم و مؤثر است. اما حتی اگر تصمیم نداشته باشید که در مورد مشکلات خود صحبت کنید، دور هم جمع شدن با افراد مثبت برای پاکسازی ذهن شما مفید خواهد بود.

حفظ ارتباط دوستانه با اطرافیان یک راه سرگرم کننده و سالم برای مقابله با استرس و اضطراب است.

پرهیز از نشخوار ذهنی

یکی از خطراتی که باید مراقب آن بود، احتمال نشخوار فکری مشترک است. نشخوار فکری مستمر شامل بازبینی و صحبت مداوم در مورد مشکلات با دوستان است. این نوع رفتار معمولا منجر به بروز احساسات منفی و تشدید احساس اضطراب و افسردگی ‌می‌شود. صحبت کردن با دوستان یک روش تخلیه روانی موثر برای کاهش احساسات منفی است ، اما به خاطر داشته باشید که همه اشکال حمایت لزوما مفید نیستند. اگر در هنگام صحبت با یک دوست فقط به نکات منفی فکر ‌می‌کنید، احتمالاً درگیر نشخوار فکری منفی هستید.

روش کاهش استرس
بنابراین لازم است به دنبال راه‌هایی برای پردازش احساسات و توقف نشخوار فکری باشید. پردازش عاطفی سالم شامل تفکر واقع‌بینانه در مورد وقایع، یافتن راه‌هایی برای حل مشکلات یا یافتن نکات مثبت در وضعیت موجود است. استراتژی‌های زیادی وجود دارد که ‌می‌توانید برای آگاهی بیشتر از افکار خود استفاده کنید. مدیتیشن، تمرین تمرکز حواس، یادداشت روزانه و ارتباط مثبت با دوستان، همگی ‌راه‌های مفیدی برای مقابله با این مشکل هستند.

به جای تلاش برای پاکسازی ذهن خود، تمرکز شما باید بر آگاهی بیشتر از افکار و یادگیری مشاهده و پذیرش آنها بدون قضاوت منفی باشد. با آگاهی بیشتر از الگوهای فکری خود، قادر خواهید بود برای تغییر برخی از الگوهای تفکر منفی که در ایجاد استرس نقش دارند،گام بردارید.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی خدمت‌رسانی کند.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ،پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال‌ها خدمت‌رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل فرمایید و مشاوره رایگان دریافت کنید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

صبحانه سالم

بهترین ایده ها برای صبحانه سالمند

صبحانه سالمند Breakfast For Seniors یک وعده غذایی فوق العاده رضایت بخش و سرشار از مواد مغذی می‌باشد. یک صبحانه کامل برای تامین انرژی روزانه یک فرد سالمند بسیار موثر است و  لازم است برای تهیه آن زمان کافی صرف شود.

همچنین بخوانید: پرستار سالمند

محققان علوم تغذیه معتقدند که صبحانه مهم ترین وعده غذایی روزانه است ، بنابراین لازم است هرگز از خوردن این وعده مهم صرف نظر نشود!

صبحانه سالم برای سالمند

واژه صبحانه به معنای واقعی کلمه به معنای شکستن روزه است. سالمندانی که خواب آرامی دارند معمولا تا زمانی که از خواب بیدار شوند، هشت تا ۱۰ ساعت چیزی نخورده اند. یک صبحانه مقوی ذخایر مواد مغذی و انرژی بدن سالمند را بازیابی می کند.

وعده غذایی صبحانه باید حاوی ویتامین ها، مواد معدنی و فیبر ضروری باشد. یک صبحانه کامل  معمولا باعث تامین آهن، ویتامین های گروه B، فولات و کلسیم مورد نیاز بدن سالمندان می شود.

ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن سالمندان در درجه اول، از طریق غذاهای سالم تامین می شود.

سالمندانی که هر روز صبحانه می خورند بهتر می‌توانند وزن خود را کنترل کنند. صبحانه باعث می شود که گرسنگی فرد قبل از اینکه غیر قابل تحمل شود برطرف گردد.

مغز انسان برای عملکرد بهینه به گلوکز نیاز دارد. گلوکز انرژی و سوخت مورد نیاز مغز را برای تمرکز، حفظ توجه و به خاطر سپردن اطلاعات به مغز می‌رساند. بدون خوردن یک صبحانه متعادل، انجام کارهای روزانه ممکن است برای سالمندان دشوارتر شود.

برای بسیاری از سالمندان داروهایی تجویز می شود که باید صبح و با معده پر مصرف شوند. در نتیجه برای این گروه از سالمندان خوردن صبحانه به یک وعده غذایی ضروری تبدیل می شود.

علاوه بر این، خوردن یک صبحانه غنی از فیبر به سالمندان کمک می کند تا عملکرد روده بهتری داشته باشند. عادت کردن به خوردن صبحانه قطعا بخشی از یک سبک زندگی سالم است.

در حالی که فواید خوردن صبحانه بسیار زیاد است، برخی از افراد سالمند ممکن است از بیماری‌های مزمنی رنج ببرند که مانع از صرف وقت در آشپرخانه برای تهیه یک صبحانه متعادل روزانه می‌شود.

در این شرایط پرستار سالمند و خانواده او می توانند وارد عمل شوند و صبحانه های مغذی و آسان بیان شده در این مقاله را برای سالمند تهیه کنند.

صبحانه سالم برای سالمندان

۱-صبحانه های حاوی تخم مرغ

تخم مرغ یک انتخاب عالی برای صبحانه سالمندان است. تخم مرغ به عنوان منبع طبیعی پروتئین، انرژی مورد نیاز افراد مسن را در طول روز تامین می کند. تخم مرغ دارای مقادیر زیادی ویتامین D است که جذب کلسیم را افزایش می دهد و به جلوگیری از پوکی استخوان کمک می کند. تخم مرغ نرم است و جویدن آن برای سالمندانی که مشکل دندانی دارند آسان تر است.

مافین‌های تخم مرغ را می توان با مخلوط کردن فلفل، پیاز، قارچ و گوجه فرنگی در چند عدد تخم مرغ تهیه نمود. اضافه کردن سوسیس و پنیر برای افزایش میزان پروتئین در این ترکیب دلخواه است. می‌توان این مخلوط را در قالب های کاپ کیک ریخته و در فر پخته شود. با سرو این وعده سالمند از یک صبحانه خوشمزه پر از کلسیم، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی لذت خواهد برد.

اگر سالمند دچار کلسترول بالا شده است باید استفاده از تخم مرغ را در وعده صبحانه محدود  نماید. در عوض، با تهیه خاگینه با توفو مقادیر کافی پروتئین را در اختیار سالمندان قرار دهید. یک فنجان توفو حاوی ۲۰ گرم پروتئین است. به سادگی توفو را با پنیر یا سبزیجات بپزید و به عنوان یک صبحانه سالم برای سالمند سرو  نمایید.

۲٫ صبحانه حاوی میوه

طالبی، بلوبری و پرتقال حاوی ویتامین C و آنتی اکسیدان هایی هستند که به جلوگیری از بیماری کمک می کند. برای وعده صبحانه می ‌توان یک سالاد میوه رنگارنگ با تکه های میوه تهیه نمود. همچنین می توان با تهیه یک اسموتی میوه ای شامل انبه، پنیر، وانیل و بادام برای یک صبحانه سرشار از پروتئین و فیبر برای سالمند تهیه نمود.

تهیه صبحانه سالم

۳٫ صبحانه حاوی جو دوسر

مخلوط کردن میوه در بلغور جو دوسر باعث می شود که مقادیر فراوانی از آنتی اکسیدان های حیاتی در اختیار بدن سالمند قرار گیرد. برای داشتن بافت خامه ای در این ترکیب می‌توان از شیر کم چرب در بلغور جو دوسر استفاده نمود. میوه سبب شیرین شدن این ترکیب به صورت طبیعی می‌شود. جویدن و هضم جودوسر برای سالمند آسان است و برای سالمندانی که در جویدن مشکل دارند مفید است.

یک معمولی بلغور جو دوسر را با کنسرو کدو تنبل، دارچین، جوز هندی و وانیل شیرین کنید و آن را به ضیافتی برای جوانه های چشایی تبدیل کنید. بادام، گردو یا گردو بریزید و در شربت افرا بریزید. این صبحانه خوشمزه دوز سالمی از پتاسیم، منیزیم، ویتامین K و فیبر را فراهم می کند.

۴٫ صبحانه حاوی سیب زمینی

سیب زمینی پر از پتاسیم است، حتی مقدار این عنصر در سیب زمینی بیشتر از موز است. یک سیب زمینی حاوی بیش از ۲۵ درصد از نیاز روزانه یک فرد به پتاسیم است.

سیب زمینی ممکن است بیشتر به روش های ناسالم تهیه گردد، بنابراین بسیار مهم است که پرستار سالمند از روش های پخت سالم برای تهیه این ماده غذایی استفاده نماید.

بهترین روش برای تهیه یک صبحانه سالم برای سالمند خرد کردن سیب زمینی و تفت دادن آن در روغن زیتون به همراه مقداری سبزیجات تازه است. برای ترکیب سالم دیگر،می‌توان سیب زمینی ها را در برش های نازک خرد نموده و در یک تابه تفت دهید.

سیب زمینی هایی که به طور سالم تهیه می شوند، فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی را برای بدن فرد سالمند تامین می‌کنند.  همچنین سیب زمینی پخته شده به اندازه کافی نرم است و سالمندی که دارای مشکلات دهان و دندان می‌باشد به راحتی می‌تواند از آن تغذیه نماید.

 

۵٫ صبحانه های حاوی نان

نان‌های سبوس دار به همراه هوموس و یک شاخه اسفناج یک صبحانه عالی برای سالمند است. هوموس از نخود تهیه می شود و حاوی مقادیر کافی پروتئین است. همچنین می‌توان روی یک تکه نان تست چند تکه آووکادو قرار داد و میل نمود. این میوه سرشار از چربی های سالم است و نان نیز مقدار مناسبی از فیبر را برای بدن سالمند فراهم می کند.

همچنین با مالیدن مقداری آووکادوی له شده روی نان برشته به همرا مقداری مرغ خرد شده و یک گوجه فرنگی، می توان ترکیب بسیار لذیذی را برای صبحانه سالمند آماده نمود.

 

 

تهیه صبحانه سالم توسط پرستار سالمند

موسسه پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

اثرات خوردن ماهی

اثرات خوردن ماهی بر میزان حافظه و سلامت مغز

اثرات خوردن ماهی Effects of eating fish  بر سلامت مغز سال هاست که به اثبات رسیده است و ماهی هایی از جمله سالمون، ماهی تن ، ساردین و شاه ماهی تاثیرات شگفت انگیزی بر سلامت مغز و بهبود حافظه دارند.

اثرات خوردن ماهی بر حافظه

این گروه از مواد غذایی بهترین منابع اسید چرب امگا ۳، DHA هستند.بنابراین لازم است برای بهره بردن از مزایای سلامتی،  ماهی را یک یا دو بار در هفته جایگزین گوشت های دیگر کنید تا دوز مناسبی از مواد مغذی آن را دریافت کنید.

می توانید ماهی را کباب کنید، بپزید یا آب پز کنید تا طعم و مزه و عالی داشته باشد. تاکوی سالمون را با کلم قرمز میل کنید، ساردین میل کنید یا از ماهی تن سرخ شده روی سبزیجات سالاد برای شام لذت ببرید.

ذکر این نکته مهم است که اگر ماهی نمی‌خورید، ممکن است تا حد زیادی دچار کمبود اسیدهای چرب امگا ۳ DHA شوید. تحقیقات نشان می دهد که بهبود حافظه و تقویت مغز تنها یکی از چندین خاصیت ماهی برای سلامتی است.

اسیدهای چرب امگا ۳

احتمالاً شنیده اید که اسیدهای چرب امگا ۳ برای سلامتی مفید هستند. اما یکی از آنها به نام دوکوزاهگزانوئیک اسید، یا DHA، مستقیماً به مغز می رود و در آنجا مورد استفاده قرار می گیرد.

DHA یک اسید چرب امگا ۳ است که برای حفظ عملکرد طبیعی و کارآمد مغز مورد نیاز است. بافت‌های مغز و سیستم عصبی تا حدی از چربی تشکیل شده‌اند، و تحقیقات نشان می‌دهد که مغز تمایل ویژه‌ای برای استفاده از DHA دارد.

سطوح بالاتر DHA در رژیم غذایی با گنجاندن ماهی در میان غذاهای روزانه ممکن است. پس ماهی را در لیست خرید خود قرار دهید و به خاطر داشته باشید که مطالعات کمبود DHA را به مشکلاتی مانند زوال عقل و فراموشی مرتبط می داند. در واقع، سطوح پایین DHA با خطر بیشتر ابتلا به بیماری آلزایمر در سال‌های سالمندی ارتباط دارد.

علائم از دست دادن حافظه نباید اولین محرک شما برای افزایش مصرف ماهی در رژیم غذایی خود باشد. مصرف ماهی را به عنوان یک برنامه همیشگی برای سلامت مغز خود در نظر بگیرید.

مصرف طولانی مدت DHA کافی با بهبود حافظه، بهبود توانایی یادگیری و کاهش نرخ زوال شناختی مرتبط است. برای بهره مندی از فواید مغزی DHA، باید مصرف مداوم غذاهای غنی از DHA را ادامه دهید و آن را به یک عادت تبدیل کنید.

اثرات خوردن ماهی بر مغز

میزان مجاز مصرف ماهی چقدر است؟

بر طبق دستورالعمل های رژیم غذایی در بین  ۲۰۲۰-۲۰۲۵ محققان به بزرگسالان توصیه می کنند حداقل ۸ اونس غذای دریایی در هفته مصرف کنند. این مقدار شامل دو وعده ۴ اونس ماهی است.

ماهی های روغنی مانند سالمون وحشی، ماهی تن، ماهی خال مخالی، شاه ماهی و قزل آلای پرورشی انتخاب های بسیار خوبی برای تامین DHA هستند.

در هنگام طبخ ماهی بهتر است از روش هایی مانند کباب کردن آن استفاده کنید زیرا در صورت سرخ کردن ماهی به دلیل چربی اضافی حاصل از سرخ کردن، نتیجه معکوس بر سلامتی دارد و به شدت نامناسب است.

همچنین می‌توانید ماهی‌هایی را انتخاب کنید که کمتر تحت تاثیر محیط بوده  و حاوی جیوه کمتری هستند. ساردین و ماهی قزل آلا وحشی انتخاب های برتری هستند. در همین حال، کوسه و اره ماهی به دلیل سطوح بالای جیوه، گزینه های مناسبی برای مصرف روزانه نیستند.

پروتئین بدون چربی:

یک نکته مثبت دیگر  که در لیست فواید ماهی به چشم می خورد شامل این موضوع است که ماهی یک پروتئین بدون چربی است. این ماده غذایی تاثیرات مثبت فراوانی بر سلامت قلب دارد.

جدا از اینکه ماهی چربی اشباع شده کمتری نسبت به گوشت قرمز دارد، جایگزین مناسبی برای انواع گوشت قرمز است و  امگا ۳ بیشتری دارد که مطالعات نشان می دهد ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهد.

اثرات خوردن ماهی بر قلب

غذاهای دریایی یا جلبک دریایی؟

برای افرادی که رژیم های گیاهخواری یا وگان را دنبال می کنند توصیه می شود که برای دریافت DHA از جلبک دریایی استفاده کنند. جلبک منبع اصلی DHA است و برای تهیه مکمل های گیاهی DHA استفاده می شود.

همچنین دانه کتان آسیاب شده، گردو و دانه چیا منابع گیاهی دیگری از اسید چرب امگا ۳ دیگر به نام ALA هستند که بدن آن را به DHA تبدیل می کند.

با این حال، بدن ما ممکن است تنها حدود ۵ درصد از ALA را به DHA تبدیل کند. اگر دریافت اولیه امگا ۳ از سبزیجات یا ماهی های غیر روغنی باشد، در مورد مصرف مکمل ها با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

اگر مدام دچار فراموشی می شوید، ممکن است به دلیل کمبود خواب یا تعدادی از مشکلات دیگر از جمله ژنتیک، سطح فعالیت بدنی و سبک زندگی و عوامل محیطی باشد. با این حال، شکی نیست که رژیم غذایی نیز در سلامت مغز نقش دارد.

بهترین روش برای حمایت از حافظه و عملکرد مغز، استفاده از مواد غذایی خاصی است که سبب بهبود جریان خون  به مغز می شود. تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم غذایی مدیترانه‌ای که سرشار از ماهی است ممکن است به هوشیار نگه داشتن مغزهای پیر کمک کند.

بر طبق شواهد به دست آمده غذاهایی مانند ماهی و جلبک های دریایی با بهبود عملکرد شناختی، بهبود حافظه و هوشیاری بیشتر مغز مرتبط  هستند. بنابراین استفاده از  ماهی های چرب در رژیم غذایی یک انتخاب عالی برای سلامت مغز است.

ماهی چرب منبعی غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ است که یکی از اجزای سازنده اصلی مغز است. امگا ۳ در تقویت حافظه و بهبود خلق و خوی نقش دارد و همچنین از مغز در برابر زوال شناختی محافظت می کند.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.
کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

کمبود روی

کمبود روی چه تاثیراتی بر ناخن ها می گذارد؟

کمبود روی zinc deficiency  معمولا به دلیل کمبود روی در رژیم غذایی یا یک بیماری زمینه ای می باشد و می تواند باعث دیستروفی ناخنها شود.

تاثیرات کمبود روی

روی یک ماده مغذی ضروری است که می تواند به سلامت مو، پوست و ناخن افراد کمک شایانی کند. دیستروفی ناخن تغییر رنگ و انحراف ناخن های فرد است.

در این مقاله، به رابطه بین عنصر روی و ناخن، چگونگی تاثیر کمبود روی روی ناخن‌های افراد و گزینه‌های درمانی می‌پردازیم.

 

روی چگونه روی ناخن ها تأثیر می گذارد؟

روی یک ریزمغذی است که نقش مهمی در متابولیسم انسان دارد. در داخل بدن، آنزیم ها را کاتالیز می کند، تاخوردگی مولکول پروتئین را ممکن می کند و بیان ژن را تنظیم می نماید. بدون هر یک از این فرآیندها، بدن قادر نخواهد بود که به درستی عمل کند.

روی باعث می شود پروتئین ها در بدن رشد کرده و قوی بمانند. این امر شامل پروتئین های موجود در ناخن ها نیز می شود. یک تحقیق معتبر در سال ۲۰۱۳ نشان می دهد که بدون تامین روی کافی، سرعت رشد ناخن کاهش می یابد و ناخن ها شکننده و پوسته پوسته می شوند و در نهایت این کمبود باعث ترک خوردن آنها می شوند.

اگر مقدار روی در بدن کم باشد، ممکن است فرد به طور کامل ناخن های خود را از دست بدهد.

علائم کمبود روی در ناخن ها

کمبود روی ممکن است به طرق مختلف در بدن ظاهر شود. یک نشانه خارجی که نشان می دهد فرد دچار کمبود روی است، وضعیت ناخن های اوست.

کمبود روی می تواند به روش های زیر بر ناخن ها تأثیر بگذارد:

ناخن های شکننده

ناخن های شکننده نازک شده و خیلی راحت می شکنند. آنها ممکن است به صورت افقی تقسیم شوند و لایه هایی را تشکیل دهند.

التهاب کوتیکول و پارونیشیا

کوتیکول پوست مرده ای است که فرد می تواند آن را در انتهای ناخن ببیند. کمبود روی می تواند باعث التهاب کوتیکول شود. پارونیشیا زمانی رخ می دهد که عفونت اطراف ناخن وجود داشته باشد.

خطوط بیو

خطوط Beau شیارهایی هستند که به صورت افقی روی ناخن ها کشیده می شوند. این مشکل در ناحیه ای که رشد ناخن شروع می شود باعث بروز  اختلال می شود. کمبود روی تنها علت بروز خطوط Beau نیست، بلکه یکی از عوامل شایع بروز این مشکل است.

علل دیگر ناخن های بیو عبارتند از:

  • کمبود سایر مواد مغذی ضروری
  • ضربه
  • بیماری رینود

خطوط Beau رایج ترین تغییر ناخن است که به عنوان نشانه ای از یک مشکل سلامتی که در سایر نقاط بدن رخ می دهد ظاهر می شود.

اثر کمبود روی بر ناخن

خطوط Muehrcke

خطوط Muehrcke شبیه به خطوط Beau ظاهر می شوند. با این حال، به جای شیارها، خطوط سفید دوتایی وجود دارد که به صورت افقی روی ناخن ها امتداد می یابند.

اونیکورکسیس

Onychorhexis یا برآمدگی طولی باعث ایجاد برجستگی هایی در ناخن می شود که به صورت عمودی در امتداد ناخن ها قرار دارند. این وضعیت شکنندگی ناخن ها را افزایش می دهد که به نوبه خود احتمال شکافتن ناخن ها را بیشتر می کند.

لوکونیشیا

Leukonychia به عنوان رنگ سفید در ناخن ظاهر می شود. لوکونیشیای کلی زمانی است که کل ناخن سفید به نظر می رسد، اما دسته هایی از لوکونیشیای جزئی نیز وجود دارد.

لوکونیشی عرضی یا خطوط میس زمانی اتفاق می‌افتد که رنگ‌ سفید در خطوطی رخ می‌دهد که در عرض ناخن امتداد دارند.

درمان کمبود روی

اگر فردی به دلیل مقادیر ناکافی روی در رژیم غذایی خود دچار دیستروفی ناخن شود، می تواند مصرف غذاهای غنی از روی را افزایش دهد. مهم ترین منابع غذایی روی عبارتند :

  • غلات کامل
  • طیور
  • گوشت قرمز
  • خرچنگ
  • غلات صبحانه غنی شده
  • آجیل
  • محصولات لبنی
  • صدف

فرد همچنین می تواند از مکمل های روی استفاده کند. با این حال، مهم است که از دوز توصیه شده تجاوز نکنید، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شود.

جبران کمبود روی

اگر فردی بیش از حد روی مصرف کند، ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

  • حالت تهوع
  • درد شکم
  • از دست دادن اشتها
  • اسهال
  • سردرد

همچنین برای حفظ سلامت ناخن ها این اقدامات موثر هستند:

  • هیدراته ماندن
  • اجتناب از جویدن یا چیدن ناخن ها
  • کوتاه نگه داشتن ناخن ها
  • پوشیدن دستکش لاستیکی هنگام تمیز کردن یا شستن ظروف
  • اجتناب از استفاده از لاک ناخن و پاک کننده ناخن
  • به طور مرتب دست ها و پاها را مرطوب کنید
  • پرهیز از استفاده از ناخن مصنوعی

سایر علائم کمبود روی

اگرچه دیستروفی ناخن می‌تواند نشانه‌ای از کمبود روی باشد،اما علائم دیگری نیز ممکن است رخ دهد، از جمله:

  • تاخیر در رشد در نوزادان
  • تاخیر در رشد جنسی در نوجوانان
  • ناتوانی جنسی
  • ریزش مو یا آلوپسی آره آتا
  • اسهال
  • زخم روی پوست و چشم
  • از دست دادن اشتها
  • کاهش وزن غیر قابل توضیح
  • عدم توانایی در چشیدن غذا
  • هوشیاری کمتر
  • مشکلات در بهبود زخم

 

مراجعه به پزشک برای کمبود روی

چه زمانی برای  کمبود روی با پزشک تماس بگیرید

اگر فردی نگران است که علائم کمبود روی را تجربه کند، باید با پزشک تماس بگیرد. کمبود روی می تواند با سایر بیماری ها مرتبط باشد، از جمله:

بیماری کرون
بیماری سلول داسی شکل
بیماری سلیاک
سندرم روده کوتاه
سیروز

روی یک ریزمغذی مهم است که می تواند بر سلامت مو، پوست و ناخن افراد تأثیر بگذارد. با کاتالیز کردن آنزیم ها، فعال کردن بیان ژن و تا شدن پروتئین ها، رشد را ممکن می کند.

با این حال، طبق تحقیقات، کمبود روی که ناشی از رژیم غذایی کم روی است، بسیار رایج است و تقریباً ۱۵ تا ۲۰٪ از مردم در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد.

بدون روی، بدن قادر به رشد موثر نیست. این مشکل می تواند رشد ناخن های فرد را کند کرده و شکنندگی آنها را افزایش دهد. کمبود روی می تواند به شکل مشکلات مختلف ناخن، از جمله ناخن های Beau و اونیکورکسیس تشخیص داده شود.

فرد می تواند غذاهای غنی از روی مانند غلات کامل، مرغ، لوبیا و گوشت گاو را در رژیم غذایی خود بگنجاند تا مصرف روی خود را افزایش دهد.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

علل کبودی

۷ درمان خانگی برای بهبود کبودی های بدن

کبودی  bruise یک پاسخ طبیعی به آسیب است. رگ های خونی ریزی که در زیر پوست قرار دارند ممکن است حتی با یک ضربه کوچک آسیب ببینند و خون در زیر پوست تجمع کند.

علایم کبودی

این خون جمع شده در نهایت با بهبود جراحت توسط بدن دوباره جذب می شود. در عین حال، می‌تواند لکه‌ای خاکستری، آبی یا بنفش باقی بگذارد که در هنگام لمس حساس و دردناک است.

درمان کبودی ها می تواند دشوار باشد، زیرا بیشتر آسیب در زیر سطح پوست است. با این حال، برخی از درمان‌های خانگی ممکن است بتوانند روند بهبود را تسریع کنند، تیرگی در ظاهر آن‌ها را به حداقل برسانند و از بروز آن‌ها در وهله اول جلوگیری کنند.

درمان‌های خانگی زیر برای کبودی‌های جزئی بی‌خطر هستند و ممکن است به خلاص شدن سریع‌تر از شر کبودی‌ها کمک کنند.

۱٫ آرنیکا مونتانا

کبودی ها معمولا خود به خود محو می شوند، اما راه هایی برای تسریع روند بهبودی وجود دارد. آرنیکا مونتانا یا آرنیکا گیاهی است که به طور گسترده برای درد و کبودی استفاده می شود. این امر به این دلیل است که گیاه آرنیکا حاوی ترکیباتی است که دارای اثر ضد التهابی هستند و می توانند از طریق پوست جذب شوند.

براساس تحقیقات افرادی که پس از جراحی بینی آرنیکا خوراکی مصرف کردند، میزان کبودی بعد از جراحی در آنها کاهش یافت. مطالعه دیگری نشان داد که استفاده از پماد ۲۰ درصدی آرنیکا روی پوست در مقایسه با دارونما، زمان بهبود را تسریع می‌کند.

در صورت استفاده از آرنیکا خوراکی، معمولاً بهتر است اجازه دهید قرص زیر زبان حل شود. همچنین باید از اسپری دهان آرنیکا برای پوشاندن سطح زیرین زبان استفاده شود. در صورت ایجاد تحریک یا بثورات پوستی، فرد باید استفاده از این محصول را متوقف کند.

رفع کبودی با آرنیکا

 

۲٫ بروملین

بروملین مخلوطی از آنزیم های موجود در گیاه آناناس است. این آنزیم ها ممکن است خواص ضد التهابی داشته باشند و به کاهش کبودی و تورم هنگام استفاده روی پوست کمک کنند.

مطالعه ای در مجله جراحی دهان و فک و صورت نشان داد که بروملین خوراکی در مقایسه با مسکن و دارونما، درد و تورم پس از کشیدن دندان را بهبود می بخشد.

فرد می تواند کرم یا ژل حاوی بروملین را دو تا سه بار در روز یا طبق دستور پزشک استفاده کند. مکمل های خوراکی بروملین می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای از جمله مشکلات گوارشی و افزایش ضربان قلب ایجاد کنند. افرادی که به آناناس حساسیت دارند نباید از بروملین استفاده کنند.

مکمل‌های بروملین گاهی اوقات پس از جراحی توصیه می‌شوند تا به حداقل رساندن کبودی کمک کنند، اما فرد فقط در صورت تجویز پزشک باید بروملین را از طریق دهان مصرف کند.

۳٫ کوئرستین

برخی از کرم های پوستی که برای بهبود کبودی ها استفاده می شوند حاوی کورستین هستند. کورستین یک فلاونوئید است که از برخی میوه ها به دست می آید. ممکن است دارای قدرت ضد التهابی طبیعی باشد که می تواند به بهبود کبودی ها کمک کند.

برخی از کرم‌ها و ژل‌های پوستی که برای کمک به کبودی طراحی شده‌اند، حاوی کورستین هستند که معمولاً با بروملین، ویتامین K یا مواد دیگر ترکیب می‌شود. کرم‌ها یا ژل‌های حاوی کورستین را می‌توان طبق دستورالعمل روی بسته، معمولاً دو بار در روز استفاده کرد.

بی خطر بودن مصرف کورستین از راه خوراکی ثابت نشده است. همچنین این دارو می تواند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد. از مصرف مکمل های کورستین خوراکی خودداری کنید مگر اینکه توسط یک متخصص تجویز شود.

۴٫ کرم ویتامین K

بدن برای کمک به لخته شدن خون در صورت لزوم به ویتامین K نیاز دارد. اما قرص این ویتامین ممکن است بهترین راه حل نباشد، به خصوص برای کسانی که از داروهای رقیق کننده خون یا سایر داروها استفاده می کنند. با این حال، ویتامین K موضعی به عنوان یک درمان برای کبودی ها و به طور کلی برای اکثر مردم بی خطر است.

تحقیقات نشان داده است افرادی که پس از انجام یک عمل زیبایی از ژل ویتامین K استفاده می کردند نسبت به افرادی که از دارونما استفاده می کردند کبودی کمتری داشتند.

تکنیک رایس و کاهش کبودی

۵٫ تکنیک R.I.C.E

RICE  مخفف استراحت، کمپرس یخ، فشرده سازی و استفاده از ارتفاع است. بسیاری از افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند یا دچار رگ به رگ شدن یا کشیدگی شده اند از این تاکتیک برای کمک به بهبودی استفاده می کنند، اما خوشبختانه این تکنیک برای درمان کبودی نیز فوایدی دارد.

هدف از این اقدامات کاهش موقت جریان خون در ناحیه آسیب دیده است که می تواند به جلوگیری از تورم و کبودی کمک کند. بالا بردن و استراحت ناحیه، و همچنین قرار دادن یخ تا ۲۰ دقیقه در ساعت و استفاده از باند فشرده سازی سبک، می تواند به کاهش جریان خون و التهاب کمک کند.

۶٫ رژیم درمانی کبودی

آناناس حاوی بروملین است که دارای خواص ضد التهابی است که ممکن است به بهبود کبودی کمک کند. رژیم غذایی یک فرد می‌تواند بر روی همه زمینه‌های سلامتی، از جمله نحوه بهبود جراحات و کبودی‌های او تأثیر بگذارد. برخی غذاها می توانند رگ های خونی بدن را تقویت کنند که ممکن است کبودی را به حداقل برساند.

سایر غذاها می توانند به قوی و انعطاف پذیر نگه داشتن پوست و بافت های بدن کمک کنند. پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل که شامل غذاهای زیر باشد ممکن است به پیشگیری یا درمان کبودی کمک کند:

آناناس. خوردن آناناس تازه به بدن دوز طبیعی بروملین می دهد که ممکن است به بهبود سریعتر کبودی کمک کند.
میوه هایی با کورستین طبیعی غذاهای با مقادیر بالای کورستین عبارتند از سیب، مرکبات، پیاز قرمز، انواع توت ها و گیلاس های تیره رنگ و سبزیجات سبز برگ.

میوه های خانواده مرکبات. یک مطالعه نشان داد که فلاونوئیدهای مرکبات به طور قابل توجهی کبودی را در سالمندانی که پورپورای پیری یا کبودی مداوم داشتند، بهبود می بخشد. مرکبات شامل پرتقال، نارنگی و لیمو است.

غذاهای حاوی ویتامین K. رژیم غذایی حاوی ویتامین K از کمبود آن جلوگیری می کند و ممکن است به فرد کمک کند کمتر کبود شود. منابع خوب عبارتند از کلم پیچ، اسفناج، کلم بروکلی، کلم بروکسل، کاهو، سویا، توت فرنگی و زغال اخته.

پروتئین بدون چربی ماهی، مرغ، توفو و گوشت بدون چربی،  پروتئین کافی برای تقویت مویرگ ها فراهم می کنند. از منابع پروتئینی با مقادیر بالای چربی اشباع و کلسترول مانند همبرگر یا گوشت سرخ شده خودداری کنید.

غذاهای غنی از روی روی به بدن در بهبود زخم ها و بافت ها کمک می کند. منابع سرشار روی عبارتند از خرچنگ، اسفناج، دانه کدو تنبل و حبوبات.

رژیم غذایی برای رفع کبودی

۷٫ اسانس

اسانس کندر ممکن است به تسکین درد و آرامش کمک کند.این اسانس وقتی چند قطره به محصول ویتامین K یا آرنیکا اضافه شود، به خوبی عمل می کند.

یک فرد می تواند با یک پارچه شستشوی خنک و چند قطره اسانس رزماری و اسطوخودوس روی پارچه، یک کمپرس سرد آرام بخش برای آسیب دیدگی تهیه کند.

لازم است که اسانس را قبل از قرار دادن مستقیم روی پوست با روغن حامل یا لوسیون رقیق کنید، مگر اینکه دستور دیگری داده شود. استفاده از اسانس ها بدون رقیق کردن آنها می تواند باعث تحریک پوست شود.

 

چه زمانی برای کبودی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگرچه کبودی برای همه اتفاق می افتد، اما برخی از کبودی ها ممکن است علامت قرمزی برای یک مشکل یا بیماری اساسی یا کمبود تغذیه باشد. علائمی که باید به پزشک مراجعه کنید عبارتند از:

کبودی هایی که بدون آسیب آشکار ظاهر می شوند
کبودی مکرر
آسان کبود شدن بدن
کبودی هایی که به طور ناگهانی پس از مصرف دارو یا مکمل جدید ظاهر می شوند
کبودی در مکان های عجیب  مانند پشت یا شکم
زنان بیشتر از مردان دچار کبودی می شوند و افراد مسن بیشتر از افراد جوان تر کبود می شوند.

 

آنتی بیوتیک ها، رقیق کننده های خون و داروهای آسم نیز باعث افزایش کبودی در برخی افراد می شوند. با این حال، فرد نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف دارو را قطع کند.

هیچ ترفند جادویی برای جلوگیری یا پاک کردن سریع کبودی ها در بدن وجود ندارد. خبر خوب این است که اکثر کبودی ها بی ضرر هستند و درمان های خانگی برای کاهش ظاهر آنها و کمک به بهبود سریعتر آنها وجود دارد.

بیشتر محصولات موضعی درمان کبودی بی خطر هستند، اما از مکمل های خوراکی برای کبودی بدون مشورت با یک متخصص استفاده نکنید.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

پیوند پانکرانس

هر آنچه لازم است در مورد عمل پیوند پانکراس بدانید

پیوند پانکراس Pancreas transplant  عملی برای درمان دیابت وابسته به انسولین است. این عمل به فرد مبتلا به دیابت یک پانکراس سالم اهدا می کند که توانایی تولید انسولین را دارد و معمولا از فردی که اخیراً فوت کرده است دریافت می شود. این بدان معناست که فرد در نتیجه پیوند پانکراس می توانند انسولین مورد نیاز خود را تولید کنند و دیگر نیازی به تزریق آن ندارند.

جراحی پیوند پانکرانس

علل انجام پیوند پانکراس

 

پیوند پانکراس به افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ (دیابت تحت درمان با انسولین) اجازه می دهد تا دوباره انسولین تولید کنند.  این عمل یک درمان معمولی نیست زیرا خطراتی دارد و درمان با تزریق انسولین اغلب بی خطر تر است.

 

پیوند پانکراس معمولاً تنها در موارد زیر در پیشنهاد می شود:

 

اگر فرد علاوه بر مشکل دیابت به بیماری کلیوی شدید نیز مبتلا باشد  پیوند پانکراس ممکن است همزمان با پیوند کلیه در این موارد انجام شود.

اگر فرد دوره های شدید سطوح پایین خطرناک قند خون را تجربه می کند و این اتفاق بدون هشدار قبلی اتفاق می افتد و با انسولین کنترل نمی شود لازم است پیوند پانکراس انجام شود.

اگر پزشک تشخیص دهد که ممکن است فرد از پیوند پانکراس سود ببرد، باید ارزیابی دقیقی انجام دهد تا قبل از قرار گرفتن فرد در لیست انتظار،مشخص شود که آیا آنقدر سالم است که پیوند پانکراس برای او انجام شود یا خیر.

 

 

آنچه در طول پیوند پانکراس اتفاق می افتد

 

پیوند پانکراس باید در اسرع وقت پس از در دسترس شدن پانکراس اهداکننده انجام شود.  این عمل تحت بیهوشی عمومی کامل انجام می شود و فرد در طی عمل در خواب کامل خواهد بود.

 

در ابتدا برشی در امتداد شکم بیمار ایجاد می شود. پانکراس اهداکننده (و کلیه اهداکننده، اگر همزمان پیوند کلیه انجام گردد) داخل آن قرار می‌گیرد و به رگ‌های خونی مجاور و روده متصل می‌شود.

 

پانکراس جدید باید بلافاصله شروع به تولید انسولین کند. پانکراس آسیب دیده قدیمی در جای خود باقی می ماند و پس از پیوند به تولید شیره های گوارشی مهم ادامه می دهد.

 

مراحل پیوند پانکرانس

 

بهبودی پس از پیوند پانکراس

 

معمولاً بیمار باید پس از پیوند پانکراس باید حدود ۲ یا ۳ هفته در بیمارستان بماند.  اکثر افراد می توانند در عرض چند ماه به فعالیت های عادی خود بازگردند.

 

تیم پیوند پانکراس می تواند در مورد مدت زمان لازم برای اجتناب از فعالیت های خاص در طول بهبودی به فرد راهنمایی کند. لازم است پس از پیوند فرد بیمار باید با  تیم پیوند معاینات منظمی داشته باشد .

 

همچنین لازم است فرد بیمار باید تا آخر عمر از داروهایی به نام سرکوب کننده های ایمنی استفاده کند. بدون این داروها، ممکن است بدن فرد پانکراس جدید  را خارجی تشخیص داده و به آن حمله می کند در این وضعیت پیوند پس زده میشود.

 

 

خطرات پیوند پانکراس

پیوند پانکراس یک روش پیچیده و پرخطر است و ممکن است مشکلات و عوارضی را ایجاد کند :

خطرات پیوند پانکرانس

 

عوارض احتمالی عبارتند از:

 

سیستم ایمنی بدن پانکراس پیوندی را به عنوان خارجی تشخیص می دهد و به آن حمله می کند (رد پیوند)

تشکیل لخته های خون در رگ های خونی تامین کننده پانکراس اهدا کننده

التهاب کوتاه مدت پانکراس (پانکراتیت)، معمولاً بلافاصله پس از پیوند

عوارض جانبی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، مانند افزایش احتمال ابتلا به برخی عفونت ها، ایجاد فشار خون بالا، و ضعیف شدن استخوان ها (پوکی استخوان)

بسیاری از این مشکلات و بیماری ها  قابل درمان هستند، اگرچه گاهی اوقات ممکن است برداشتن پانکراس اهداکننده ضروری باشد.

 

 

چشم انداز زندگی بیمار پس از پیوند پانکراس

چشم انداز افرادی که پیوند پانکراس انجام میدهند معمولاً مناسب است. اکثر این افراد سال ها یا حتی دهه ها بعد از پیوند پانکراس زندگی می کنند. تقریباً همه حداقل یک سال بعد زنده می مانند و تقریباً از هر ۱۰ نفر ۹ نفر حداقل ۵ سال زندگی می کنند.

درمان با پیوند پانکراس

برای افرادی که پیوند لوزالمعده و کلیه را با هم انجام داده اند، حدود ۹ پانکراس از هر ۱۰ اهداکننده پانکراس پس از ۱ سال هنوز کار می کنند و حدود ۸ از ۱۰ پانکراس پس از ۵ سال هنوز به فعالیت خود ادامه می دهد.

 

برای افرادی که به تازگی پیوند لوزالمعده انجام داده اند، از هر ۱۰ پانکراس اهدایی، ۹ نفر هنوز بعد از ۱ سال کار می کنند و حدود نیمی از آنها بعد از ۵ سال هنوز کار می کنند.

 

اگر پانکراس اهداکننده از کار بیفتد می توان آن را خارج کرد و ممکن است بتوان فرد را در لیست انتظار برای پیوند دیگری قرار داد تا در اسرع وقت تحت عمل پیوند مجدد قرار گیرد.

 

 

بهبود پس از پیوند پانکراس

چه کسی ممکن است برای پیوند پانکراس مناسب نباشد؟

متأسفانه، عمل پیوند پانکراس برای تمام افراد قابل انجام نیست این موضوع به این دلیل است که این عمل فشار زیادی بر بدن وارد می کند و ممکن است به این معنی باشد که خطرات آن بیشتر از مزایای بالقوه آن است.

به عنوان مثال،افرادی که با مشکلات زیر روبرو هستند ممکن است برای پیوند پانکراس نامناسب در نظر گرفته شوند اگر:

  • بیماری قلبی شدید دارند
  • اخیراً دچار حمله قلبی شده اند
  • سرطان لاعلاج دارند
  • سلامت روان یا مشکلات رفتاری جدی دارند که به این معنی است که بعید است بتوانید داروهای مورد نیاز پس از پیوند پانکراس را به درستی مصرف کنید.
  • به طور کلی در وضعیت سلامتی ضعیفی هستند و بعید است که در برابر فشار جراحی و درمان پس از آن مقاومت کنند.
  • خیلی اضافه وزن دارند
  • زیاد بنوشید یا مواد مخدر مصرف کنید
  • سن عاملی برای تعیین مناسب بودن پیوند لوزالمعده نیست، اگرچه این روش به ندرت در افراد مسن انجام می شود زیرا افراد سالمند اغلب مشکلات سلامتی دیگری دارند که به معنای خطرناک بودن پیوند است.

 

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

هموفیلوس آنفلوانزا

هر آنچه باید درباره هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی یا هیب بدانید

بیماری هموفیلوس آنفلوانزا  Haemophilus influenzae Disease نامی برای هر بیماری ناشی از باکتری به نام H. influenzae است. برخی از این بیماری ها، مانند عفونت گوش، خفیف هستند، در حالی که برخی دیگر، مانند عفونت های جریان خون، بسیار جدی هستند.

عوارض هموفیلوس آنفلوانزا

هموفیلوس آنفولانزا نوع b (Hib) یک عفونت باکتریایی است که می تواند باعث تعدادی از بیماری های جدی، به ویژه در کودکان خردسال شود. عفونت های Hib در گذشته یک مشکل جدی برای سلامتی در سرتاسر جهان بود، اما ایمن سازی واکسیناسیون معمول علیه Hib که از سال ۱۹۹۲ به نوزادان داده می شود، به این معنی است که این عفونت ها اکنون نادر هستند.

گاهی اوقات افراد بزرگسال مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای طولانی‌مدت ممکن است تحت تاثیر این بیماری قرار گیرند.

مشکلات ناشی از هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

باکتری Hib می تواند چندین عفونت جدی ایجاد کند، از جمله:

مننژیت – عفونت پوشش داخلی مغز و نخاع
سپسیس – مسمومیت خون
پنومونی – عفونت ریه ها
پریکاردیت – عفونت پوشش اطراف قلب
اپی گلوتیت – عفونت اپی گلوت، دریچه ای که ورودی نای شما را می پوشاند.
آرتریت سپتیک – عفونت مفاصل
سلولیت – عفونت پوست و بافت های زیرین
استئومیلیت – عفونت استخوان

بسیاری از کودکانی که به عفونت Hib مبتلا می شوند بسیار بیمار می شوند و نیاز به درمان با آنتی بیوتیک در بیمارستان دارند. مننژیت شدیدترین بیماری ناشی از Hib است. حتی با درمان، از هر ۲۰ کودک مبتلا به مننژیت Hib،  نفز در اثر این بیماری می میرد.

کسانی که زنده می مانند ممکن است مشکلات طولانی مدتی مانند کم شنوایی، تشنج و اختلالات یادگیری داشته باشند.

انتشار هموفیلوس آنفلوانزا

نحوه انتشار هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

باکتری Hib می تواند در بینی و گلو افراد سالم زندگی کند و معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. این باکتری معمولاً به روشی مشابه ویروس های سرماخوردگی و آنفولانزا از طریق قطرات آلوده مایع در سرفه و عطسه پخش می شود.

این باکتری ممکن است توسط افراد سالمی که حامل باکتری هستند و همچنین افرادی که به عفونت Hib مبتلا هستند، پخش شود. استنشاق قطرات آلوده یا انتقال آنها به داخل دهان از یک سطح آلوده می تواند به باکتری اجازه دهد تا بیشتر به بدن فرد گسترش یابد و یکی از عفونت های ذکر شده در بالا را ایجاد کند.

واکسیناسیون هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

واکسیناسیون کودکان در برابر هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی، در کاهش میزان عفونت آن بسیار موثر بوده است. به عنوان مثال از بیش از ۸۰۰ مورد تایید شده در سال در انگلستان در اوایل دهه ۱۹۹۰، تنها ۱۰ مورد عفونت Hib در انگلستان در سال ۲۰۱۸ وجود داشت.

واکسن Hib به طور معمول به عنوان بخشی از برنامه واکسیناسیون کودکان ارائه می شود. نوزادان ۳ دوز مجزا از واکسن Hib دارند – در ۸، ۱۲ و ۱۶ هفتگی – به عنوان بخشی از واکسن ترکیبی ۶ در ۱٫

یک دوز تقویت کننده نیز زمانی که کودک یک ساله است به عنوان بخشی از تقویت کننده ترکیبی Hib/MenC برای ایجاد محافظت طولانی مدت ارائه می شود.

بیماری ناشی از هموفیلوس آنفولانزا می تواند بر بسیاری از سیستم های اندام تاثیر بگذارد.

 واکسن هموفیلوس آنفلوانزا

شایع ترین انواع بیماری های ناشی از هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی عبارتند از

پنومونی
باکتریمی
مننژیت
اپی گلوتیت
آرتریت سپتیک
سلولیت
اوتیت مدیا
پریکاردیت چرکی
عفونت های کمتر شایع شامل اندوکاردیت و استئومیلیت است.

هموفیلوس آنفلوانزای نوع اچ می تواند باعث بیماری مشابه عفونت های Hib شود. H. influenzae معمولا باعث عفونت گوش در کودکان و برونشیت در بزرگسالان می شود، اما می تواند باعث بیماری تهاجمی  نیز گردد.

 

عوارض ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی

بین ۳ تا ۶ درصد موارد این بیماری در کودکان کشنده است. بیماران بالای ۶۵ سال مبتلا به بیماری تهاجمی H. آنفلوانزا (Hib، غیرb، و غیر قابل تایپ) نسبت به موارد مرگ و میر بالاتری نسبت به کودکان دارند. تا ۲۰ درصد از بیمارانی که از مننژیت Hib جان سالم به در می برند، از دست دادن دائمی شنوایی یا سایر عواقب عصبی طولانی مدت دارند.

 

گروه های در خطر ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزا

گروه های زیر در معرض خطر ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزای نوع بی هستند:

کودکان زیر ۵ سال واکسینه نشده
تماس در خانه با یک فرد مبتلا به بیماری Hib
همکلاسی های مهدکودک یک فرد مبتلا به بیماری Hib

 عوارض هموفیلوس آنفلوانزا
علاوه بر این، گروه‌های زیر در معرض خطر ابتلا به هموفیلوس آنفلوانزای نوع اچ هستند:

کودکان کمتر از ۵ سال
بزرگسالان ۶۵ سال یا بیشتر
سرخپوستان آمریکا و بومیان آلاسکا

افرادی که هر یک از شرایط پزشکی زیر را دارند

بیماری سلول داسیشکل
آسپلنیا
اچآیوی
کمبود ایمونوگلوبولین و اجزای مکمل
نئوپلاسم های بدخیم نیازمند پیوند سلول های بنیادی خون ساز، شیمی درمانی یا پرتودرمانی

متاسفانه در کشورهای در حال توسعه، که واکسیناسیون معمول با واکسن Hib به طور گسترده در دسترس نیست، Hib یکی از علل اصلی عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی در نوزادان و کودکان است.

درمان هموفیلوس آنفلوانزا

در ایالات متحده، بیماری Hib شایع نیست. این بیماری عمدتاً در کودکان فاقد واکسیناسیون و در نوزادانی که خیلی کوچکتر از آن هستند که مجموعه واکسیناسیون اولیه را کامل نکرده باشند، رخ می دهد.

 

موسسه پرستاری پرستار اول  با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

انگشت چکشی

انگشت چکشی یا مالت فینگر چیست و چگونه درمان می شود؟

انگشت چکشیMallet finger  آسیبی است که به انتهای انگشت شما وارد می شود که باعث خم شدن آن به سمت داخل به سمت کف دست شما می شود. در این شرایط فرد بیمار نمی تواند انتهای انگشت خود را صاف کند زیرا تاندون متصل کننده عضله به استخوان انگشت کشیده یا پاره شده است.

علایم انگشت چکشی

انگشت در این شرایط دردناک و متورم خواهد شد. در برخی موارد، تاندون پاره نمی شود، اما قطعه کوچکی از استخوان انگشت در جایی که تاندون متصل است، می شکند.

انگشت چکشی یک آسیب ورزشی رایج است. همچنین ممکن است پس از برخورد انگشت با چیزی اتفاق بیفتد.

چه زمانی برای انگشت چکشی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر فکر می کنید دچار مشکل انگشت چکشی شده اید، در اسرع وقت به نزدیکترین متخصص ارتوپد مراجعه نمایید .انگشت آسیب دیده باید توسط آتل بی حرکت بماند.

سعی کنید تا زمانی که پزشک شما را ببیند دست خود را بالا و بی حرکت نگه دارید. این کار به کاهش هر گونه تورم و درد کمک می کند اگر انگشتری را روی انگشت آسیب‌دیده در دست دارید باید آن را از انگشت خارج کنید.

تورم ممکن است برداشتن انگشتر را بعدا دشوار کند، یا حلقه ممکن است جریان خون انگشت را قطع کند. برای کمک به تسکین درد می توانید از مسکن های بدون نسخه مانند پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کنید.

هنگامی که انگشت در آتل قرار می گیرد، قرار دادن یک کیسه یخ که در یک حوله پیچیده شده است، چند بار در روز به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه نیز ممکن است به کاهش درد و تورم کمک کند.

درمان انگشت چکشی

برای درمان این مشکل انگشت در یک آتل پلاستیکی قرار می گیرد که آن را صاف نگه می دارد و مفصل انتهایی آن کمی به سمت عقب خم شده می شود . همچنان می توانید انگشت خود را در مفصل میانی خم کنید.

آتل انگشت چکشی

این آتل چسبیده به انگشت است و باید به مدت ۶ تا ۸ هفته در روز و شب استفاده شود تا ۲ انتهای تاندون پاره شده کنار هم بمانند و التیام پیدا کنند. فقط برای تمیز کردن و حمام رفتن می توان آتل را از دست خارج نمود.

بسیار مهم است که انتهای انگشت در طول مدتی که در آتل قرار دارد خم نشود زیرا ممکن است روند بهبودی را کند کرده و اثربخشی درمان را کاهش دهد.

مفصل میانی انگشت آزاد است، بنابراین می توانید به حرکت دادن آن ادامه دهید تا از ایجاد سفتی جلوگیری کنید. جراحی فقط در صورتی لازم است که انگشت  شکسته باشد، پوست پاره شده باشد یا در موارد نادری که انگشت چکشی با آتل ترمیم نشود لازم است که جراحی انجام شود .

چگونه انگشت خود را تمیز نگه داریم

شما باید انگشتی که در آتل قرار دارد را همواره تمیز و خشک نگه دارید. اگر پوست داخل اسپلینت خیس شود باعث درد زیادی در انکشت می شود.

شستن انگشت و آتل حداقل یک بار در روز با پیروی از دستورالعمل های زیر مهم است:

  1. انگشت خود را روی میز صاف نگه دارید، بند آن را برش دهید و آتل را از روی انگشت خود بکشید.
  2. انگشت و آتل خود را با آب و صابون بشویید و خشک کنید.
  3. با صاف نگه داشتن انگشت خود روی میز، مفصل انتهایی را همیشه صاف نگه دارید.
  4. اگر هر روز کسی به شما کمک کند تا این کارها را انجام دهید، ممکن است آسان‌تر باشد، زیرا هر حرکت انتهای انگشت بهبود تاندون را به تاخیر می‌اندازد و حتی ممکن است باعث آسیب دائمی شود.
  5. آتل را به عقب بر روی نوک انگشت خود بکشید، انگشت را صاف نگه دارید.
  6. تسمه را عوض کنید – این تسمه باید وسط آتل را بپوشاند اما نباید مفصل میانی انگشت را بپوشاند.

آتل های زیادی در بازار وجود دارد، اما بهترین راه استفاده از یک آتل آلومینیومی برای صاف نگه داشتن مفصل نوک انگشت است. به طور خاص، نوک انگشت باید صاف نگه داشته شود که این نوع آتل امکان آن را به خوبی مهیا می کنند.

جراحی انگشت چکشی

بهبود انگشت چکشی

۶ تا ۸ هفته طول می کشد تا انگشت آسیب دیده بهبود یابد، پس از این مدت می توان دوباره از آن استفاده کنید. ممکن است به بیمار توصیه شود که تا ۴ هفته دیگر فقط در شب از آتل استفاده کنید.

در برخی موارد، ممکن است فقط یک بار نیاز به مراجعه به متخصص وجود داشته باشید، زیرا یک فیزیوتراپیست ممکن است بتواند ادامه درمان را به عهده بگیرد. آنها تمریناتی را به بیمار ارائه می دهند تا در خانه انجام دهد تا از سفت شدن انگشت جلوگیری شود.

بسته به شغل فرد ، ممکن است لازم باشد مدتی از کار خود را مرخصی بگیرد. همچنین باید از ورزش هایی که دست ها را درگیر می کند تا زمانی که آسیب در حال بهبود است اجتناب کند.

ممکن است چندین ماه طول بکشد تا انگشت به طور کامل به حالت طبیعی برگردد. قرمزی، تورم و حساس شدن پوست اطراف انتهای انگشت برای ۳ یا ۴ ماه پس از آسیب شایع است اما معمولاً در نهایت برطرف می شود.

ممکن است یک برآمدگی کوچک در بالای مفصل باقی بماند و  فرد نتوانید مفصل را به طور کامل صاف کنید. انگشت ممکن است دقیقاً مانند قبل از آسیب نباشد، اما در کل، باید عملکرد خوبی داشته باشد.

درمان انگشت چکشی

اگر انگشت چکشی درمان نشود، انگشت ممکن است سفت شود. یا ممکن است انگشت دچار بدشکلی گردد و در جایی که مفصل به اشتباه خم می‌شود به همان شکل باقی بماند . انگشت چکشی در کودکان نگرانی دیگری را به همراه دارد. آسیب در کودکان ممکن است غضروف انگشت را که رشد استخوان را کنترل می کند، تحت تاثیر قرار دهد و مشکلات جدی ایجاد نماید .

شرکت پرستاری پرستار اول  با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.ف

جبران انرژی

تکنیک های جبران انرژی از دست رفته پس از بیماری

استفاده از روش های جبران انرژی از دست رفته پس از یک بیماری  Get Energy Back After an Illness  از اهمیت زیادی برخوردار است.  ممکن است اخیرا دچار  آنفولانزا، یا یک بیماری جدی‌تر شده باشید و این وضعیت باعث بروز احساس کسالت و ناراحتی شما شود  و این حس ناخوشایند تا مدت ها همراه شما باشد.

جبران انرژی پس از بیماری

متأسفانه، هیچ کلمه جادویی وجود ندارد که ما را بلافاصله پس از بیماری به شادابی و سلامت کامل برگرداند. اما، با این ۵ تکنیک برای جبران انرژی پس از یک بیماری، می توانید سریع تر احساس بهبودی را تجربه نمایید.

 

از خوردن غذاهای مناسب گرفته تا از سرگیری ورزش، می توانید با استفاده از روش های خاصی احساس بهتری در بدن خود ایجاد کنید تا بتوانید به سلامتی برگردید. البته باید یه این نکته توجه کنید که برگشتن به بهبودی کامل زمان می برد.

علاوه بر این، بیماری ها همه شبیه هم نیستند. سرماخوردگی که قبلا تنها سه روز طول می کشید، ممکن است این بار یک یا دو هفته شما را درگیر نماید. بنابراین بهنر است به صدای بدن خود گوش دهید و به اندازه کافی به استراحت و مراقبت از خود بپردازید.

واقعیت این است که شما مدیون خودتان هستید و باید برای خود وقت کافی بگذارید. بدن‌های خسته و پر استرس احتمال بیشتری دارد که دوباره بیمار شوند، و شما این را نمی‌خواهید.

 

۵ راه برای جبران انرژی پس از بیماری

 

غذای مناسب برای جبران انرژی

۱٫ به سراغ غذاهایی بروید که به بهبودی کمک می کنند.

اگر در اوایل دوران نقاهت هستید، به خصوص پس از بیماری معده یا روده، غذاهایی را انتخاب کنید که هضم آسانی دارند، مانند برنج قهوه ای، نان تست خشک، سیب یا موز.

هنگامی که بدن آماده پذیرش یک غذای معمولی است، غذاهای سالمی را انتخاب کنید که سرشار از مواد مغذی مورد نیاز برای بهبودی کامل هستند. لازم است این مواد  بدون مواد شیمیایی اضافه شده و مواد فرآوری شده باشند زیرا  بدن به آنها نیاز ندارد.

بهترین مواد غذایی انرژی زا بعد از بیماری عبارتند از سوپر غذاها که سرشار از ویتامین ها، مواد مغذی و آنتی اکسیدان ها هستند. اسموتی های ترکیبی که از چند ماده غذایی و گیاهی سالم تهیه شده اند نیز در این گروه قرار دارند. انتخاب های هوشمند میان وعده سالم نیز به بهبود سریعتر کمک می کند.

 

۲٫ به انداره کافی آب بنوشید

آب قهرمان گمنام بهبودی ما از بیماری ها است. این مایع حیاتی سموم را از سیستم بدن دفع می کند تا سلول ها بتوانند به جای مبارزه با میکروب ها، ویروس ها و سایر مضرات، انرژی خود را صرف بهبودی کنند.

آب همچنین جریان مناسب مایع لنفاوی را حفظ می‌کند، که به بدن کمک می‌کند با توزیع گلبول‌های سفید خون در سراسر سیستم بدن با آثار باقی مانده از بیماری مبارزه کند. از نوشیدن آب ساده لذت ببرید یا سایر مایعات سالم را در کنار آب بنوشید.

ورزش برای جبران انرژی

 

۳٫ از غذاهای ناسالم اجتناب کنید

به غذاهایی که انرژی را تخلیه می کنند، «نه» بگویید . غذاهایی که تنها حاوی کربوهیدرات و قند هستند مانند دونات یا غلات شیرین و فرآوری شده بدترین انتخاب غذایی پس از بیماری است.

نشاسته موجود در پاستاها و نان‌های سفید نیز می‌تواند با افزایش سطح قند خون و سپس کاهش سطح قند خون، احساس ضعف در بدن ایجاد کند. به جای آن از گندم کامل استفاده کنید.

علاوه بر این، غذاهای سرخ شده با وارد کردن فشار زیاد به سیستم گوارشی سطح انرژی را کاهش می دهند تا بتواند چربی اضافی را پردازش کند. با غذاهایی که باید از آنها پرهیز کرد و غذاهایی که باید در برنامه ریزی غذایی گنجانید، بهترین رژیم غذایی را جبران انرژی خود تهیه کنید.

 

۴٫ شروع به ورزش کنید.

ورزش باعث تولید انرژی در بدن می شود بنابراین وقتی نوبت به بهبودی از بیماری می رسد، ممکن است ورزش مقداری از خستگی ناشی از آن را جبران کند.

اما در ابتدا خیلی به خودتان فشار نیاورید، به خصوص اگر چند هفته از آخرین ورزش شما گذشته باشد. به عنوان مثال، اگر معمولاً ۲ کیلومتر در صبح می‌دوید، با مسافت‌های کوتاه‌تر شروع کنید تا بیش از حد به بدن فشار وارد نکنید.

گزینه های ورزش ای را امتحان کنید که به راحتی بازیابی سطوح انرژی را امکان پذیر نماید. ورزش یوگا علاوه بر بالا بردن سطح انرژی به افزایش آرامش نیز کمک می کند

(توجه: اگر در حال بهبودی از یک بیماری طولانی مدت یا جدی هستید، همیشه با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که از سرگیری ورزش مشکلی ندارد.)

جبران انرژی با درخواست کمک

 

۵٫ از اطرافیان درخواست  کمک کنید

زود بلند شدن از بستر بیماری و انجام مسئولیت های زندگی می تواند فرد را دوباره به بستر بیماری باز گرداند. با درخواست کمک از دیگران برای به عهده گرفتن موقت مسئولیت ها، به جبران انرژی پس از بیماری کمک کنید.

به عنوان مثال،  همسر، شریک زندگی یا والدین خود بخواهید که برای چند روز مسئولیت بچه ها را به عهده گیرند تا شما زمان بیشتری برای استراحت و بهبودی پیدا نمایید.

اگر از والدین سالخورده خود مراقبت می کنید،پرس و جو نمایید که آیا دوست یا یکی از اعضای خانواده می تواند برای یک یا دو روز مسئولیت را بر عهده بگیرد. البته ایده آل ترین کار در این شرایط استفاده از خدمات پرستاری از سالمند در منزل است که به راحتی قابل دسترس می باشد.

شرکت پرستاری پرستار اول با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.

لطفا به این مقاله امتیار دهید.

 

آرتریت تمپورال

آرتریت تمپورال چیست و چگونه درمان می شود ؟

آرتریت تمپورال  temporal-arteritis بیماری است که در آن شریان ها، به ویژه آنهایی که در کنار سر (شقیقه ها) قرار دارند، ملتهب می شوند. این مشکل جدی است و نیاز به درمان فوری دارد.

علل آرتریت تمپورال

علائم آرتریت تمپورال

علائم آرتریت تمپورال به این بستگی دارد که کدام شریان تحت تأثیر قرار گرفته است.

علائم اصلی عبارتند از:

  • سردردهای مکرر و شدید
  • درد و حساسیت روی شقیقه ها
  • درد فک هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن
  • مشکلات بینایی، مانند دوبینی یا از دست دادن بینایی در یک یا هر دو چشم
  • علائم عمومی تر نیز رایج هستند – برای مثال، علائم شبیه آنفولانزا، کاهش وزن ناخواسته، افسردگی و خستگی.

حدود ۲ نفر از هر ۵ نفر مبتلا به آرتریت تمپورال به پلی میالژی روماتیکا مبتلا می شوند. این مشکل باعث درد، سفتی و التهاب در عضلات اطراف شانه، گردن و باسن می شود.

آرتریت تمپورال درمان نشده می تواند باعث آسیب جدی به رگ های خونی بدن شما شود و در برخی موارد می تواند تهدید کننده زندگی باشد. در صورت مشاهده علائم با پزشک خود تماس بگیرید. این کار باعث می شود که در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شود.

 

عوامل موثر آرتریت تمپورال

علل آرتریت تمپورال

علل آرتریت تمپورال به خوبی شناخته نشده است. هیچ عامل محرک یا خطر ثابتی وجود ندارد. یکی از دلایل ممکن است  پاسخ سیستم ایمنی معیوب باشد. به عنوان مثال، سیستم ایمنی بدن ممکن است به بدن “حمله” کند. آرتریت تمپورال اغلب در افرادی که پلی میالژی روماتیکا دارند رخ می دهد.

آیا آرتریت تمپورال از بین می رود؟

مانند پلی میالژی روماتیکا، علائم آرتریت تمپورال به سرعت با درمان ناپدید می شوند، اما درمان کورتیکواستروئید ممکن است ماه ها تا سال ها برای کاهش التهاب ضروری باشد. گاهی اوقات آرتریت تمپورال ممکن است با سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند متوترکسات درمان شود.

درد بخش بزرگی از زندگی با آرتریت تمپورال است، یک نوع واسکولیت که بر شریان های گیجگاهی، جمجمه و دیگر سیستم کاروتید تأثیر می گذارد. شما اغلب در سر، پوست سر، فک و گردن خود احساس درد خواهید کرد.

علت این وضعیت ناشناخته است. اعتقاد بر این است که تا حدودی به دلیل یک پاسخ ایمنی معیوب است. این اختلال با برخی عفونت ها و ژن های خاصی مرتبط است. آرتریت سلول غول پیکر در افراد مبتلا به اختلال التهابی دیگری به نام پلی میالژیا روماتیکا شایع تر است.

مشکلات آرتریت تمپورال

تشخیص آرتریت تمپورال

آزمایش خون: دو آزمایش اصلی برای تشخیص  آرتریت تمپورال عبارتند از: میزان رسوب گلبول قرمز (ESR) که معمولاً “ضریب sed” نامیده می شود و تست پروتئین واکنشی C (CRP) که هر دو می توانند التهاب را تشخیص دهند. با این حال، این آزمایشات به تنهایی قطعی نیستند.

راه های تشخیص دیگر :

پزشک  از بیمار در مورد علائم می پرسد و شقیقه های فرد را معاینه می کند.

پس از انجام برخی آزمایشات خون، بیمار به متخصص ارجاع داده می شود.

متخصصان ممکن است آزمایش های بیشتری را برای کمک به تشخیص آرتریت تمپورال انجام دهند.

ممکن است برای تشخیص بیماری به اقدامات زیر نیاز داشته باشید:

  • اسکن اولتراسوند از شقیقه ها
  • بیوپسی تحت بی حسی موضعی – روشی که یک قطعه کوچک از شریان تمپورال برداشته می شود و برای علائم آرتریت تمپورال بررسی می شود.
  • اگر در بینایی  مشکل دارید، باید یک قرار ملاقات با متخصص چشم داشته باشید.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

هنگامی که آرتریت تمپورال تشخیص داده می شود و به موقع درمان می شود، پیش آگهی معمولا عالی است. علائم احتمالاً پس از شروع درمان با کورتیکواستروئید به سرعت بهبود می یابد و بینایی  احتمالاً تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

آیا ایبوپروفن می تواند به آرتریت تمپورال کمک کند؟

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و بسیاری دیگر برای درمان درد در هنگام حملات حاد مفید هستند. آسپیراسیون مفصل ملتهب و تزریق استروئید در مفصل ممکن است در موارد جدی توصیه شود.

مسکن آرتریت تمپورال

 

 

درمان آرتریت تمپورال

آرتریت تمپورال با داروهای استروئیدی مانند پردنیزولون، درمان می شود. درمان قبل از تایید آرتریت تمپورال آغاز می شود زیرا در صورت عدم رسیدگی سریع، خطر از دست دادن بینایی وجود دارد.

۲ مرحله درمان وجود دارد:

دوز بالای اولیه استروئیدها برای چند هفته برای کمک به کنترل علائم .
دوز کمتر استروئیدی (پس از بهبود علائم شما) در مدت زمان طولانی تری، احتمالاً چندین سال، تجویز می شود.
تعداد کمی از افراد ممکن است نیاز به مصرف استروئید برای بقیه عمر خود داشته باشند. برای مشاهده وضعیت بیماری و بررسی عوارض جانبی که ممکن است داشته باشد، پیگیری های منظمی نیاز است.

استروئید آرتریت تمپورال

استروئیدها

مصرف استروئیدها را به طور ناگهانی قطع نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. قطع یک دوره دارویی تجویز شده می تواند شما را بسیار بیمار کند.

سایر روش های درمان

سایر داروهایی که ممکن است در صورت ابتلا به آرتریت تمپورال به آنها نیاز داشته باشید عبارتند از:

آسپرین با دوز پایین – برای کاهش خطر سکته مغزی یا حمله قلبی، که ممکن است در صورت تحت تاثیر قرار گرفتن شریان‌های قلب اتفاق بیفتد.
مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) – برای کاهش خطر ابتلا به مشکلات معده مانند سوء هاضمه یا زخم معده، که می تواند از عوارض جانبی مصرف پردنیزولون باشد.
درمان با بیس فسفونات – برای کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان هنگام مصرف پردنیزولون
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی – برای کاهش داروهای استروئیدی و کمک به جلوگیری از عود آرتریت تمپورال

آیا آرتریت تمپورال به خودی خود بهبود می یابد؟

آرتریت تمپورال به خودی خود بهبود نمی یابد و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.  تشخیص آرتریت تمپورال باید در بیماران بالای ۵۰ سال با شروع نوع جدیدی از سردرد، لنگش فک، علائم پلی میالژی روماتیکا، تب بدون دلیل یا کاهش وزن غیرقابل توضیح در نظر گرفته شود.

آیا می توان با آرتریت تمپورال ورزش کرد؟

اگر از استروئیدها به صورت طولانی مدت استفاده می نمایید لازم است روزانه یک ویتامین حاوی کلسیم و ویتامین D مصرف کنید. این کار می تواند از نازک شدن استخوان ناشی از استروئیدها جلوگیری کند. ورزش های منظم و ملایم را انجام دهید تا استخوان های خود را قوی نگه دارید و از تحلیل استخوان جلوگیری کنید. پیاده روی انتخاب خوبی است.

موسسه پرستاری پرستار اول  با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

تماس تلفنی